รษิกาอยากจะโทรไปบอกสถาบันวิจัยว่าวันนี้เธออาจจะไปสายสักหน่อย
แต่คนที่รับสายโทรศัพท์คือคมสัน ซึ่งเขาต้องการปรึกษาเธอเรื่องงานชิ้นหนึ่งที่พวกเขาเร่งทำกันเมื่อสองวันก่อน เขาจึงขอให้เธอช่วยเรื่องข้อมูลบางกลุ่ม ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรออกไป
รษิกาพูดคุยติดพันกับเขาเป็นเวลานาน จนในที่สุดเธอก็ลืมเวลาไปเลย
เธอนึกได้ว่าต้องวางสายโทรศัพท์ หลังจากได้ยินเสียงของเลอศิลป์ดังมาจากด้านล่าง
นั่นคือตอนที่เธอรีบสรุปประเด็น แล้ววางสายเพื่อรีบลงไปข้างล่าง
เธอเกือบลืมไปแล้วว่าเลอศิลป์จะมาหาในไม่ช้า และลูกชายทั้งสองของเธอก็ยังอยู่เป็นเพื่อนไอรดาที่ชั้นล่าง
ถ้าเลอศิลป์มาเห็นลูกชายของเธอเข้าล่ะก็...
พอคิดแบบนั้นเธอก็รู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมาทันที
อนิจจา ตอนที่เธอลงมาชั้นล่างเพื่อป้องกันไม่ให้ทั้งสองฝ่ายได้พบหน้ากันนั้น มันก็สายเกินไปเสียแล้ว
พอเธอเดินเลี้ยวมาตรงหัวมุมบันได เธอก็ได้เห็นผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ข้างพรม ส่วนเด็กๆ ทั้งสามคนนั้นก็เก็บของเล่นใกล้จะเสร็จแล้ว
หลังจากได้ยินเสียงเธอเดินลงมา เลอศิลป์ก็หันกลับมามองอย่างเฉยเมย
ตอนที่พวกเขาสบสายตากัน ท่าทางของรษิกาก็แข็งทื่อ แต่เธอก็มือตัวเองไว้เพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะทักทายผู้ชายคนนั้นแบบผ่านๆ ว่า “มาแล้วเหรอ?”
เลอศิลป์พยักหน้าอย่างเฉยชา แต่ยังคงจ้องมองเธออยู่ ไม่มีใครรู้ว่าลึกๆ แล้วเขากำลังคิดอะไรอยู่
แค่คิดว่าเขารู้แล้วว่าเด็กผู้ชายทั้งสองคนเป็นใคร รษิกาก็ไม่อาจเก็บซ่อนความรู้สึกผิดของตัวเองไว้ได้ “งั้น...คุณจะพาไอวี่กลับบ้านตอนนี้เลย หรือว่า ... ”
เธอกลัวว่าเลอศิลป์อาจจะอยากนั่งคุยหลังจากได้รู้ที่มาของเด็กทั้งสองแล้ว
นับว่าโชคยังดีที่ผู้ชายคนนั้นคิดว่าเธอบอกใบ้ให้เขากลับออกไป “เราจะกลับกันแล้ว ไม่ต้องห่วง ผมไม่อยู่ที่นี่นานนักหรอก” เขาตอบกลับอย่างเฉยชา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
เนื้อเรื่องวนอยู่อ่าง10รอบ,😁😁😁...
วนกลับมาที่เดิมอีกรอบ ประสาทแดก นิคือ 2วันกลับมาอ่าน1บท ก้อยังวนอยู่ที่เดิม ใครซื้ออ่าน เอาตังค์ซื้อบ้านได้เลยมั้ง...
แล้วจะไงต่อ ไอวีโดนตี โดนทำร้าย หนักก่อน ? ทั้งๆ ควรจะรู้ได้แล้ว ที่โดนวางยา ขนาดนั้น เห้อออออ มาตามอ่านแต่ก็เบื่อ ว่าวนๆอยู่ที่เดิม...
ทะเลาะอึกแล้ว ถึงตอนนี้ ถ้าควรมีไรเปลี่ยนแปลงบ้างค่ะ นอกจากพากลับบ้าน วนหลูบอีกกกกแล้ว...
ที่สุดของการวนเวียนย่ำอยู่กับที่ เนื้อเรื่องไม่มีไรเลย น้ำล้วนๆ น่าจะไป5000ตอน พ่อแม่ลูกยังไม่รู้จักกัน โอ้ยประสาท ละครไทยชิบ มีไรไม่พูดกัน หลบกันไปหลบกันมา...
เนื้อเรื่องวนอยู่ในอ่างมากค่ะ น่าเบื่อ ไม่สนุก เสียดายตอนแรกๆทำไว้สะสนุกเลย เนื้อหาออกทะเล กู่ไม่กลับ ใครไหวไปก่อนเลยจ้าาา...
ไม่ถึงไหนเลยจริงๆ พอดีน่าจะเก่งกว่านี้ดูมีอิทธิพล แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง แค่ลูกก็ยังไม่รู้เลย มึนนนนค่ะ...
ทำไมกดไปตอน1036ไม่ไปละ...
เข้าไปอ่านถึงตอน1035แล้วอ่ะแต่ไปต่ออีกไม่ได้...
เนื้อเรื่องหลงทางวนไปมา ไม่สนุก...