หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 969

เมื่อสิบนาทีที่แล้ว คติยากำลังสั่งงานบ้านคนอื่นๆ อยู่ จนกระทั่งเธอได้ยินเสียงกริ่งประตู

ทันทีที่เธอเปิดประตูเธอก็เห็นว่าเป็นศศิตา

ก่อนที่คติยาจะทักทาย ศศิตาก็ถามเธอว่า “ไอวี่อยู่ที่ไหน? บอกให้ไอวี่ออกมา บอกไปว่าคุณย่าของเธออยู่ที่นี่”

คติยาตกอยู่ในที่นั่งลำบาก

ไอรดาไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์มาหลายวันแล้ว

เธอคิดว่าเด็กหญิงตัวน้อยอยู่กับศศิตา

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาของศศิตาแล้ว คติยาก็รู้ทันทีว่าไอรดาอยู่กับรษิกา

เห็นได้ชัดว่าศศิตาต้องค้นพบสิ่งนั้น และมันช่วยอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงโกรธ

ในฐานะคนรับใช้ คติยาไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของเธออย่างไร ในที่สุดก็ตอบไปว่า “ฉันจะแจ้งให้คุณเลอศิลป์ทราบทันทีค่ะ”

เธอกำลังจะไปขอความช่วยเหลือจากเลอศิลป์ ขณะที่ศศิตาห้ามเธอไว้

“ฉันอยากเจอไอวี่ ถ้าไม่ลงมาฉันจะขึ้นไปเอง”

จากนั้นเธอก็เริ่มเดินขึ้นไปชั้นบน

คติยาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องโกหกและอ้างว่าเธอจะไปเรียกไอวี่ให้ แต่ในความเป็นจริง เธอขึ้นไปข้างบนเพื่อตามหาเลอศิลป์

เลอศิลป์นั่งอยู่ข้างๆ แม่ เขารู้ว่าไม่สามารถปิดบังความจริงได้อีกต่อไป เขาบอกแม่อย่างตรงไปตรงมาว่า “ไอวี่ไม่อยู่ที่นี่”

ศศิตาดูหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น "แกหมายความว่าไง?"

“ตอนนี้ไอวี่ไม่อยู่ที่นี่ และแม่จะไม่ได้เจอเธอ” เลอศิลป์พูดซ้ำอย่างสงบ

ทันทีที่เขาหยุดพูด ศศิตาก็วางแก้วน้ำของเธอลงอย่างแรงจนเกิดเสียงดังเมื่อแก้วกระแทกโต๊ะ

"เธออยู่ไหน?"