กำราบรัก 20+ นิยาย บท 12

ร่างบางถอนหายใจหนักๆอย่างระอากับแต่ละถ้อยคำที่บดินทร์พ่นออกมา เขาทำราวกับตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำย่ำยีที่กำลังถามหาความรับผิดชอบจากเธอ ทั้งที่ความจริงมันคือการยินยอมพร้อมใจกันทั้งสองฝ่าย และผู้ชายอย่างเขาควรจะดีใจมากกว่าเสียอารมณ์ด้วยซ้ำที่เธอไม่ถามหาความรับผิดชอบจากเขา

"นายเป็นผู้ชายประสาอะไรเนี่ย ถามหาความรับผิดชอบจากผู้หญิงอย่างฉันเนี่ยนะ ให้ตายสิ! มันควรเป็นผู้หญิงอย่างฉันไม่ใช่รึไงที่ต้องถามหาความรับผิดชอบจากผู้ชายอกสามศอกอย่างนาย" เพราะรู้สึกเหนื่อยหน่ายที่ต้องรับมือกับความร้ายกาจของบดินทร์ ไพลินจึงเลือกที่จะทิ้งสะโพกลงบนหน้าขาแกร่ง และคุยกันด้วยเหตุผล

"เธอก็เรียกร้องมาสิวะ อยากให้ฉันรับผิดชอบอะไรก็เรียกร้องมา ฉันลูกผู้ชายพอ กล้ารับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเองอยู่แล้ว"

"สิ่งเดียวที่ฉันจะเรียกร้องจากนายตอนนี้คือเลิกทำหน้าเหมือนโดนฉันหลอกฟันสักที แล้วระหว่างฉันกับนายมันก็เป็นแค่ One night stand ความสัมพันธ์คืนเดียว แค่นั้นแหละ"

"One night stand เหี้ยไรวะ!" อารมณ์ที่กำลังจะเย็นลงเดือดดาลขึ้นมาอีกครั้งเพราะคำพูดของหญิงสาว "เอากันคืนเดียวเรียก One night stand ใช่ไหม? งั้นก็เอาแม่งทั้งวันทั้งคืนเลยเป็นไง ดูดิ๊ว่ามันจะแค่ One night stand อีกไหม!"

"อ๊ะ! หยุดนะไอ้บ้าดิน!" ไพลินอุทานเสียงหลงด้วยความตกใจเมื่อโดนเหวี่ยงลงมานอนแผ่หลาบนเตียงอีกครั้ง เธอตั้งท่าจะลุกขึ้น แต่ก็ยังช้ากว่าบดินทร์ที่กระโจนลงมาทาบทับ

"นี่อย่าทำรอยนะ! ไอ้บ้าดินบอกว่าอย่าทำรอยไง!" ใบหน้าหวานพยายามเบือนหลบเมื่อชายหนุ่มฉกริมฝีปากลงมาดูดเม้มทั่วลำคอขาวระหง แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งท้าทายอารมณ์ของเขา บดินทร์ฝากรอยรักทิ้งไว้ทั่วลำคอและเนินอก ราวกับกำลังประกาศความเป็นเจ้าของ

"นี่หยุดสักทีได้ไหม!" ไพลินตวาดเสียงดังลั่น พร้อมกับดันใบหน้าหล่อเหลาออกจากเนินอก

"เลิกยัดเยียดตัวเองให้ฉันสักที! ดูปากฉันนะว่าฉันไม่อยากสานสัมพันธ์กับไอ้เถื่อนอย่างนาย ฉันไม่อยากมีผัวชื่อบดินทร์!"

"ไม่อยากมีแต่ก็มีแล้วป้ะวะ"

"จะเอาฉันเป็นเมียให้ได้เลยรึไง!"

"ไม่ได้จะเอา แต่เธอเป็นแล้ว"

"ฉันเป็นเมียนายตอนไหนไม่ทราบ เรื่องเมื่อคืนมันก็แค่อารมณ์พาไป นอกจากความอยากฉันก็ไม่มีความรู้สึกอื่นกับนายเลย"

"ใจง่าย!" บดินทร์กระแทกเสียงใส่หน้าอย่างเกรี้ยวกราด "เธอพร้อมจะอารมณ์พาไปกับผู้ชายทุกคนเลยรึไงวะ! แค่เหล้าเข้าปากก็พร้อมจะแบให้ผู้ชายโดยไม่รู้สึกอะไรเลยว่างั้น เธอแม่ง! เป็นผู้หญิงล่าแต้มรึไงวะ!"

ไพลินได้แต่นอนอ้าปากค้างกับถ้อยคำรุนแรงที่พรั่งพรูออกมาจากปากบดินทร์ คาดไม่ถึงว่าเขาจะด่าทอเธอด้วยถ้อยคำรุนแรงแบบนั้น

"ไอ้ปากหมา! เมื่อคืนฉันไม่น่าหลงความหล่อของนายเลย!" เธอรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดผลักบดินทร์ออกห่าง แล้วรีบดีดตัวลุกขึ้น

"ถ้าก้าวลงไปแค่ก้าวเดียว เธอจะไม่มีสิทธิ์ออกไปจากห้องนี้แน่ อยากลองก็เอา" น้ำเสียงกดต่ำของบดินทร์ดังขัดขึ้นในตอนที่ไพลินกำลังจะก้าวขาลงจากเตียงอีกครั้ง ทำให้เธอชะงักไป

"ฉันมีเรียนตอนสิบโมง ต้องรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่คอนโด ไม่มีอารมณ์มาเล่นสงครามประสาทกับนายหรอก"

"อยากให้มันเป็นแค่ความสัมพันธ์คืนเดียวใช่ไหม เรื่องเมื่อคืนเธอไม่มีความรู้สึกอะไรเลยเหรอวะ"

"แล้วนายล่ะรู้สึกอะไรถึงฟาดงวงฟาดงาเหมือนคนบ้าแบบนี้ ชอบฉันรึไง"

"..." บดินทร์เงียบเมื่อโดนถามกลับ

"เหอะ!" ไพลินแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน ก่อนจะขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้ๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปประชิดจนรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นของกันและกัน "นายก็ไม่ได้ชอบฉันนิ แล้วมันจะแปลกอะไรถ้าเรื่องเมื่อคืนมันจะเป็นแค่ One night stand ถ้านายชอบฉันก็ว่าไปอย่าง"