หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 773

หนึ่งชั่วโมงต่อมา โทรศัพท์ของรษิกาก็ดังขึ้น คมสันมาถึงแล้ว

รษิกาลงไปข้างล่างเพื่อเปิดประตูให้เขา

ในขณะเดียวกัน เลอศิลป์และเด็กๆ ก็ได้ยินเสียงผู้ชายดังมาจากปลายสายโทรศัพท์ เด็กๆ ไม่รอให้ชายคนนั้นพูด พวกเขาเริ่มกระตุ้นให้เลอศิลป์เดินตามรษิกาลงไปดูข้างล่าง

เมื่อเห็นว่าพวกเขากังวลมากกว่าเขา เลอศิลป์จึงเอียงคอสงสัยอยู่เล็กน้อยและเดินลงไปข้างล่าง

"ขอบคุณนะคะ" รษิกายืนอยู่ที่ลานบ้านขณะที่เธอรับสเปรย์จากคมสัน

เนื่องจากอาการนี้เป็นโรคติดต่อ เธอจึงทำได้แค่พยายามรักษาระยะห่างจากเขาเท่านั้น อย่างไรก็ตาม คมสันนำสเปรย์มาจำนวนหนึ่ง ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถถือไปได้ทั้งหมด

“ผมจะถือไปให้” คมสันเสนอเมื่อเห็นสีหน้าของรษิกา

เธอปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว “คุณก็รู้ว่าแบคทีเรียชนิดนี้ติดต่อได้ง่ายมาก ฉันรู้สึกแย่มากแล้วที่รบกวนคุณให้เดินทางไปสถาบันวิจัยตอนดึกๆ คุณไม่ควรเข้าไปในบ้านนะคะ เพราะฉันกลัวว่าคุณจะติดเชื้อเหมือนกัน”

ในฐานะเพื่อนที่เป็นหมอเหมือนกัน คมสันยังมีส่วนร่วมในการกำหนดสูตรสเปรย์นี้อีกด้วย เขาจึงรู้ดีถึงการแพร่เชื้อของแบคทีเรียชนิดนี้

ดังนั้นเขาจึงไม่ยืนกรานจะทำเช่นนั้นหลังจากที่เธอพูดขนาดนี้

เมื่อเขากำลังระดมสมองเพื่อหาทางช่วยเธอถือสเปรย์เข้าไป จู่ๆ ก็มีร่างหนึ่งเดินออกจากประตูคฤหาสน์

เขาเงยหน้าขึ้นทันทีและจ้องมองไป

ทันทีที่เขาจำคนที่อยู่หน้าประตูได้ ความประหลาดใจก็ส่องประกายไปทั่วดวงตาของเขา

เลอศิลป์เหรอ? ทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่ในเวลานี้?

ในขณะที่เขายังคงงุนงง เลอศิลป์ก็เดินเข้ามาหาด้วยฝีเท้าอันทรงพลังและมองเขาอย่างไร้ความรู้สึก “คุณคือ... คุณหมอคมสันใช่ไหม?”

เขาเคยเห็นคมสันครั้งหนึ่งเมื่อเขาไปรับรษิกาที่สถาบันวิจัยก่อนหน้านี้

เมื่อพูดถึงผู้ชายที่อยู่รอบตัวรษิกา เขาก็จำคนเหล่านี้ได้อย่างชัดเจน แม้ว่าจะเคยเห็นพวกเขาเพียงครั้งเดียวก็ตาม

ตอนที่คุณหมอรษิกาให้ฉันไปที่สถาบันวิจัยเพื่อเอายามาให้ เธอบอกว่ามีเด็กป่วย ฉันจึงเดาว่าเป็นอชิและเบนนี่ แต่ถ้าเป็นพวกเขา แล้วทำไมเลอศิลป์ถึงมาที่นี่? ยิ่งไปกว่านั้น เขาติดเชื้อด้วยซ้ำงั้นเหรอ? ความสัมพันธ์ของพวกเขาคืออะไรกันแน่?

ฉันจำได้ว่ารษิกาออกจากสถาบันวิจัยพร้อมกับผู้ชายคนนี้เมื่อเราพบกันครั้งสุดท้าย และในสถานการณ์เร่งด่วนเช่นนี้ เธอก็ขอความช่วยเหลือจากเขา ความสัมพันธ์ของพวกเขาคืออะไรกันแน่?