“แม่ครับ…” เสียงของเบนนี่สั่นเครือไปเล็กน้อยขณะที่เขาพยายามจะปิดบังความกลัวเอาไว้ “ผมต้องผ่าตัดจริงๆ เหรอครับ?”
รษิกาพยักหน้าอย่างหนักแน่น “อาการไส้ติ่งอักเสบมันจะแย่ลงถ้าไม่ผ่าตัดนะลูก แล้วลูกก็จะยิ่งปวดมากขึ้นด้วย แม่เป็นห่วงลูกนะ”
เบนนี่ลังเลอยู่นานและค่อยๆ ดึงมือออกจากท้อง “แม่ ผมรู้สึกดีขึ้นแล้ว ตอนนี้ผมไม่เป็นไรเลย ไม่ต้องไปผ่าตัดหรอกนะครับ ได้ไหมครับแม่?”
รษิกาส่ายหน้าทันที
อชิกับเบนนี่มองหน้ากัน สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความเสียใจ
อชิดึงชายเสื้อของรษิกาอย่างกระเง้ากระงอดและพูดอย่างเชื่อฟังว่า “แม่ครับ เราสองคนขอโทษที่โกหกแม่ไปเมื่อกี้ ผมเป็นคนบอกให้เบนนี่แกล้งป่วยเองแหละครับ อย่าพาเขาไปผ่าตัดเลย”
เบนนี่ลงมาจากเตียงและยืนอยู่ต่อหน้ารษิกาด้วยความรู้สึกผิดเช่นกัน
รษิกามองลงไปที่อชิกับเบนนี่และลอบถอนหายใจก่อนจะยีผมพวกเขาเบาๆ “เรียนรู้สิ่งที่ทำผิดพลาดไปแล้วหรือยัง?”
พวกเขาพากันพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
รษิกาย่อตัวลงนั่งต่อหน้าพวกเขาและถามอย่างอดทนว่า “ทั้งสองคนบอกแม่ได้ไหมว่าทำไมถึงรู้สึกว่าต้องโกหกแม่?”
อชิกับเบนนี่มองหน้ากันอีกครั้งและพูดไม่ออกไปทั้งคู่
รษิการออยู่อย่างเงียบๆ และไม่ได้เร่งเร้าเอาคำตอบจากลูกๆ
“เพราะว่า… เราไม่ชอบคุณเจตนินเลย” เบนนี่ยอมรับด้วยความวิตกกังวล จากนั้นก็ค่อยๆ สังเกตดูท่าทีของรษิกา
ดวงตาของรษิกามีแววประหลาดใจแฝงอยู่
เธอคิดเอาเองว่าเด็กๆ แกล้งป่วยเพราะไม่อยากให้เธอไป แต่เธอไม่รู้เลยว่าทั้งหมดนี้มันเกี่ยวจ้องอะไรกัน
นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอได้ยินว่าเบนนี่กับอชิไม่ยอมใครสักคน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...