หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 653

บรรยากาศที่เงียบงันเข้าปกคลุมในรถอีกครั้ง

ทันใดนั้น หน้าจอโทรศัพท์ของรษิกาก็สว่างขึ้นมา

มันเป็นข้อความที่ส่งมาจากรณภพเพื่อถามว่าเธอถึงบ้านแล้วหรือยัง

แม้ว่ารณภพจะไม่ได้อยู่ต่อหน้าเธอในตอนนี้ แต่รอยยิ้มที่สุภาพก็ฉายชัดบนใบหน้าเธอเมื่อได้เห็นว่าเขาเป็นห่วงเป็นใยเธอ รษิกาพิมพ์ตอบกลับไปว่า ฉันอยู่ระหว่างทางกลับบ้านค่ะ

วินาทีต่อมา เขาก็ตอบกลับมาว่า ถึงบ้านแล้วบอกผมด้วยนะ

รษิกาตอบรับกลับไปขณะยิ้มกว้าง

เลอศิลป์สังเกตเห็นแสงจากหน้าจอโทรศัพท์ของเธอและหันมามอง จากนั้นเขาก็เห็นรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าของเธอ เมื่อมองไปตามสายตาของเธอ เขาก็เห็นชื่อของรณภพบนหน้าจอโทรศัพท์

ชัดเจนแล้วว่าเธอกำลังส่งข้อความอยู่กับรณภพ

อารมณ์ของเลอศิลป์ที่เริ่มดีขึ้นแล้วก็พลันดิ่งลงอีกครั้งหนึ่งหลังจากได้เห็นอย่างนั้น ฉันขาดตกบกพร่องไปตรงไหน? รษิกายิ้มอย่างมีความสุขแม้แต่ตอนที่ตอบข้อความของรณภพ แต่เมื่อไรที่อยู่ใกล้ฉัน เธอกลับทำตัวระแวงอยู่ตลอด

เมื่อคิดได้อย่างนั้น บรรยากาศรอบๆ ตัวเลอศิลป์ก็ค่อยๆ เย็นยะเยือกไป

ในตอนที่รษิกาตอบข้อความเสร็จและเก็บโทรศัพท์ไปแล้ว เธอก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่ตึงเครียดในรถ

ขณะที่เธอกำลังนึกว่าเธอไปทำอะไรให้เลอศิลป์ขุ่นเคืองใจ เสียงของเขาก็ดังก้องมาจากข้างๆ

“ดูเหมือนว่าคุณจะสนิทกับคุณรณภพมากเลยนะ คุณรษิกา”

รษิกาอึ้งไปหลังจากได้ยินเช่นนั้น เธอตระหนักได้ในทันทีว่าเลอศิลป์ต้องเห็นเธอส่งข้อความหารณภพแล้ว