ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 111

ทำไมสภาพแบบนี้ดูเหมือนไม่เคยกินล่ะ？

สุดท้ายสี่คนแม่ลูกก็อยู่ในห้องนี้ กินเกี๊ยวไป ดื่มด่ำช่วงเวลาอบอุ่นของแม่ลูกที่หายากนี้ ……

——

แสนรักกลับมาตอนทุ่มกว่า

พอกลับมา ตอนที่เขาเข้าประตูใหญ่ไปก็หยุดฝีเท้าเล็กน้อย เพราะว่า เขาเห็นบนชั้นวางรองเท้า มีรองเท้าผู้หญิงคู่หนึ่งเพิ่มมา！

อือ คู่หนึ่ง เป็นของยัยเด็กคนนั้น

ส่วนอีกคู่……

“คุณผู้ชาย ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว พวกเด็กๆรอคุณกินข้าวอยู่ค่ะ”

ขณะที่กำลังจ้องรองเท้าคู่นี้ด้วยสายตาที่ไม่ดีนั้น ทันใดนั้นพี่ภาก็ออกมา เห็นว่าในที่สุดเขาก็กลับมาแล้ว เธอจึงเข้ามาต้อนรับอย่างดีใจในทันที

แสนรักจึงละสายตากลับชั่วคราว เข้ามาจากประตูบ้าน

ตั้งแต่พวกเด็กๆมาที่นี่ ทุกคืนเขาจะรีบกลับมากินข้าวกับพวกเขาจริงๆ หนึ่งคือเด็กในบ้านเยอะ เขาห่วงว่าคนใช้คนนี้จะดูแลไม่ได้

ส่วนสาเหตุที่สองก็คือ เป็นการกลับมาของคุณชายคิวมากกว่า ทำให้เขาอยากจะบ่มเพาะความรู้สึกกับเขามากขึ้น

“พวกเขาล่ะ？”

“คุณหมายถึงพวกเด็กๆเหรอคะ อยู่ข้างบนค่ะ พี่จะไปเรียกพวกเขาลงมาเดี๋ยวนี้เลย”พี่ภาพูดจบ ก็จะรีบไปเรียกเด็กๆที่ชั้นสอง

แต่แสนรักกลับหยุดเธอไว้

“ไม่ต้อง ผมไปเปลี่ยนชุดข้างบนก่อน เดี๋ยวลงมาก็เรียกพวกเขาเลย”

จากนั้นผู้ชายคนนี้ก็โน้ตบุ๊คขึ้นไป ร่างที่สูงตรงนั้น เพียงแค่แผ่นหลังนี้อย่างเดียว ก็ไม่อาจซ่อนความสูงส่งที่ข่มผู้คนบนตัวเขาได้

กำลังจะขึ้นไปเปลี่ยนชุด ตอนที่ผ่านชั้นสอง กลับเผลอได้ยินเสียงในห้องของชินจังลูกชายคนโตออกมา

“’งั้นต่อมาเขาฮึกเหิมขึ้นไหม？”

“แน่นอน พวกพี่ชายของเธอรักเธอมาก และยังมีแม่ของเธอ พวกเขาให้กำลังใจเธอ ช่วยเหลือเธอ แน่นอนว่าเธอยืนขึ้นมาได้อีก！”

เสียงอ่อนโยนของหญิงสาว เหมือนกับลมที่พัดเบาๆบนแม่น้ำ เธอตอบคำถามของพวกเด็กๆ แม้ว่าคำถามนี้ฟังดูแล้วหนักหน่วง

แต่ในตอนนี้ พวกเด็กๆในห้องนอน เหมือนกับเด็กสาวในหนังสือมาก ต่างรู้สึกถึงความอ่อนโยนที่มาจากแม่

ใครอยู่ข้างใน？

ฝีเท้าแสนรักหยุดลง ดวงตาคู่นั้นกลับหม่นลงมาทันที หันหน้ามองไปที่ห้องเด็ก