หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 554

หัวใจของเลอศิลป์เต้นแรงอีกครั้งเมื่อเขาเห็นรอยยิ้มของเธอ

เขาอยากให้เธอมองเขาอย่างเฉยเมยเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เขานึกถึงเรื่องระหว่างพวกเขาเมื่อหกปีที่แล้วนั่นก็เพราะเขาหวนคิดถึงช่วงเวลาดีๆ และความเสน่หาที่เขามีต่อเธอ

เมื่อก่อนเขาเป็นโลกทั้งใบของเธอ แต่เขากลับมองข้ามเธอมาโดยตลอด

เขาไม่เห็นคุณค่าของเธอเลย มิหนำซ้ำยังทำลายความรักที่เธอมีต่อเขาแทน เธอจึงตัดสินใจจากไปด้วยหัวใจที่แตกสลายในท้ายที่สุด

และความใกล้ชิดของพวกเขาเตือนให้เขารู้ว่าสิ่งต่างๆ จบลงแบบนี้นั่นก็เป็นเพราะเขา

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาก็ยิ้มเยาะตัวเองพร้อมทั้งหลบสายตาลง “ดื่มน้ำสิ มันจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นนะ”

รษิกานิ่งอยู่พักหนึ่ง

ขณะที่เขาเฝ้าดูอาการเธออยู่ เขาก็ต้องรู้สึกหนักอึ้งที่หน้าอกอีกครั้ง

“เลอศิลป์... เรื่องละคร... มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆเหรอ?” เธอถาม เสียงของเธอแผ่วเบาก่อนที่จะผล็อยหลับไป

เลอศิลป์คลายแขนของเขาออกเมื่อเขารู้ว่าเธอหลับไปแล้ว เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นเขาจึงวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ

เขาคิดว่ารษิกาอาจจะนอนหลับไม่สนิทหากเขายังปลุกเธออยู่เรื่อยๆ เขาจึงดึงเธอออกจากอ้อมแขนเพื่อให้เธอนอนข้างๆ ไอรดา ก่อนจะเดินออกจากห้องไปเงียบๆ

กลับมาที่เคาน์เตอร์บาร์ชั้นล่าง เลอศิลป์นั่งลงหน้าขวดไวน์แดงที่รษิกาเปิดทิ้งเอาไว้

ฉันสงสัยเหลือเกินว่าเธอจะรู้สึกยังไงหลังจากทำเรื่องทั้งหมดนี้ลงไป

เลอศิลป์นึกถึงคำถามที่เธอถามเขาในห้องนอน และแล้วความรู้สึกสมเพชตัวเองก็ผุดขึ้นในใจของเขา

เขารู้ดีกว่าใครว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการแสดงเป็นเพียงอุบัติเหตุ

ฉันนอนไม่หลับ ฉันเลยลงไปข้างล่างเพื่อดื่มไวน์ และ... ฉันเมา หลังจากนั้นเขาก็อุ้มฉันขึ้นมาข้างบน ฉันพูดเรื่องไร้สาระใส่เขา ก่อนเขาจะออกจากห้องไป เขาก็พูดขึ้นมาว่า... หยุดเถอะ ฉันไม่ไปที่นั่นหรอก