หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 31

ทุกคนตรงนั้นถึงกับผงะไป

รษิกาจ้องมือใหญ่ที่คว้าเอกสารของเธอไปแล้วก็ตื่นตระหนก

ตั้งแต่เห็นเลอศิลป์ เธอก็เลี่ยงที่จะมองเขาอยู่ตลอดเวลา

แต่เมื่อเขาคว้าเอาเอกสารอ้างอิงของเธอไป เธอก็ไม่มีทางเลือกนอกจากพุ่งความสนใจไปที่เขา

ฉันอยากจะรู้นักว่าเขาต้องการจะทำอะไร

เลอศิลป์ถือเอกสารเอาไว้และมองหน้ารษิกาก่อนจะให้ความเห็นว่า “ผู้คนเดี๋ยวนี้ปลอมเอกสารอ้างอิงกันเยอะแยะเพื่อทำให้ตัวเองดูดีขึ้น อาการของคุณปู่อัครพลก็เข้าขั้นวิกฤติแล้ว คุณสองคนไม่ควรจะปล่อยให้คนแบบนี้มาหลอกเอาได้นะ”

เมื่อพูดเช่นนั้น เขาก็พลิกเอกสารอ้างอิงของรษิกาและอ่านมันอย่างเชื่องช้า ราวกับเขากำลังแยกแยะว่าเอกสารนั้นเป็นของจริงหรือของปลอมกันแน่

เขากวาดตาดูรายละเอียดทั้งหมดในชีวิตเธอ รวมถึงมหาวิทยาลัยที่เธอเข้าเรียนและสถานที่ทำงาน

ชีวิตของเธอในหลายปีที่ผ่านมาเริ่มก่อตัวเป็นโครงร่างในความคิดเขา

อย่างที่เธอบอก ความสำเร็จระหว่างที่เธออยู่ในต่างประเทศนั้นช่างน่าประทับใจ ประกาศนียบัตรแต่ละใบและข้อมูลรับรองแต่ละเรื่องล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งยอดเยี่ยมที่ทำให้หลายคนอ้าปากค้าง

รษิกาจ้องเลอศิลป์ด้วยความกังวลขณะที่เขาอ่านข้อมูลของเธอทั้งหมดอยู่

เธอเห็นว่ายิ่งเลอศิลป์อ่านมันไปมากแค่ไหน สัญญาณแห่งการเยาะเย้ยก็ยิ่งเห็นได้ชัดขึ้นที่มุมปากของเขา

เพราะเธอไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เธอจึงทำได้เพียงแค่ไขว้นิ้วให้แน่นและหวังว่ามันจะออกมาดีที่สุด

ผ่านไปสักพัก เลอศิลป์ก็ปิดแฟ้มเอกสารข้อมูลรับรองของเธอ