หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 561

หลังจากที่พวกเขาตัดสินใจกำหนดการเดินทางไว้ในบ่ายวันนั้น เลอศิลป์ก็ให้คนไปเตรียมเรือยอร์ชก่อนที่จะพารษิกาและลูกๆ ออกเดินทาง

ทันทีที่พวกเขามาถึงชายหาด ลูกเรือก็เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว

“คุณเลอศิลป์” ลูกเรือทักทายก่อนที่พวกเขาจะเดินเข้าประจำการ “เรือยอร์ชและลูกเรือทุกคนพร้อมที่จะออกเดินทางแล้วครับ นี่คือเรือยอร์ชที่ใหญ่และดีที่สุดของเรา นอกจากนี้เรายังมาพร้อมกับครูสอนดำน้ำสองคน หากคุณสนใจที่จะดำน้ำ คุณสามารถลองดำน้ำได้เลยครับ น่านน้ำบริเวณนี้ปลอดภัยมาก”

เลอศิลป์พยักหน้ารับรู้อย่างเย็นชา

ในทางกลับกัน รษิการู้สึกสับสนเล็กน้อย

ลูกเรือดูเหมือนจะให้ความเคารพต่อเลอศิลป์เป็นอย่างมาก

อันที่จริงแล้ว คนที่ให้คำแนะนำดูเหมือนจะรู้จักเลอศิลป์ตั้งแต่แรกเห็น

แต่เมื่อคิดถึงสถานะของตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ในเมืองหัสดินและนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เลอศิลป์เข้าพักที่รีสอร์ทแห่งนั้น รษิกาจึงรู้สึกสบายใจมากขึ้น

จากนั้นพวกเขาก็เดินตามลูกเรือไปเพื่อขึ้นเรือยอร์ช

รษิกากังวลว่าเด็กๆ อาจนั่งนิ่งๆ ไม่ได้ แต่ไม่กี่วินาทีต่อมาเธอเห็นเลอศิลป์คาดเข็มขัดนิรภัยให้พวกเขา

ในขณะนั้นเด็กๆ ติดอยู่กับที่นั่งและไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากนั่งอยู่เงียบๆ

ลูกเรือสองคนจับตามองเด็กๆ ทั้งสามตลอดเวลา พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะปกป้องหากเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น

รษิกาผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อเห็นว่าการเตรียมการของเลอศิลป์นั้นละเอียดถี่ถ้วนเป็นอย่างมาก

กัปตันเรือยอร์ชพูดคุยกับพวกเขา “วันนี้อากาศดี เหมาะสำหรับการออกเรือเดินทางท่องทะเลมากครับ”

รษิกาชำเลืองมองเลอศิลป์แต่ไม่เห็นการตอบสนองใดๆ ของเขา ดังนั้นเธอจึงตอบกลับไปอย่างสุภาพ

เมื่อเห็นว่าเธอตอบรับ ลูกเรือก็เริ่มกระตือรือร้นมากยิ่งขึ้นและเริ่มแนะนำกิจกรรมที่ทางเรือมีให้