เธอต้องประหลาดใจเมื่อไม่เห็นใครเลยบนหน้าจออินเตอร์คอม
"นั่นใครเหรอ?" คติยาถามด้วยความสับสน
สักพักก็มีเสียงน่ารักดังขึ้น “สวัสดีครับ คุณคติยา เราคืออชิและเบนนี่ เราเข้าไปหาไอวี่ได้ไหมครับ?”
ทันทีที่พูดออกไป อชิและเบนนี่ก็เขย่งขึ้นมาเพื่อแสดงดวงตาสองคู่บนอินเตอร์คอม
คติยาเคยดูแลอชิและเบนนี่มาก่อน ดังนั้นเธอจึงจำพวกเขาได้
ในความเป็นจริง หัวใจของคติยาละลายเล็กน้อยเมื่อเธอได้ยินเสียงของพวกเขา ถึงกระนั้น เธอก็ยังรู้อยู่ว่าต้องหันไปหาเลอศิลป์เพื่อขออนุญาตจากเขาเสียก่อน
เมื่อเห็นว่าคติยาไม่ตอบสนอง อชิและเบนนี่จึงกล่าวเสริมว่า “มีแค่เราสองคน แม่ไม่ได้มาด้วยครับ!”
เลอศิลป์กับไอรดาได้ยินคำพูดเหล่านั้นดังและชัดเจน
เลอศิลป์ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพยักหน้าให้คติยาให้เธอรู้ว่าอนุญาตให้เด็กๆ เข้าไปได้
ในทางกลับกัน สีหน้าของไอรดากลับหมองไปเล็กน้อย ฉันคิดว่าคุณรษิกาคงจะมาเช่นกัน ในเมื่ออชิและเบนนี่อยู่ที่นี่ ทำไมคุณรษิกาไม่มาหาฉันล่ะ?
เมื่อเห็นว่าประตูคฤหาสน์เปิดออกอย่างช้าๆ ดวงตาของอชิและเบนนี่ก็สว่างขึ้น และพวกเขาก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก
พวกเขาคิดว่าเลอศิลป์จะไม่ให้พวกเขาเข้าไป โชคดีที่พ่อให้เราเข้าไป!
อชิและเบนนี่จับมือกันวิ่งไปที่ทางเข้าหลัก
เมื่อถึงเวลานั้น คติยาก็เปิดประตูให้พวกเขาแล้ว
อชิและเบนนี่วิ่งตรงเข้าไปในห้องนั่งเล่นและเห็นไอรดานั่งอยู่บนตักของเลอศิลป์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...