หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 906

หลังได้รับการยืนยันว่าไฟดับหมดแล้วและนักดับเพลิงก็อนุญาตให้เข้าไปใกล้พื้นที่ได้ รษิกาจึงเดินเข้าไปใกล้สถาบันวิจัยที่ถูกไฟนรกผลาญไปจนวอด

ใจเธอจมดิ่งลงในความเศร้าเมื่อได้เห็นใกล้ๆ

ในช่วงเช้าเธอเป็นกังวลมากเพราะความหวาดกลัวว่าสมุนไพรที่เธอไปเอามาเมื่อวานนี้จะเสียหายไปจนหมด

อนิจจา ฝันร้ายของเธอกลายเป็นจริง ห้องเก็บของที่ถูกไฟไหม้นั้นคือห้องที่จัดเก็บสมุนไพรนั้นไว้

ไม่เพียงแค่สมุนไะรที่เธอไปรับมาเมื่อวานนี้จะเสียหาย แต่สมุนไพรอื่นๆ ที่เก็บไว้ก่อนหน้านี้ก็ไหม้จนกลายเป็นเถ้าถ่าน

โชคดีที่คมสันโทรขอความช่วยเหลือได้ทันเวลา จึงดับเพลิงนั้นไว้ได้ทันก่อนที่มันจะลามไปยังจุดอื่น

“นี่มัน…” คมสันยืนอยู่ข้างๆ รษิกา เขารู้สึกพูดไม่ออกขณะยืนมองซากปรักหักพังที่อยู่ต่อหน้าพวกเขา

รษิกาถอนหายใจออกมา “โชคยังดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ แล้วไฟก็ไม่ได้ลามไปที่จุดอื่นในสถาบันวิจัย”

คมสันถอนหายใจออกมาและพูดด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง “ที่เมื่อวานพวกคุณพยายามอย่างหนักกันไปก็สูญเปล่าไปหมดเลย”

พวกเขาใช้เวลาทั้งเช้าเพื่อขนย้ายสมุนไพรไปเก็บในห้องนั้น ยิ่งไปกว่านั้น คมสันเองก็รู้ว่ามันยากมากแค่ไหนที่รษิกากับเจตนินจะไปเอาสมุนไพรมาจากมโหสถกรุ๊ปในตอนแรก

รษิกาขมวดคิ้วแน่นเป็นคำตอบ

มันยากมากที่เธอจะได้สมุนไพรในจำนวนเดียวกันนั้นมาไว้ในมือ

กระนั้น ตอนนี้เธอไม่ได้กังวลแค่เรื่องนี้เพียงเรื่องเดียว

เธอหันไปหาคมสันและบอกว่า “คุณหมอคมสันคะ คุณช่วยสืบหาต้นเหตุที่ไฟไหม้ในสถาบันวิจัยในครั้งนี้หน่อยได้ไหมคะ?”

ถ้ามันเป็นเพราะความที่สมุนไพรเหล่านั้นไวไฟ รษิกาก็รู้ว่าไม่มีอะไรที่จะป้องกันหายนะเช่นนี้ได้เลย

แต่ถ้าหากมีคนตั้งใจวางเพลิง เธอก็รู้ว่าาเธอจะต้องไล่คนที่ทำผิดออกไปจากสถาบันวิจัยให้ได้

คมสันพาคนกลุ่มหนึ่งไปยังห้องดูกล้องวงจรปิดทันที

ระหว่างนั้น รษิกาก็ขอความช่วยเหลือจากนักดับเพลิงเพื่อหาว่าต้นกำเนิดประกายไฟอยู่ที่ไหน