กำราบรัก 20+ นิยาย บท 10

"อื้อ~ ที่นี่ไม่ใช่คอนโดฉันนิ" ไพลินกวาดสายตาพร่ามัวมองไปรอบๆห้องพักหรูหราที่ไม่คุ้นเคยอย่างสงสัย พร้อมกับเดินโอนเอนบนรองเท้าส้นสูงกว่าห้านิ้วเข้าไปนั่งบนโซฟาภายในห้องรับแขกหรูหราอย่างถือวิสาสะ โดยมีเจ้าของห้องอย่างบดินทร์เดินตามหลังไป

"ตอนลงรถไม่ได้มองอะไรเลยเหรอวะว่าที่นี่มันคอนโดฉัน ไม่ใช่คอนโดเธอ"

"หุบปากไปเลยไอ้บดินทร์หน้าโง่ แค่อ้าปากฉันก็เห็นลิ้นไก่นายแล้ว ฉันรู้ทันความคิดชั่วร้ายของนาย" ไพลินว่าพลางล้มตัวนอนแผ่หลาบนโซฟา แม้สติสัมปชัญญะจะถูกฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ครอบงำ แต่ใช่ว่าจะไม่รู้ตัวว่ากำลังพูดหรือทำอะไรอยู่ และเธอรู้ทันความคิดของบดินทร์ทุกอย่าง เพียงแต่ไม่สามารถควบคุมคำพูดและการกระทำของตัวเองได้

"อยากนอนก็เข้าไปนอนในห้อง" บดินทร์เท้าเอวบอก หากแต่คนฟังกลับแค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ

"นายหลอกฉันไม่ได้หรอกไอ้บดินทร์หน้าโง่ ฉันไม่ยอมเสียตัวให้ไอ้เฮงซวยอย่างนายหรอก"

"งั้นเหรอ" บดินทร์เดินเข้าไปชิดขอบโซฟา วางสองแขนลงข้างศีรษะทุยเล็ก แล้วโน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้ "แล้วถ้าฉันจะทำจริงๆ เธอจะห้ามฉันยังไง"

"..." ดวงตากลมโตโอบล้อมด้วยแพขนตางอนสวยจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาในระยะประชิดไม่วางตา เธอกัดปากเบาๆขณะยื่นมืออ่อนแรงขึ้นไปแตะสัมผัสริมฝีปากหยักได้รูป

"เคยมีผู้หญิงคนไหนบอกไหมว่าปากนายน่าดูด"

"ไม่เคย" เจ้าของริมฝีปากตอบเสียงพร่า

"งั้นฉันก็เป็นคนแรกของนายใช่ไหม"

"มาแลกกันไหมล่ะ ให้ฉันเป็นคนแรกของเธอ แล้วให้เธอเป็นคนแรกของฉันเหมือนกัน"

"..." ไพลินจ้องมองชายหนุ่มเงียบๆผ่านสายตาพร่ามัวที่มองเห็นไม่ชัดเจนนัก

เมื่อเห็นคนตัวเล็กเงียบไปบดินทร์จึงค่อยๆช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว อุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนทันที แล้ววางลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล พร้อมกับเอื้อมมือไปเปิดไฟข้างหัวเตียง

"อ๊า~" เสียงครางกระเส่าดังเล็ดลอดออกมาเบาๆจากปากหญิงสาว เมื่อบดินทร์โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงไปขบเม้มเบาๆบนเนินอกอวบอิ่ม ลมหายใจอุ่นเป่ารดลงมาบนผิวกายถี่ๆจนไรขนอ่อนตามร่างกายของไพลินลุกชูชัน

"ดะ..ดิน..อ๊า" เธอบิดเร่าร่างกายไปมาเมื่อโดนคนข้างบนปลดเปลื้องเสื้อผ้า ในขณะที่ริมฝีปากหนาค่อยๆเลื่อนลงไปหยอกเย้ายอดปทุมถัน สัมผัสอุ่นของริมฝีปากทำให้มันแข็งชันเป็นไต

"อืม~" บดินทร์หลุดเสียงครางในลำคอเบาๆ ตวัดเรียวลิ้นหยอกเย้าปลายถันจนพอใจ จากนั้นจึงค่อยๆหยัดกายลุกขึ้น ถอดรองเท้าส้นสูงของหญิงสาวออก ก่อนจะเริ่มปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเอง

"รู้ตัวไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่"

"รู้..." ไพลินตอบเสียงพร่า

"แล้วรู้ไหมว่าหลังจากนี้ฉันจะทำอะไร" เธอพยักหน้าให้แทนคำตอบ ทำให้บดินทร์มั่นใจว่าไพลินยังมีสติรับรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

"อื้อ!" หญิงสาวสะดุ้งตัวโยนด้วยความตกใจเมื่อมีอะไรบางอย่างดันรุกล้ำเข้ามาในพื้นที่สงวน เธอกัดปากแน่นข่มความเจ็บปวดเมื่อบดินทร์พยายามดันแก่นกายรุกล้ำเข้ามาเรื่อยๆ

"จะ..เจ็บ..อ๊า..มันเจ็บ"

"ถ้าเจ็บก็จูบ เดี๋ยวก็หายเจ็บเอง" บดินทร์โน้มตัวลงไปนอนทับทาบ พร้อมกับเกี่ยวรั้งเรียวขาทั้งสองข้างของหญิงสาวให้แยกออกจากกัน

"ฉันชอบเจ็บครั้งเดียว ไม่ชอบเจ็บนาน" น้ำเสียงของไพลินสั่นเครือเล็กน้อย เธอค่อยๆยกมือขึ้นมาประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ แล้วดูดริมฝีปากหยักได้รูปอย่างแรงเป็นการระบายความเจ็บปวด

ปึก! ปึก! ปึก!

"อื้อ!!" หญิงสาวหลับตาแน่นเมื่อความเจ็บปวดแสนสาหัสตรงเข้ามาทักทาย เนื้อตัวของเธอสั่นเทาเมื่อโดนบดินทร์กระแทกกระทั้นแก่นกายเข้ามาจนสุดความยาวของมัน เขาพรากพรหมจรรย์ของเธอไปภายในเสี้ยววินาที