หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 271

ไอรดาปฏิเสธไปตามปกติ

อัญชสายืนขึ้นและจ้องเลอศิลป์ “เลอศิลป์ ฉันจะลงไปข้างล่างและถามพนักงานต้อนรับ ถ้ามีห้องว่าง ก็ไปหาห้องอื่นกันเถอะ”

ไอรดาหันหลังและมองเลอศิลป์ด้วยสายตาที่คาดหวัง โดยหวังว่าเขาจะปฏิเสธคำแนะนำของอัญชสา

ในดวงตาของเลอศิลป์มีทั้งความเคร่งเครียดและความล้ำลึก

ถึงแม้ว่าฉันจะปฏิเสธคำแนะนำของอัญชสาที่อยากจะสลับห้อง รษิกาก็คงจะตัดสินใจเช่นเดียวกันเมื่อเธอกลับมา ท้ายที่สุด ดูเหมือนเธอจะไม่อยากทำตามคำแนะนำของครูพิมพ์รภาที่ให้ใช้ห้องร่วมกันตั้งแต่เมื่อวานนี้ แล้ววันนี้อัญชสามาถึงที่นี่ รษิกาก็คงอยากเลี่ยงฉันมากขึ้น

พอลองพิจารณาความเป็นไปได้ของท่าทีของรษิกาที่อาจจะเกิดขึ้น เลอศิลป์ก็เหมือนจะยอมรับคำแนะนำของอัญชสาอย่างเงียบๆ

เมื่อไม่ได้คำตอบแม้แต่คำเดียวจากเลอศิลป์และเห็นว่าอัญชสาเดินออกไปขอเปลี่ยนห้องจริงๆ ไอรดาจึงกระทืบเท้าด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็ตามอัญชสาไปที่ลิฟต์

อัญชสาตกใจ “ไอวี่ เธอมาทำอะไรตรงนี้? เธอแค่รอกับพ่อเธอในห้องก็พอ”

ไอรดาได้แต่ก้มหน้าลงโดยไม่โต้ตอบกับคำพูดของอัญชสา

พออัญชสาเห็นเช่นนั้น เธอก็ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจและละสายตาของเธอไปทางอื่นโดยแกล้งทำเป็นไม่เห็นว่าไอรดาอยู่ตรงนั้น

พวกเขาเป็นเพียงคนกลุ่มเดียวในลิฟต์เท่านั้น อัญชสาจึงจะไม่เปลืองแรงคุยกับไอรดา ไอรดาอยู่เงียบๆ และอัญชสาก็เงียบและไม่ได้เสแสร้งแสดงอะไรออกมาว่าเป็นห่วงเด็กหญิงเลย

พอลิฟต์มาหยุดที่ชั้นหนึ่ง ประตูก็ค่อยๆ เปิดออก ท่าทีของอัญชสาก็เปลี่ยนไปในช่วงเวลาเดียวกัน เธอยิ้มอ่อนๆ บนใบหน้าเสมือนว่าเป็นคนใจดี พอเธออยากจะจูงมือไอรดา ไอรดาก็พุ่งตัวออกจากลิฟต์และวิ่งออกจากโรงแรมไป

อัญชสาตกใจจนขยับตัวไม่ได้ เธอถึงกับลืมวิ่งตามไอรดา แม้แต่จุดประสงค์ของการลงมาข้างล่างก็จมหายไปในห้วงของความคิด

ในอีกด้านหนึ่ง ไอรดาก็วิ่งตรงไปที่สวนพฤกษศาสตร์

ฉันไม่ชอบนางปีศาจอัญชสานี้เลย! ฉันไม่ชอบพ่อเหมือนกัน! ฉันจะไปตามหาคุณรษิกา

ขณะที่อัญชสายืนตัวแข็งอยู่ในโรงแรม เธอก็ได้ยินเสียงมาจากด้านหลังของเธอ