หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 816

หลังจากได้ยินสิ่งที่เด็กๆ พูด รษิกาก็อดไม่ได้ที่จะลังเล

การทำขนมร่วมกับเด็กๆ หมายความว่าเธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงการมีปฏิสัมพันธ์กับเลอศิลป์ได้

แต่...

รษิกามองเลอศิลป์ซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามเธอที่โต๊ะ ท่าทีของเขาดูเหมือนจะเฉยเมยราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจจริงๆ

ดูสีหน้าของเขาว่าไร้อารมณ์มากแค่ไหน ฉันคิดว่ามันคงจะแปลกถ้าฉันแสดงปฏิกิริยารุนแรงหรือวุ่นวายเกินไป

หลังจากใคร่ครวญอยู่พักหนึ่ง รษิกาก็ยิ้มให้เด็กๆ และพูดว่า “งั้นก็ได้!”

เมื่อเห็นว่ารษิกายอมตกลงแล้ว เด็กๆ ก็มองเลอศิลป์อย่างคาดหวัง

เลอศิลป์พยักหน้าโดยไม่พูดอะไร

จากนั้นเด็กๆ ก็โห่ร้องอย่างมีชัย "เย้! มาอบขนมกันเถอะ!”

ด้วยความเร่งรีบและตื่นเต้น เด็กๆ แทบจะไม่กินอาหารเช้าเลย พวกเขากินเข้าไปอีกสองสามคำก่อนที่จะกระโดดลงจากเก้าอี้อย่างกระตือรือร้นและมองดูผู้ใหญ่ทั้งสองคน

แม้ว่ารษิกาจะเห็นด้วย แต่เธอก็ยังคงรู้สึกอึดอัดใจที่ได้ใกล้ชิดกับเลอศิลป์เช่นนี้ เธอรู้สึกอยากจะเลื่อนกิจกรรมนี้ออกไปโดยไม่รู้ตัว

ภายใต้สายตาที่จับจ้องอย่างคาดหวังของเด็กๆ ทุกคน รษิกาก็รู้สึกว่าตัวเองนั่งไม่ติด ในที่สุดเธอก็ทำได้เพียงลุกขึ้นไปเก็บโต๊ะเท่านั้น

ห้องครัวเล็กเกินไปที่จะรองรับคนจำนวนมากได้ หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง รษิกาก็ตัดสินใจใช้โต๊ะทานอาหารแทน

เด็กๆ เต็มใจช่วยเธอล้างจาน เมื่อเสร็จแล้ว พวกเขาก็รีบไปที่โต๊ะทานอาหารและรอที่จะเริ่มอบขนม

รษิกานำอุปกรณ์ที่จำเป็นออกมาและจัดวางอย่างเรียบร้อยบนโต๊ะที่สะอาดแล้ว

ในไม่ช้าไอรดาก็เริ่มเข้ามารับผิดชอบในขณะที่เธอแบ่งงานให้กับทุกคน “พ่อกับคุณรษิกาจะทำเค้ก ส่วนพวกเราที่เหลือจะช่วยตกแต่งมัน”

เป็นปกติที่รษิกาจะไม่คัดค้าน ไม่นานเธอก็เริ่มลงมือ