หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 55

หลังจากที่รษิกาดูแลไอรดาเสร็จแล้ว อชิกับเบนนี่ก็กลับลงมาข้างล่างพร้อมกับถือของขวัญที่จะให้ไอรดา

พวกเขาแต่ละคนมีตุ๊กตาหน้าตาประหลาดอยู่ในมือและเดินไปหาเด็กหญิงตัวน้อย “พวกเราซื้อของเหล่านี้ด้วยเงินค่าขนมของเรา เธอเอาไปได้”

ตุ๊กตาของพวกเขาดูน่ารักแต่ก็น่าเกลียดในเวลาเดียวกัน และมันก็ดูไม่เหมาะกับไอรดาเลย

แต่ว่านี่เป็นครั้งแรกของเด็กหญิงที่ได้รับของขวัญจากเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันที่เธอชอบมากๆ ดังนั้นเธอจึงรับตุ๊กตาตัวนุ่มๆ เหล่านั้นด้วยความยินดีและกอดมันแน่นกว่าตุ๊กตาตัวก่อนๆ

หลังจากเวลาผ่านไปสักพัก ไอรดาก็วางของเล่นลงและเขียนคำขอบคุณลงในสมุดของเธอ พร้อมแสดงข้อความที่เธอเขียนให้อชิและเบนนี่ดู

เป็นครั้งแรกที่เด็กแฝดได้เห็นรอยยิ้มกว้างของเธอแบบนั้น

พวกเขาเคยเลี่ยงเธอเพราะเธอเป็นลูกของพ่อพวกเขากับผู้หญิงคนอื่น

แต่หลังจากที่พวกเขาเห็นว่าเธอดูน่ารักเพียงใด หัวใจของพวกเขาก็เต้นรัวขณะที่พวกเขาสบตากันและเกาหัวอย่างเขินอาย

เธอเป็นพี่น้องร่วมพ่อที่น่ารักจริงๆ!

ฉันไม่อยากเกลียดเธออีกแล้ว

ในขณะเดียวกัน หัวใจของรษิกาก็อ่อนยวบเมื่อเห็นเด็กทั้งสามคนสนทนากัน “ทำไมลูกไม่ไปเล่นกับ ไอวี่สักพักก่อนล่ะ” เธอแนะนำลูกชายของเธอในขณะที่ลูบหัวของไอรดา “แม่ต้องโทรไปที่สถาบันวิจัยก่อน จะได้บอกให้เขารู้ไว้ว่าแม่จะเข้าไปช้าหน่อย แม่เพิ่งทาครีมไว้ที่มือของไอวี่ ระวังด้วยนะคะ”

เด็กชายพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

จากนั้น รษิกาก็ขึ้นไปชั้นบนเพื่อโทรศัพท์

“ไปต่อตัวต่อกันไหม” เด็กชายทั้งสองคนไม่รู้เลยว่าพวกเด็กผู้หญิงชอบเล่นอะไรกัน พวกเขาเลยได้แต่ชวนเธอเล่นของเล่นตามปกติ

ถึงกระนั้นไอรดาผู้มีดวงตาสดใสก็พยักหน้าเห็นด้วย

ฉันคิดถูกแล้วที่มาที่นี่ในวันนี้ คุณรษิกาทำแผลให้กับฉันด้วย แล้วตอนนี้อชิกับเบนนี่ก็มาขอให้ฉันเล่นกับพวกเขาอีก!

ทั้งอชิและเบนนี่มีความเฉลียวฉลาดเกินกว่าเด็กทั่วไป ดังนั้นรษิกาจึงซื้อตัวต่อสำหรับผู้ใหญ่ให้พวกเขา ซึ่งโดยปกติแล้วสามารถวางซ้อนกันเป็นโมเดลขนาดใหญ่ได้ ชุดตัวต่อในปัจจุบันของพวกเขาตอนนี้เสร็จไปประมาณครึ่งทางแล้ว

“ฉันจะไปดูว่าใครมา อยู่เป็นเพื่อนไอวี่ก่อนนะ” อชิสั่งในขณะที่ลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปยังประตูบ้าน

จากนั้นเขาก็เปิดประตูและเห็นชายร่างสูงสวมชุดสูทหรูหรา และเขาคือผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของเขา

“สวัสดีครับ” อชิทักทายอย่างสุภาพแม้ว่าจะมีท่าทีนิ่งเฉยก็ตาม

เลอศิลป์ที่ดูเย็นชาเพราะคิดว่ารษิกาจะเป็นคนเปิดประตูให้เขา และเขาก็ขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าคนที่มาเปิดประตูกลับเป็นเด็กชาย

เขาต้องเป็นลูกของรษิกาแน่ๆ

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เด็กชายดูเหมือนจะเก็บงำความรู้สึกที่เป็นปฏิปักษ์ต่อเขาไว้

“ไอรดาอยู่ที่นี่กับเรา เข้ามาได้เลยครับ”

อชิมองชายคนนั้นก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้านอย่างเย็นชา