หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 437

คืนนั้น รษิกาไปที่บ้านคชาเรศเป็นการส่วนตัวเพื่อแสดงความขอบคุณ

ระหว่างที่ทานอาหารเย็น อัครพลเล่าเรื่องเกี่ยวกับตระกูลดำรงกุลอย่างสบายๆ “คุณหมอรษิกา ทางตระกูลดำรงกุลกำลังวางแผนจะจัดการให้คำปรึกษาทางการแพทย์ คุณสนใจที่จะเข้าร่วมงานนี้ไหม? ถ้าคุณสนใจฉันพอจะช่วยแนะนำให้คุณรู้จักกับพวกเขาได้นะ”

รษิกามีสีหน้าตกตะลึง

แม้ว่าที่ผ่านมาส่วนมากเธอจะมีชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศ แต่สำหรับรษิกา เธอคุ้นเคยกับชื่อของตระกูลดำรงกุลเป็นอย่างดี

ในโลกของการแพทย์แผนโบราณตระกูลดำรงกุลนั้นไม่ได้เป็นเพียงแค่ตำนาน คนหนุ่มสาวในวงการมักจะได้ยินเรื่องที่ตระกูลดำรงกุลได้สร้างองค์ความรู้จนกลายเป็นมรดกไว้ เพียงแต่พวกเขาไม่ค่อยมีโอกาสพบคนในตระกูลนั้นด้วยตนเอง

เนื่องจากรษิกาไปอยู่ที่ต่างประเทศมานาน การที่จะได้พบกับคนในตระกูลดำรงกุลจึงไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นแล้วเธอจึงอยากพบและได้มีปฏิสัมพันธ์กับพวกเขา

เพราะตระกูลดำรงกุลเป็นตระกูลมีความเชี่ยวชาญอย่างมากในด้านการแพทย์แผนโบราณ อีกทั้งครอบครัวนี้ยังเป็นเจ้าของตำราการแพทย์แผนโบราณหลายเล่มที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ทุกอย่างเกี่ยวกับตระกูลดำรงกุลทำให้รษิการู้สึกเกร็ง

ช่วงที่รษิกายังศึกษาการแพทย์แผนโบราณอยู่นั้น ถ้าอยากจะมีผลการเรียนดี ปัจจัยสำคัญก็คือตำราการแพทย์แผนโบราณเก่าแก่ที่หาญชัยครอบครองอยู่

ตำราที่ตระกูลดำรงกุลเป็นเจ้าของนั้นมีจำนวนมากกว่าตำราของศาสตราจารย์ของเธอมาก ตำราทุกเล่มหายากและมีค่ามากเสียจนต่อให้รวยแค่ไหนก็หาซื้อไม่ได้ สำหรับผู้ที่เรียนการแพทย์แผนโบราณ ตำราเหล่านั้นมีค่ามากกว่าเงินหรือทองคำ

หากเธอมีโอกาสได้อ่านตำราเหล่านั้นหรือเพียงแค่ได้รับคำแนะนำจากผู้อาวุโสของตระกูลดำรงกุล ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทักษะทางการแพทย์ของรษิกาจะพัฒนาขึ้นอย่างมาก

ก่อนที่เธอจะกลับมาที่ประเทศชวาลา รษิกาวางแผนที่จะไปเยี่ยมครอบครัว ดำรงกุลอยู่ก่อนแล้ว ถ้าหากเธอสบโอกาส

แต่แล้วก็ต้องผิดหวังเพราะเมื่อเธอกลับมาที่ประเทศชวาลา เธอพบว่าตระกูลดำรงกุลได้ปลีกวิเวกและงดออกงานสังคมไปตั้งแต่เมื่อสองสามปีก่อนแล้ว ราวกับว่าทั้งตระกูลจะไม่อยากมีปฏิสัมพันธ์กับคนที่พวกเขาไม่รู้จัก