หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 769

เมื่อไอรดาได้ยินคำพูดของพ่อ ดวงตาเธอก็วูบไหว และเธอก็ชักมือกลับ

ฉันรู้สึกแย่มากแล้ว เลยไม่อยากให้คุณรษิกาต้องมาทนทุกข์ทรมานเหมือนกัน

รษิกาตกตะลึงไปพักหนึ่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และประหลาดใจที่เลอศิลป์เป็นห่วงเธอจริงๆ

คุณพระช่วย ฉันเข้าใจเขาผิดไปแล้ว...

เธอเม้มปากแล้วยิ้มก่อนจะมองไอรดาอย่างมั่นใจ “ไม่เป็นไรหรอก มานี่มาให้ฉันกอดหนูนะ”

ขณะที่พูดเช่นนั้น เธอก็ยื่นมือออกไปหาเด็กหญิงตัวน้อยเพื่ออุ้มเธอเข้าไปในบ้าน

เธอมองออกว่าตอนนั้นไอรดากลัวแทบตายและโหยหาอ้อมกอดของเธอ

อนิจจา แขนของเธอที่เหยียดออกมาคว้าอากาศที่ว่างเปล่าอีกครั้ง

ไอรดาดิ้นกลับเข้าไปในอ้อมกอดของพ่อของเธอ โดยหลบเลี่ยงแขนที่เหยียดออกมาของรษิกา จากนั้นเธอก็ส่ายหัว “พ่อจะพาหนูเข้าไปค่ะ”

หัวใจของรษิกาละลายทันที เมื่อรู้ว่าไอรดากลัวเธอจะติดเชื้อ ในที่สุดเธอก็ยอมอ่อนข้อและเดินตามพวกเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่น

“วางเธอไว้ในห้องของฉันได้เลยค่ะ” เธอเสนออย่างอ่อนโยนเมื่อสังเกตเห็นชายคนนั้นเดินเซไปตามทาง

เลอศิลป์พยักหน้าและเดินขึ้นไปข้างบนโดยมีไอรดาอยู่ในอ้อมแขน เขารีบไปที่ห้องของรษิกาทันที

หลังจากก้าวเท้าเข้าไปในห้อง เขาก็ลังเลเพราะไม่แน่ใจว่าจะวางเธอไว้ที่ไหนดี

ถ้ามันติดต่อกันได้จริงๆ รษิกาอาจจะติดเชื้อ ถ้าฉันวางไอวี่ไว้บนเตียงของเธอ

ขณะที่เดินตามเขาไป รษิกาก็รับรู้ถึงความกังวลของเขา จึงคว้าผ้าห่มผืนใหญ่จากด้านข้างแล้วปูลงบนเตียงก่อนจะโบกมือให้เขาวางไอรดาลง

จากนั้น เลอศิลป์ก็ก้าวไปข้างหน้าและวางไอรดาไว้บนเตียง

ต่อจากนั้น รษิกาก็เดินเข้าไปและค่อยๆ เปิดผ้าห่มที่พันรอบตัวไอรดา

โชคดีที่เขาหยุดไอวี่จากการเกาได้ทันท่วงที ไม่งั้นอาการของเธอจะรุนแรงยิ่งขึ้น