หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 562

ในไม่ช้ารษิกาก็ได้เปลี่ยนชุดและสวมอุปกรณ์ตามคำแนะนำของครูสอนดำน้ำ

สายตาของเลอศิลป์เคร่งเครียดเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นครูสอนว่ายน้ำแนะนำการกระโดดลงไปในน้ำให้รษิกา ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เลอศิลป์รู้สึกกังวลใจ

“แม่!”

“คุณรษิกา!”

เด็กๆ รู้สึกกังวลใจเช่นกันเมื่อเห็นทั้งคู่กระโดดลงไปในทะเล

เมื่อได้ยินเสียงของเด็กๆ รษิกาเงยหน้าขึ้นและยิ้ม เธอทำท่าทางว่า “โอเค” แล้วหันกลับไปหาครูสอนดำน้ำเพื่อแสดงท่าทางว่าเธอพร้อมแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งคู่ก็กลั้นใจและดำลงไปในทะเล

จากเรือยอร์ช คนอื่นๆ มองเห็นฟองอากาศที่ออกมาจากจุดที่รษิกาอยู่และครูสอนดำน้ำหายตัวไป

เด็กๆ สบตากันด้วยความเป็นห่วงที่เกิดขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา จริงๆ แล้วพวกเรารู้สึกเสียใจเล็กๆ ที่ปล่อยให้รษิกาไป

“คุณเลอศิลป์ครับ แม่จะตกอยู่ในอันตรายไหมครับ?” เบนนี่อดไม่ได้ที่จะมองเลอศิลป์

เมื่อได้ยินคำพูดของเบนนี่ เลอศิลป์ระงับความวิตกกังวลของเขาและลูบหัวของเบนนี่ “เธอจะไม่ตกอยู่ในอันตรายหรอก ครูสอนดำน้ำที่นี่เก่งมาก พวกเขาจะดูแลแม่ของพวกเธอเป็นอย่างดีแน่นอน”

ถึงแม้ว่าเขาจะพูดออกไปเช่นนั้น แต่ดวงตาของเลอศิลป์ยังคงจับจ้องไปยังจุดที่รษิกาดำน้ำลงไป

เมื่อสังเกตเห็นถึงความกังวลใจ พนักงานบนเรือยอร์ชจึงปลอบใจ “ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอนครับ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเรามีนักท่องเที่ยวจำนวนมากที่ดำน้ำในทะเลและผมไม่เคยเห็นใครเกิดอุบัติเหตุใดๆ ขึ้นเลย”

เด็กๆ พยักหน้าอย่างไม่แน่ใจหลังพนักงานพูดจบ แต่พวกเขายังรอให้รษิกาโผล่พ้นขึ้นมาบนผิวน้ำ

ในเวลาเดียวกัน ครูสอนดำน้ำพารษิกาลงไปในน้ำที่ลึกขึ้น

ในตอนแรกครูฝึกจับแขนของเธอไว้แน่นเพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

ครูฝึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะหลังดำน้ำไปได้ระยะหนึ่ง จึงรู้ว่ารษิกาดูไม่เหมือนกับมือใหม่ และที่สำคัญเธอดูผ่อนคลายอย่างมาก

ครูสอนดำน้ำจึงค่อยๆ ปล่อยมือเธอออก

ในไม่ช้าวิวใต้น้ำค่อยๆ ปรากฏขึ้นต่อหน้ารษิกา เมื่อเธอเห็นวิวตรงหน้า ดวงตาของเธอก็เป็นประกาย