หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 827

จักรภพพยักหน้าหลังจากฟังเลอศิลป์ อันที่จริง ทุกๆ ธุรกิจในโลกนี้ขับเคลื่อนด้วยผลกำไรอยู่แล้ว และไม่เว้นแม้แต่มโหสถกรุ๊ป

“คชาเรศกรุ๊ปมีธุรกิจมากมายที่ทำอยู่กับมโหสถกรุ๊ป ดังนั้นฉันจะจัดการให้เอง” จักรภพกล่าวขณะจ้องหน้าชายที่อยู่ตรงข้าม สิ่งที่เลอศิลป์ควรทำคือการตามจีบคุณหมอรษิกาต่อไป มันก็นานมากแล้ว และความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนก็ยังไม่คืบหน้าเลย แม้แต่ฉันเองก็ยังเป็นห่วงเขา!

เลอศิลป์พยักหน้าอย่างแบ่งรับแบ่งสู้ “เราจะทำทุกอย่างเพื่อโน้มน้าวให้มโหสถกรุ๊ปกลับมาหาเราให้ได้”

หัวใจของจักรภพเต้นรัวเมื่อเขาตกลงว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุด ดูเหมือนว่าเลอศิลป์และคุณหมอรษิกาจะทะเลาะกันจริงจัง ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่พูดแบบนั้น

พอคิดอย่างนั้น จักรภพก็ไม่สามารถระงับความอยากรู้อยากเห็นของเขาได้อีกต่อไป “มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างนายกับคุณหมอรษิกาอีกแล้วเหรอ?”

ใบหน้าของเลอศิลป์เคร่งขรึมเมื่อหยิบยกเรื่องรษิกาขึ้นมา "ไม่มีอะไร"

จักรภพสงสัยกับคำตอบของเขา

เมื่อสัมผัสได้ถึงท่าทางที่น่าสงสัยของจักรภพ เลอศิลป์จึงกุมขมับขณะที่พยายามระงับความโกรธ “มันเป็นเพียงความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น ฉันกำลังพยายามหาทางแก้ไขอยู่” เลอศิลป์กล่าวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

จักรภพสงสัยว่าวิธีแก้ปัญหาของเลอศิลป์คือการไล่รษิกาออกจากงานหรือเปล่า

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ต่อเพราะเลอศิลป์ดูเหมือนมีปัญหามากพออยู่แล้ว “นายจำสิ่งที่เราคุยกันครั้งที่แล้วได้ไหม? นายได้ทำเรื่องโรแมนติกเหล่านั้นกับคุณหมอรษิกาบ้างหรือเปล่า?”

“ฉันไม่มีโอกาสเลย” เลอศิลป์ตอบขณะส่ายหัว

จักรภพพยักหน้าเงียบๆ แน่นอนว่าเขาไม่ทำตามที่เราคุยกัน ไม่อย่างนั้นเราคงไม่ได้มานั่งคุยกันอยู่แบบนี้

เลอศิลป์ไม่ต้องการสนทนาต่อ เขาจึงลุกจากโซฟาแล้วถามว่า “คุณปู่อัครพลอยู่ที่ไหนเหรอ?”