หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 640

เมื่อสัมผัสได้ถึงความเกลียดชังของจรรยาภรณ์ รษิกาก็เปิดปากพูดออกมาว่า “ฉันว่าคุณเข้าใจผิดไปแล้วล่ะค่ะ ฉัน…”

“ฉันแค่เชื่อในสิ่งที่ตาเห็น ดังนั้นจะดีกับคุณมากกว่าถ้าคุณจำคำที่ฉันพูดเอาไว้ให้ขึ้นใจ”

ก่อนที่รษิกาจะทันได้พูดอะไรต่อ จรรยาภรณ์ก็หันหลังเดินจากไปแล้ว

รษิกาหงุดหงิดใจไปหมด และเธอก็หันหลังเดินกลับไปนั่งที่เดิม

“ขอโทษนะครับ ผมก่อปัญหาอะไรให้คุณหรือเปล่า?” เจตนินเริ่มพูดขอโทษขณะที่รษิกากำลังนั่งลง

“ฉันหวังว่าคุณจะไม่ใช้ฉันเป็นเกราะกำบังหากเจอสถานการณ์แบบนี้อีกนะคะ ตอนนี้ระหว่างฉันกับคุณจรรยาภรณ์ก็มีความเข้าใจผิดเกิดขึ้นไปแล้วด้วย”

“ผมว่าเธอกับผมเองก็มีเรื่องเข้าใจผิดกันอยู่เหมือนกันครับ”

ไม่อย่างนั้น เธอคงจะไม่ทำราวกับเป็นแฟนของเขาเมื่อครู่นี้หรอก

ถ้าไม่ใช่เพราะครอบครัวของพวกเขา เจตนินก็คงจะเผชิญหน้ากับเธอเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นไปนานแล้ว

“แต่อย่าห่วงเรื่องนี้เลยครับ ผมจะเคลียร์กับเธอเองตอนที่กลับไป ผมจะไม่ให้เธอมารบกวนคุณอีก” เจตนินเสริมหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

รษิกาพยักหน้า เธอไม่ได้สะเทือนอะไรกับเรื่องนี้มากนัก

เธอไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอรู้สึกสงสารเจตนินที่ต้องมาเจอผู้หญิงอย่างจรรยาภรณ์

แต่ไม่นานนัก เรื่องของอัญชสาก็แวบเข้ามาในความคิดของเธอ

ตอนนี้ เธอต้องการให้เจตนินอธิบายเรื่องราวต่างๆ กับจรรยาภรณณ์ และมันไม่ใช่ความผิดของเธอมาตั้งแต่แรก

ในอีกด้านหนึ่ง อัญชสาก็ยังคงจับตามองเธออยู่ เธออาจจะโจมตีเมื่อไรก็ได้ และรษิกาเองก็ปกป้องตัวเองจากอัญชสาไม่ได้มากนักด้วย

รษิกาตระหนักดีว่าเธออาจจะเป็นคนที่น่าสงสารมากที่สุด