วันต่อมาเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เด็กๆ จึงไม่ต้องไปโรงเรียน
รษิกาวางแผนจะพาลูกๆ ไปที่สถาบันวิจัยกับเธอ
หลังจากที่เธอเก็บข้าวของเสร็จแล้วและกำลังจะออกไป เธอก็ได้ยินเสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้น
ด้วยคิดว่าเมธินีมาหา รษิกาจึงลุกขึ้นและเดินไปที่ประตู
เธอขมวดคิ้วด้วยความสับสนเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ที่ประตู “ไอวี่เหรอ? หนูมาทำอะไรที่นี่?"
รษิกากวาดสายตามองไปรอบๆ โดยสัญชาตญาณ เพราะคิดว่าเลอศิลป์คงยืนรออยู่ที่ไหนสักแห่ง
แต่น่าตกใจที่เธอไม่เห็นใครอื่นนอกจากไอรดาที่หน้าประตู
รษิกาตัดสินใจพุ่งความสนใจของเธอกลับไปที่ไอรดา เธอก้มลงไปจนถึงระดับสายตาของเด็กหญิงตัวเล็กๆ แล้วถามว่า “ไอรดา บอกฉันทีว่าหนูมาที่นี่ได้ยังไง? พ่อหนูมาส่งเหรอคะ?”
เมื่อพิจารณาจากท่าทางของเลอศิลป์ที่โรงเรียนเมื่อวานนี้แล้ว ฉันสงสัยมากว่าเขาจะยอมให้ไอวี่พบฉันแบบนี้เหรอ แต่ตอนนี้มันก็ดูเหมือนไม่มีความเป็นไปได้อื่นแล้วนอกจากเขาเองที่เป็นคนมาส่งไอวี่
ไอรดาสวมชุดกระโปรงสีขาวและสะพายเป้ใบเล็กไว้บนหลัง มันเป็นกระเป๋าใบเดียวกับที่เธอใช้ไปโรงเรียนเมื่อวานนี้ และเมื่อได้ยินคำถามของรษิกา ไอรดาก็เอื้อมมือไปหยิบสมุดบันทึกในกระเป๋าเป้ของเธอ ก่อนจะเปิดสมุดและเริ่มเขียนอะไรบางอย่าง
เธอเขียนว่า หนูมาเอง
รษิกาตกตะลึง “หนูมาเองเหรอ? แล้วหนูหาทางมาที่นี่ได้ยังไง?”
ไอรดาขีดเขียนไปทั่วหน้ากระดาษ หนูนั่งแท็กซี่มาค่ะ
รษิกายังคงสงสัย แต่หลังจากมองไปรอบกายไอรดาสองสามครั้ง เธอก็เชื่อคำพูดของไอรดา
ลูกสาวของเลอศิลป์นั่งรถแท็กซี่มาที่บ้านของฉันตามลำพังในตอนเช้าตรู่ สถานการณ์แบบนี้ทำให้ฉันปวดหัว
เธอระงับความรู้สึกที่ปะปนอยู่ในใจและถามออกไปอย่างอ่อนโยนว่า “แล้วหนูมาหาฉันทำไมจ๊ะ?”
สาวน้อยเขียนใส่สมุดว่า หนูอยากเป็นเพื่อนกับอชิและเบนนี่ค่ะ หนูก็เลยมาเล่นกับพวกเขา ได้ไหมคะ? ไอรดายกสมุดขึ้นและจ้องมองรษิกาด้วยความคาดหวัง
เพราะแค่นี้เองหรอกหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
เนื้อเรื่องวนอยู่อ่าง10รอบ,😁😁😁...
วนกลับมาที่เดิมอีกรอบ ประสาทแดก นิคือ 2วันกลับมาอ่าน1บท ก้อยังวนอยู่ที่เดิม ใครซื้ออ่าน เอาตังค์ซื้อบ้านได้เลยมั้ง...
แล้วจะไงต่อ ไอวีโดนตี โดนทำร้าย หนักก่อน ? ทั้งๆ ควรจะรู้ได้แล้ว ที่โดนวางยา ขนาดนั้น เห้อออออ มาตามอ่านแต่ก็เบื่อ ว่าวนๆอยู่ที่เดิม...
ทะเลาะอึกแล้ว ถึงตอนนี้ ถ้าควรมีไรเปลี่ยนแปลงบ้างค่ะ นอกจากพากลับบ้าน วนหลูบอีกกกกแล้ว...
ที่สุดของการวนเวียนย่ำอยู่กับที่ เนื้อเรื่องไม่มีไรเลย น้ำล้วนๆ น่าจะไป5000ตอน พ่อแม่ลูกยังไม่รู้จักกัน โอ้ยประสาท ละครไทยชิบ มีไรไม่พูดกัน หลบกันไปหลบกันมา...
เนื้อเรื่องวนอยู่ในอ่างมากค่ะ น่าเบื่อ ไม่สนุก เสียดายตอนแรกๆทำไว้สะสนุกเลย เนื้อหาออกทะเล กู่ไม่กลับ ใครไหวไปก่อนเลยจ้าาา...
ไม่ถึงไหนเลยจริงๆ พอดีน่าจะเก่งกว่านี้ดูมีอิทธิพล แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง แค่ลูกก็ยังไม่รู้เลย มึนนนนค่ะ...
ทำไมกดไปตอน1036ไม่ไปละ...
เข้าไปอ่านถึงตอน1035แล้วอ่ะแต่ไปต่ออีกไม่ได้...
เนื้อเรื่องหลงทางวนไปมา ไม่สนุก...