“อะไรนะ?”
ศศิตาขมวดคิ้ว
แย่พอแล้วที่รษิกามาพาหลานสาวฉันออกไปเที่ยว แต่เธอถึงกับทำให้หลานของฉันล้มป่วยด้วย
เมื่อเห็นว่าการยุยงของเธอประสบความสำเร็จ อัญชสาก็ยิ้มเล็กน้อยก่อนที่เธอจะหยุดยิ้มทันที
“คนที่ฉันส่งไปปกป้องไอวี่เห็นแบบนี้ค่ะ แต่เขาไม่มีทักษะทางการแพทย์เลย เมื่อคิดว่าคุณรษิกามีความรู้ทางการแพทย์อยู่บ้างและสามารถรักษาไอวี่ได้ เขาจึงไม่เปิดเผยตัวออกไป”
ใบหน้าของศศิตาเข้มขึ้น “ไอวี่อาการสาหัสหรือเปล่า?”
อัญชสาแสร้งทำเป็นไตร่ตรองก่อนตอบว่า “เพื่อนฉันที่เคยติดเชื้อบอกว่าพวกเขารู้สึกเจ็บปวดแสนสาหัส แต่ไอวี่เป็นแค่เด็ก...”
ไม่จำเป็นต้องให้เธอพูดต่อไป ศศิตาก็เข้าใจสิ่งที่เธอจะสื่อ
หากผู้ใหญ่ไม่สามารถรับมือกับความเจ็บปวดได้ ไม่ต้องพูดถึงเด็กอย่างไอรดาเลย
มันแย่พอแล้วที่รษิกาทิ้งไอวี่ไปในตอนนั้น ส่วนคราวนี้เธอจะต้องรับผิดชอบต่อความทุกข์ทรมานของไอวี่
รษิกาต้องการจะทำอะไรกันแน่?
“ฉันอยากจะไปดูไอวี่ แต่คุณก็รู้ท่าทีของเลอศิลป์” อัญชสายังคงพยายามราดน้ำมันลงในกองไฟ
ศศิตาขมวดคิ้วอีกครั้งและประกาศว่า "ฉันจะไปดูเอง!"
จากนั้นเธอก็หยิบกระเป๋าและเตรียมออกเดินทาง
อัญชสาห้ามเธออย่างรวดเร็ว "คุณศศิตาคะ เมื่อคุณไปถึงแล้ว โปรดอย่าบอกพวกเขาว่าฉันเป็นคนบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ เลอศิลป์ไม่ชอบฉันแล้ว ถ้าเขารู้ ฉันก็กังวลว่า…”
นั่นคือความจริง
ศศิตากังวลเกี่ยวกับหลานสาวของเธอ แต่ในเวลาเดียวกัน เธอก็รู้สึกแย่ที่ความพยายามอันอุตสาหะของอัญชสาไม่ได้รับการชื่นชมใดๆ
"ไม่ต้องกังวลไปนะ ฉันรู้ว่าอะไรควรพูดและอะไรไม่ควรพูด”
ทันทีที่ศศิตาพูดจบ เธอก็หยิบกระเป๋าแล้วจากไป
อัญชสาไม่ได้ห้ามเธอในคราวนี้ เมื่อรถของศศิตาไปแล้ว เธอก็ลุกขึ้นและออกไปจากที่นั่น
ด้วยการแทรกแซงของศศิตา อัญชสาเชื่อว่าความสนใจของเลอศิลป์จะถูกเบนไป เธอหวังว่าเขาจะให้ความสำคัญในการสืบสวนสิ่งที่เธอทำน้อยลง
ในขณะเดียวกันที่บ้านฟ้าศิริสวัสดิ์ ครรชิตกำลังยืนอยู่ในห้องทำงานด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...