กำราบรัก 20+ นิยาย บท 12
สรุปบท 11 ผู้หญิงใจง่าย: กำราบรัก 20+
สรุปตอน 11 ผู้หญิงใจง่าย – จากเรื่อง กำราบรัก 20+ โดย เวย์นิส
ตอน 11 ผู้หญิงใจง่าย ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง กำราบรัก 20+ โดยนักเขียน เวย์นิส เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ร่างบางถอนหายใจหนักๆอย่างระอากับแต่ละถ้อยคำที่บดินทร์พ่นออกมา เขาทำราวกับตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำย่ำยีที่กำลังถามหาความรับผิดชอบจากเธอ ทั้งที่ความจริงมันคือการยินยอมพร้อมใจกันทั้งสองฝ่าย และผู้ชายอย่างเขาควรจะดีใจมากกว่าเสียอารมณ์ด้วยซ้ำที่เธอไม่ถามหาความรับผิดชอบจากเขา
"นายเป็นผู้ชายประสาอะไรเนี่ย ถามหาความรับผิดชอบจากผู้หญิงอย่างฉันเนี่ยนะ ให้ตายสิ! มันควรเป็นผู้หญิงอย่างฉันไม่ใช่รึไงที่ต้องถามหาความรับผิดชอบจากผู้ชายอกสามศอกอย่างนาย" เพราะรู้สึกเหนื่อยหน่ายที่ต้องรับมือกับความร้ายกาจของบดินทร์ ไพลินจึงเลือกที่จะทิ้งสะโพกลงบนหน้าขาแกร่ง และคุยกันด้วยเหตุผล
"เธอก็เรียกร้องมาสิวะ อยากให้ฉันรับผิดชอบอะไรก็เรียกร้องมา ฉันลูกผู้ชายพอ กล้ารับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเองอยู่แล้ว"
"สิ่งเดียวที่ฉันจะเรียกร้องจากนายตอนนี้คือเลิกทำหน้าเหมือนโดนฉันหลอกฟันสักที แล้วระหว่างฉันกับนายมันก็เป็นแค่ One night stand ความสัมพันธ์คืนเดียว แค่นั้นแหละ"
"One night stand เหี้ยไรวะ!" อารมณ์ที่กำลังจะเย็นลงเดือดดาลขึ้นมาอีกครั้งเพราะคำพูดของหญิงสาว "เอากันคืนเดียวเรียก One night stand ใช่ไหม? งั้นก็เอาแม่งทั้งวันทั้งคืนเลยเป็นไง ดูดิ๊ว่ามันจะแค่ One night stand อีกไหม!"
"อ๊ะ! หยุดนะไอ้บ้าดิน!" ไพลินอุทานเสียงหลงด้วยความตกใจเมื่อโดนเหวี่ยงลงมานอนแผ่หลาบนเตียงอีกครั้ง เธอตั้งท่าจะลุกขึ้น แต่ก็ยังช้ากว่าบดินทร์ที่กระโจนลงมาทาบทับ
"นี่อย่าทำรอยนะ! ไอ้บ้าดินบอกว่าอย่าทำรอยไง!" ใบหน้าหวานพยายามเบือนหลบเมื่อชายหนุ่มฉกริมฝีปากลงมาดูดเม้มทั่วลำคอขาวระหง แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งท้าทายอารมณ์ของเขา บดินทร์ฝากรอยรักทิ้งไว้ทั่วลำคอและเนินอก ราวกับกำลังประกาศความเป็นเจ้าของ
"นี่หยุดสักทีได้ไหม!" ไพลินตวาดเสียงดังลั่น พร้อมกับดันใบหน้าหล่อเหลาออกจากเนินอก
"เลิกยัดเยียดตัวเองให้ฉันสักที! ดูปากฉันนะว่าฉันไม่อยากสานสัมพันธ์กับไอ้เถื่อนอย่างนาย ฉันไม่อยากมีผัวชื่อบดินทร์!"
"ไม่อยากมีแต่ก็มีแล้วป้ะวะ"
"จะเอาฉันเป็นเมียให้ได้เลยรึไง!"
"ไม่ได้จะเอา แต่เธอเป็นแล้ว"
"ฉันเป็นเมียนายตอนไหนไม่ทราบ เรื่องเมื่อคืนมันก็แค่อารมณ์พาไป นอกจากความอยากฉันก็ไม่มีความรู้สึกอื่นกับนายเลย"
"ใจง่าย!" บดินทร์กระแทกเสียงใส่หน้าอย่างเกรี้ยวกราด "เธอพร้อมจะอารมณ์พาไปกับผู้ชายทุกคนเลยรึไงวะ! แค่เหล้าเข้าปากก็พร้อมจะแบให้ผู้ชายโดยไม่รู้สึกอะไรเลยว่างั้น เธอแม่ง! เป็นผู้หญิงล่าแต้มรึไงวะ!"
ไพลินได้แต่นอนอ้าปากค้างกับถ้อยคำรุนแรงที่พรั่งพรูออกมาจากปากบดินทร์ คาดไม่ถึงว่าเขาจะด่าทอเธอด้วยถ้อยคำรุนแรงแบบนั้น
"ไอ้ปากหมา! เมื่อคืนฉันไม่น่าหลงความหล่อของนายเลย!" เธอรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดผลักบดินทร์ออกห่าง แล้วรีบดีดตัวลุกขึ้น
"ถ้าก้าวลงไปแค่ก้าวเดียว เธอจะไม่มีสิทธิ์ออกไปจากห้องนี้แน่ อยากลองก็เอา" น้ำเสียงกดต่ำของบดินทร์ดังขัดขึ้นในตอนที่ไพลินกำลังจะก้าวขาลงจากเตียงอีกครั้ง ทำให้เธอชะงักไป
"ฉันมีเรียนตอนสิบโมง ต้องรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่คอนโด ไม่มีอารมณ์มาเล่นสงครามประสาทกับนายหรอก"
"อยากให้มันเป็นแค่ความสัมพันธ์คืนเดียวใช่ไหม เรื่องเมื่อคืนเธอไม่มีความรู้สึกอะไรเลยเหรอวะ"
"แล้วนายล่ะรู้สึกอะไรถึงฟาดงวงฟาดงาเหมือนคนบ้าแบบนี้ ชอบฉันรึไง"
"..." บดินทร์เงียบเมื่อโดนถามกลับ
"เหอะ!" ไพลินแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน ก่อนจะขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้ๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปประชิดจนรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นของกันและกัน "นายก็ไม่ได้ชอบฉันนิ แล้วมันจะแปลกอะไรถ้าเรื่องเมื่อคืนมันจะเป็นแค่ One night stand ถ้านายชอบฉันก็ว่าไปอย่าง"
"ฉันเบื่อที่จะเถียงกับนายแล้ว" เพราะไม่อยากต่อปากต่อคำให้เสียอารมณ์ไพลินจึงก้าวลงจากเตียงอีกครั้ง ก้มเก็บเสื้อผ้าของตัวเองที่วางอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที
บดินทร์มองตามไปไม่ละสายตา เมื่อแผ่นหลังบางหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วจึงรีบเดินตามเข้าไป
"ยังจะตามมาทะเลาะอีกเหรอ" หญิงสาวทำหน้าระอาเมื่อเห็นบดินทร์เดินตามเข้ามา ทว่าเขากลับเดินหน้าตึงเข้ามาอุ้มเธอวางลงบนขอบเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า พร้อมกับแทรกตัวเข้ามากลางหว่างขา
ไพลินเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นเมื่อเห็นบดินทร์ชักรูดแก่นกายที่กำลังแข็งชันเบาๆ ความใหญ่โตเกินมาตรฐานของมันทำให้เธอรู้สึกกลัวที่จะจ้องมอง
"อ้าขาออก" เขาสั่งเสียงเรียบ
"ฉันมีเรียนตอนสิบโมง แล้วอีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นแฟนกันนะ ทำไมฉันต้องทำตามที่นายสั่งด้วย"
"เพราะถ้าเธอไม่ทำฉันจะทำเองไง แล้วถ้าฉันทำเอง เธอเจ็บหนักแน่"
ไพลินถอนหายใจฮึดฮัดอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเกี่ยวรั้งลำคอหนาเข้าหา แล้วเป็นฝ่ายเลื่อนใบหน้าเข้าไปดูดดุนริมฝีปากของเขาก่อน ซึ่งบดินทร์ก็จูบตอบอย่างไม่อิดออด
"ถ้าจะเอาก็ครั้งเดียวจบ เสร็จแล้วก็ต่างคนต่างอยู่" เธอถอนจูบออกในเวลาต่อมา แล้วค่อยๆแยกขาออกจากกันเพื่อให้บดินทร์ทำในสิ่งที่ต้องการ ทว่าเขากลับเงียบไปเมื่อได้ฟังคำพูดของเธอ ก่อนที่มุมปากหนาจะเหยียดยิ้มในนาทีต่อมา
"อะไรทำให้เธอคิดว่าเธอจะได้เป็นอิสระจากฉัน"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กำราบรัก 20+