กำราบรัก 20+ นิยาย บท 13

"แล้วอะไรทำให้นายมั่นใจว่าฉันจะอยู่กับนาย พูดแบบนั้นมันดูถูกกันไปหน่อยมั้ง คนอย่างฉันไม่ยอมโดนรังแกฝ่ายเดียวหรอก" ไพลินถามกลับ เชิดหน้าท้าทาย ไม่ได้แสดงสีหน้าตกใจกับสิ่งที่บดินทร์พูดออกมาเลย เพราะการเดาความคิดของเขาในตอนนี้มันไม่ได้ยากขนาดนั้น

"นายหล่อฉันยอมรับ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่นายจะสามารถกักขังฉันได้นะ...อื้อ!!" หลายถ้อยคำที่อยากจะเอื้อนเอ่ยออกมากลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อโดนคนตรงหน้าจู่โจมด้วยการกระแทกริมฝีปากลงมาบดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง ฟันคมขบเม้มกลีบปากอวบอิ่มอย่างไร้ความปรานีจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในโพรงปาก

เมื่อเขามอบความรุนแรงให้ เธอก็ไม่หวังที่จะมอบความนุ่มนวลกลับไป ไพลินประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้มั่น บดขยี้ริมฝีปากแนบชิดจนฟันคมของเขาและเธอกระทบกัน

"อย่าคิดว่าจะรังแกฉันได้ฝ่ายเดียวนะ" เป็นเธอที่ถอนจูบออกก่อน หลังจากช่วงชิงลมหายใจกันนานพอสมควร ริมฝีปากอวบอิ่มยังคงสั่นระริกและได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง

"หุบปากซะบ้างถ้าไม่อยากปากแตก" บดินทร์เค้นเสียงลอดไรฟัน ก่อนจะดันศีรษะทุยเล็กแนบติดกับกระจกเงาด้านหลังของเธอ แล้วดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักที่ยังบวมช้ำโดยไม่มีการเล้าโลมก่อน

ปึก!

"อื้อ!!" ร่างกายสั่นสะท้านอย่างหนักเมื่อใจกลางความเป็นสาวโดนทารุณอย่างไร้ความปรานี ไพลินกัดฟันแน่นข่มความเจ็บปวด มือบางทั้งสองข้างจับขอบเคาน์เตอร์ไว้มั่น

"อ๊า~" บดินทร์ครางในลำคอเบาๆ พร้อมกับดันความใหญ่โตเข้าไปจนสุดความยาวของมัน ทำเอาไพลินเบ้หน้าเมื่อโดนอาการจุกเล่นงาน ความรู้สึกเจ็บปวดไม่ต่างจากครั้งแรกที่โดนเขาพรากพรหมจรรย์

"เธอบอกฉันเองนะว่าชอบเจ็บครั้งเดียว"

"อะ..ไอ้บ้าดิน บะ..เบาๆ..อ๊า~" ทั้งที่ยังเจ็บปวดจนร่างกายสั่นเทา แต่ไพลินกลับหลุดเสียงครางในลำคอเบาๆเมื่อบดินทร์เริ่มเคลื่อนไหวสะโพกสอบอย่างเนิบนาบ ท่วงท่าและความร้อนแรงของเขาทำให้เธอหวนนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

"อ๊า..ดะ..ดิน~" เธอเลือกที่จะละทิ้งความเกลียดชังที่มีต่อเขาไปชั่วขณะ ยอมให้ร่างกายตกเป็นทาสความร้อนแรงของเขา ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามความปรารถนาของร่างกาย

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊า..." บดินทร์ค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปตวัดลิ้นทักทายยอดปทุมถันแดงเถือกที่กระเพื่อมไปมาตามจังหวะการกระแทกกระทั้น ริมฝีปากหนาขบเม้มมันเบาๆจนคนโดนปรนเปรอหลงเคลิบเคลิ้ม ยอมแอ่นอกรับสัมผัส

"ดะ..ดิน..อ๊ะ..อ๊า" ยิ่งไพลินเปล่งเสียงครางดังเท่าไร จังหวะการเคลื่อนไหวร่างกายของบดินทร์ก็ยิ่งหนักหน่วงมากขึ้นเท่านั้น เขาหอบหายใจหนักๆรดลงบนเนินอกอวบอิ่ม แล้วค่อยๆลากริมฝีปากขึ้นมาคลอเคลียซอกคอขาวระหง เมื่อตักตวงความหวานจากยอดปทุมถันจนพอใจแล้ว

"อ๊า..อย่าขมิบ" ภายในกายสาวที่ตอดรัดแก่นกายถี่ๆสร้างความเสียวซ่านให้เขาจนร่างกายสั่นเกร็ง บดินทร์ยกมือขึ้นมาจับประคองเอวคอดไว้หลวมๆ ในขณะที่มือหนาอีกข้างหนึ่งบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เต่งตึง

"อ๊า..." ความเจ็บปวดค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านในเวลาต่อมา ไพลินกัดปากเบาๆระบายความเสียวซ่านที่แล่นพล่านทั่วร่าง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊ะ..อ๊า..ดะ..ดิน..ซี้ดดด~" แรงกระแทกกระทั้นของบดินทร์ส่งผลให้ร่างกายของเธอโยกคลอนตามไปด้วย หญิงสาวหอบหายใจแรงขึ้นจนหน้าอกใหญ่กระเพื่อมตามจังหวะ ร่างกายอ่อนระทวยไปกับบทรักร้อนแรงที่บดินทร์เป็นคนคุมเกม