ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 110

แบบนี้ดีแล้ว ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นคนนี้ ก็ดีมาก

เส้นหมี่ตามพี่ภาลงไปชั้นล่าง แล้วไปที่ห้องครัวโดยตรง

“คุณเส้นหมี่ งั้นก็ค่อยๆทานนะคะ พี่จะเข้าไปทำงานแล้ว คุณชายเล็กบอกว่าคืนนี้อยากทานเกี๊ยว พี่ต้องห่อให้เขา”

“เกี๊ยวเหรอ？”

จิตใต้สำนึกเส้นหมี่ถามออกไป

สำหรับชินจัง เธอยังรู้สึกผิดอยู่ ถึงตอนนี้สองแม่ลูกจะจำกันได้แล้ว แต่ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา เธอมักจะฟังมากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

พี่ภาพยักหน้า：“ใช่ค่ะ เมื่อก่อนพี่ก็ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้ชอบกิน ก่อนมาไม่เคยเรียน ไม่รู้ว่าทำออกมาแล้ว เด็กจะชอบไหม？”

“อ๋า？งั้น……งั้นเข้าไปดูกับพี่ได้ไหม？ฉันทำอันนี้เป็น”

เส้นหมี่ตาเป็นประกายทันที เธอมองไปที่คนใช้คนนี้อย่างมีหวัง หวังว่าเธอจะให้โอกาสตัวเองหนึ่งครั้ง ให้เธอทำเพื่อเด็กๆ

เธอทำเกี๊ยวเป็นจริงๆ คุณชายคิวกับรินจังชอบกินมาก ไม่นานมานี้เธอก็ทำ

พี่ภาก็ดีใจสุดๆ：“จริงเหรอ？งั้นดีจัง แต่มือของคุณไม่ค่อยสะดวก ……”

“ไม่เป็นไรค่ะ พี่นวดแป้งก็ได้ ฉันห่อเอง”

เส้นหมี่รีบบอกไม่เป็นไร พอพี่ภาได้ยิน จึงพาเธอเข้าไปในครัวด้วยกันอย่างหมดห่วง

ดังนั้นทั้งบ่ายวันนี้ เส้นหมี่ที่ถูกส่งมาพอเก็บห้องเสร็จแล้ว ก็ห่อเกี๊ยวกับคนใช้คนนี้ในครัวตลอด ยุ่งอยู่จนพระอาทิตย์ตกดินถึงห่อเสร็จ

“ในที่สุดก็เสร็จแล้ว มือคุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ？คุณเส้นหมี่”

“ไม่เป็นไรค่ะๆ”

เส้นหมี่รีบส่ายมือ สื่อว่าตัวเองไม่เป็นไร จากนั้นไปล้างมือ

พี่ภามีความสุข ถือเกี๊ยวที่เพิ่งห่อเสร็จพวกนี้ เธออ้าปากพูดออกมาว่า：“พี่จะรีบโทรหาคุณผู้ชายเดี๋ยวนี้ ให้เขารีบกลับมาด้วย ให้เขาชิมเกี๊ยวที่พวกเราห่อเองกับมือ”

พูดจบ มือเส้นหมี่ที่กำลังล้างอยู่ก็สั่น

แสนรัก？

เธอจะให้เขากลับมาเขาก็กลับมา？

ในใจก็เกิดความกังวล อย่างไม่มีเหตุผล จนพูดจาได้ไม่ราบรื่นอย่างเมื่อกี๊

“คุณเส้นหมี่？คุณว่าไงคะ？”

“อ๋า？ค่ะ……ได้สิ แต่ว่า เขาน่าจะไม่ชอบของพวกนี้มั้งคะ？”เส้นหมี่ตอบกลับอย่างใจลอย อยากหาข้ออ้างทำลายความคิดของคนใช้คนนี้

แต่คนใช้กลับดื้อด้าน เอาแต่พูดว่าแสนรักไม่เลือกกิน จากนั้นก็ไปโทรศัพท์

แสนรักไม่เลือกกิน？

แววตาเส้นหมี่มีความสงสัยปรากฏ เพราะว่าเธอจำได้ดีว่า เมื่อก่อนผู้ชายคนนี้เลือกกิน เขาชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร เธอรู้เป็นอย่างดี

เขาไม่เลือกเหรอ？

เขานี่แหละเลือกมากจนทำให้คนโมโหได้เลย？