กำราบรัก 20+ นิยาย บท 34

หัวใจดวงน้อยพองโตกับความน่ารักที่บดินทร์แสดงออก ในขณะเดียวกันมันก็เต้นแรงอย่างบ้าคลั่งกับสรรพนามที่เขาใช้เรียกแทนตัวเอง ไพลินอมยิ้มแก้มปริ แทบไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ จะเป็นคนๆเดียวกันกับคนที่เธอเคยเกลียดชังนักหนา

"เมื่อกี้ดินแทนตัวเองว่าเฮียเหรอ"

"แล้วอยากให้แทนตัวเองว่าอะไร พี่เหรอ?" บดินทร์ถามหยอกล้อเมื่อเห็นพวงแก้มใสค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ พร้อมกับเลื่อนปลายจมูกโด่งคมเข้าไปคลอเคลียมันเบาๆ

"พี่บดินทร์ของน้องไพลิน แบบนี้เหรอ?" ยิ่งเห็นไพลินแสดงอาการเขินอายก็ยิ่งนึกสนุกอยากกลั่นแกล้งให้เธอเขินอายมากยิ่งขึ้น บดินทร์อมยิ้มเมื่อโดนกำปั้นน้อยๆของแฟนสาวฟาดลงมาบนแผงอกแกร่งเบาๆ

"เลิกแกล้งลินแล้วรีบทำกับข้าวดีกว่าไหม" ไพลินเอ็ดเบาๆเมื่อบดินทร์ยังไม่หยุดกลั่นแกล้ง

"แล้วหนูอยากกินอะไร เดี๋ยวเฮียทำให้"

"..." เป็นอีกครั้งที่ไพลินชะงักไปเพราะสรรพนามที่บดินทร์ใช้เรียกแทนตัวเธอ ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายที่กำลังจะสงบลงพลันกลับมาเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง หากเขาแนบใบหน้าลงมาเหนือเนินอกคงจะได้ยินเสียงหัวใจของเธอ

"เดี๋ยวนี้แกล้งเก่งนะ เดี๋ยวจะโดน" เธอชี้หน้าคาดโทษกลบเกลื่อนความเขินอาย แต่บดินทร์กลับโน้มใบหน้าลงมากัดนิ้วชี้เบาๆ โดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากดวงหน้าของเธอ

"เลิกเล่นได้แล้ว เดี๋ยวแม่มาเห็น"

"พูดกับแม่ไปขนาดนั้นยังกลัวแม่มาเห็นอีกเหรอ"

"ก็ไม่อยากให้แม่รู้สึกไม่ดีกับดินอีก"

"แค่หยอกกันทำไมแม่ต้องรู้สึกไม่ดีด้วย เฮียยังไม่ได้ทำอะไรเสียหายเลยนะ"

"ถ้าแม่ไม่ชอบเฮียต่อให้เฮียไม่ได้ทำอะไรเสียหายแม่ก็ไม่ชอบการกระทำของเฮียอยู่ดี เดี๋ยวแม่จะหาว่าเฮียไม่ให้เกียรติลินอีก"

"คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิดอยู่ดี" บดินทร์ยักไหล่อย่างปลงตก ก่อนจะเริ่มลงมือทำอาหารมื้อเย็น โดยมีไพลินยืนให้กำลังใจอยู่ในอ้อมแขน

@ครึ่งชั่วโมงต่อมา

"แม่คะ อาหารเย็นเสร็จแล้วค่ะ" ภารดีละสายตาจากหนังสือพิมพ์ในมือเมื่อเห็นลูกสาวเดินออกมาจากห้องครัว เธอลอบถอนหายใจเบาๆ แล้ววางหนังสือพิมพ์ในมือลง

"เฮียดินทำเองหมดทุกอย่างเลยนะคะ ลินอยากให้แม่ไปชิมค่ะ" ไพลินเดินเข้าไปควงแขนผู้เป็นแม่ในตอนที่ภารดีหยัดกายลุกขึ้นพอดี แล้วเดินเข้าไปในห้องรับประทานอาหารพร้อมกัน ขณะที่บดินทร์กำลังตักข้าวใส่จานอยู่

ภารดีกวาดตามองอาหารสามอย่างบนโต๊ะด้วยสีหน้าเรียบเฉยปราศจากรอยยิ้ม นาทีต่อมาจึงพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงชื่นชอบ แล้วเดินเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ ทำเอาบดินทร์ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก

"ผัดคะน้าน้ำมันหอย ไข่เจียวหนูสับ ผัดกะเพราไก่ มีแต่ของแห้งๆทั้งนั้นเลยนะ เมนูง่ายๆด้วย" ภารดีพูดขึ้น

"เฮียดินเขาทำแกงไม่ค่อยเป็นเท่าไรค่ะ ถนัดพวกผัดอะไรแบบนี้มากกว่า วันนี้เลยทำแต่ของแห้งให้แม่ลองทานดูค่ะ" ไพลินแก้ต่างแทนแฟนหนุ่ม พร้อมกับเดินเข้าไปนั่งข้างๆบดินทร์ที่เพิ่งหย่อนตัวนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับภารดี

"เรียนวิศวะฯทำไมถึงทำอาหารเป็น"

"รู้ได้ยังไงครับว่าผมเรียนวิศวะฯ" บดินทร์ขมวดคิ้วถามว่าที่แม่ยาย