รษิกาไม่แปลกใจเลยกับคำพูดของเลอศิลป์
ท้ายที่สุดแล้ว คนร้ายที่เติมแบคทีเรียลงในน้ำของเด็กทำให้ไอรดาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างหนัก
เมื่อพิจารณาถึงความสำคัญที่ไอรดามีต่อชายคนนั้น มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เขามุ่งมั่นที่จะลงโทษคนที่ทำเช่นนี้
“คุณยังไม่คิดจะเปลี่ยนใจถึงจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นหรือ?” จู่ๆ เลอศิลป์ก็ถามอย่างไม่สมเหตุสมผลเลย
ความคิดของรษิกายังคงวนเวียนอยู่กับเรื่องคนร้ายที่เอาเชื้อแบคทีเรียมาใส่ในน้ำของเด็กๆ ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างงุนงงเมื่อได้ยินคำถามนั้น
เลอศิลป์กล่าวเสริมโดยไม่ต้องรอคำตอบของเธอว่า “เบนนี่เรียกหาพ่อของเขาในขณะที่อยู่ในสภาพที่แทบไม่รู้สึกตัว ถ้าผมจำไม่ผิด เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน”
ย้อนกลับไปตอนนั้น พวกเขาทั้งหมดติดเชื้อแบคทีเรียมาจากไอรดา อชิและเบนนี่คันไปทั่วตัวก่อนที่จะมีไข้สูง
เมื่อเบนนี่หมดสติเขาก็เรียกหาพ่อด้วยเสียงพึมพำ
เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนั้น หัวใจของรษิกาก็บีบแน่น เธอกัดฟันและตอบโต้ว่า “เขาขาดความรักแบบพ่อมานานแล้ว มันจึงเป็นเรื่องธรรมดามาก”
แม้จะรู้ว่าเบนนี่แค่ละเมอในขณะที่เขาหลับ แต่เธอก็อดรู้สึกผิดไม่ได้
เธอคิดไปว่าชายคนนั้นถามคำถามนั้นกับเธออย่างกะทันหันเช่นนี้เป็นเพราะเขาค้นพบความลับของเธอ
แต่แล้วคำพูดต่อมาที่หลุดจากปากของเขาก็ทำให้เธอไม่ทันตั้งตัว
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงพูดถึงเรื่องนี้ คุณก็เห็นว่าพวกเขาโหยหาความรักจากพ่อมากแค่ไหน แต่คุณยังคิดจะกันพวกเขาจากความรักแบบนี้ต่อไปเหรอ?”
ขณะที่พูดอย่างนั้น เลอศิลป์ก็จ้องมองเธออย่างเปี่ยมความหมาย
ไม่จำเป็นต้องให้เขาอธิบายเพิ่มเติม รษิกาก็เข้าใจได้ทันที
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาบอกเธออ้อมๆ ว่าเขาเต็มใจที่จะเป็นพ่อของอชิและเบนนี่ จึงขอความเห็นจากเธอในเรื่องนี้
เขาถามคำถามคล้ายๆ กันนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอก็ยังตื่นตระหนกเช่นเคย
ดวงตาของเธอจับจ้องชายที่อยู่ข้างๆ เธอครู่หนึ่งก่อนที่จะรีบหลบสายตา
“ฉันไม่ใช่คนเดียวที่จะตัดสินใจในเรื่องนี้ ฉันจะเคารพความคิดเห็นของพวกเขา”
หลังจากพูดอย่างนั้น รษิกาก็ลุกขึ้นยืนด้วยท่าทีสงบ “ฉันง่วงนอนนิดหน่อย ฉันขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ”
รษิกาไม่กล้าแม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง เธอเดินกลับเข้าไปในเต็นท์เพื่อหลีกเลี่ยงชายที่อยู่ข้างหลังเธออีกครั้ง
ในขณะเดียวกัน เลอศิลป์ก็เฝ้ามองร่างเธอเดินห่างออกไป สายตาของเขามืดมนและไม่อาจหยั่งรู้ได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
แน่นอนว่าเขามองออกว่าเธอกำลังหลบเลี่ยงเขา
ในความเป็นจริง เขาจินตนาการได้ว่าเธอจะโต้ตอบในลักษณะนี้เมื่อเขาพูดออกไปเช่นนั้นเมื่อครู่
อย่างไรก็ตาม เขายังคงรู้สึกหงุดหงิดอย่างไม่สิ้นสุดที่ได้เห็นเธอหลบเลี่ยงเขา
แท้จริงแล้ว เขาไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ที่เหมือนแมวไล่จับหนูนั้นจะคงอยู่ได้นานแค่ไหน
ในเต็นท์ รษิกากลับมายังที่ที่เธออยู่ก่อนหน้านี้อย่างระมัดระวัง
ก่อนที่จะนอนลง เธอตรวจดูเด็กๆ อย่างพิถีพิถัน เมื่อเธอแน่ใจว่าเธอไม่ได้ทำให้พวกเขาตื่น เธอจึงนอนลงอย่างสงบ
ขณะที่เธอฟังลมหายใจของพวกเขา ความวุ่นวายก็ก่อตัวขึ้นภายในใจเธอ
ไม่จำเป็นต้องพูดว่าเธอไม่ได้ง่วงนอนเลย
แม้ว่าเธอจะนอนอยู่ในเต็นท์ แต่เธอก็ไม่รู้สึกง่วง
เธอไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับคำถามนั้นของเลอศิลป์ได้อย่างไร เธอต้องหาข้อแก้ตัวไปอย่างสุ่มๆ และสุดท้ายก็ต้องกลับเข้าไปในเต็นท์เพื่อหลีกเลี่ยงเขา
ก่อนหน้านี้เธอออกจากเต็นท์เพื่อหลีกเลี่ยงเขา
แต่เธอก็กลับเข้ามาทันทีด้วยเหตุผลเดียวกัน
เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะพบว่าการกระทำของเธอมันตลด
มาลองคิดอีกที เลอศิลป์อาจจะรู้ว่าทำไมฉันจึงเข้าๆ ออกๆ จากเต็นท์ ฉันอยากรู้จังว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่...
เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้ที่เขาอาจจะเข้ามาในเต็นท์อีกครั้ง หัวใจของเธอก็จุกอยู่ในลำคอ
น่าแปลกที่ไม่มีการเคลื่อนไหวจากภายนอก แม้ว่าเธอจะรอมาโดยไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้วก็ตาม
ในที่สุดเธอก็เริ่มง่วงนอน และเธอก็ผล็อยหลับไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
วนกลับมาที่เดิมอีกรอบ ประสาทแดก นิคือ 2วันกลับมาอ่าน1บท ก้อยังวนอยู่ที่เดิม ใครซื้ออ่าน เอาตังค์ซื้อบ้านได้เลยมั้ง...
แล้วจะไงต่อ ไอวีโดนตี โดนทำร้าย หนักก่อน ? ทั้งๆ ควรจะรู้ได้แล้ว ที่โดนวางยา ขนาดนั้น เห้อออออ มาตามอ่านแต่ก็เบื่อ ว่าวนๆอยู่ที่เดิม...
ทะเลาะอึกแล้ว ถึงตอนนี้ ถ้าควรมีไรเปลี่ยนแปลงบ้างค่ะ นอกจากพากลับบ้าน วนหลูบอีกกกกแล้ว...
ที่สุดของการวนเวียนย่ำอยู่กับที่ เนื้อเรื่องไม่มีไรเลย น้ำล้วนๆ น่าจะไป5000ตอน พ่อแม่ลูกยังไม่รู้จักกัน โอ้ยประสาท ละครไทยชิบ มีไรไม่พูดกัน หลบกันไปหลบกันมา...
เนื้อเรื่องวนอยู่ในอ่างมากค่ะ น่าเบื่อ ไม่สนุก เสียดายตอนแรกๆทำไว้สะสนุกเลย เนื้อหาออกทะเล กู่ไม่กลับ ใครไหวไปก่อนเลยจ้าาา...
ไม่ถึงไหนเลยจริงๆ พอดีน่าจะเก่งกว่านี้ดูมีอิทธิพล แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง แค่ลูกก็ยังไม่รู้เลย มึนนนนค่ะ...
ทำไมกดไปตอน1036ไม่ไปละ...
เข้าไปอ่านถึงตอน1035แล้วอ่ะแต่ไปต่ออีกไม่ได้...
เนื้อเรื่องหลงทางวนไปมา ไม่สนุก...
ไม่มีคืบหน้า เรื่องนี้ตัวร้ายฉลาดกว่านางเอกพระเอก เรื่องก็วนอยู่นั้นแหละ...