ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 109

โอเค！

สามคนพี่น้องรายงานความคืบหน้าของรายการที่ตัวเองรับผิดชอบเสร็จ คุณชายคิวที่เป็นคนวางแผนหลักของแผนการนี้ ก็ดูพอใจอย่างมาก

“โอเค งั้นเรื่องต่อไปของพวกเรา ก็คือต้อนรับหม่ามี๊ พวกเราต้องจำไว้นะว่า จะต้องให้หม่ามี๊คิดว่า นี่แด๊ดดี้ให้เธอมาอยู่ เข้าใจไหม？”

“ค่ะ พี่”

“อือ”

ชินจังก็พยักหน้าอย่างรวบรัด

แต่ว่า พอเขาตอบเสร็จ ก็นึกถึงอีกปัญหาหนึ่ง ดังนั้นคิ้วเล็กๆนั้นก็ขมวดเข้าอีกครั้งแล้วมองไปที่น้องชายฝาแฝดคนนี้：“งั้นทางด้านแด๊ดดี้ล่ะ？เขารู้แล้วจะทำไง？”

คุณชายคิวส่ายมือเล็กๆทันที：“เรื่องนี้นายไม่ต้องกังวล ฉันจัดการไว้แล้ว แด๊ดดี้ไม่รู้แน่”

ชินจังกับรินจังได้ยิน จึงโล่งอก

ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง ในที่สุด รถคาเยนสีดำด้านนอกก็มาถึง พวกเด็กๆเห็น ก็วิ่งออกมาจากด้านในทันที

“หม่ามี๊ หม่ามี๊หม่ามี๊มาแล้ว”

ที่วิ่งไวที่สุด แน่นอนว่าเป็นรินจังลูกรัก เด็กผู้หญิงมักจะเอาใจคนมากกว่าเด็กผู้ชาย และก็ชอบอ้อนมาก

ดังนั้นพอเส้นหมี่ลงมาจากรถ ก็เห็นเด็กตัวกลมๆสีชมพูพุ่งเข้ามาในอ้อมแขนตัวเอง ตัวกลมๆนุ่มๆนั้น กอดขาเธอไว้ จนแทบจะละลายหัวใจของเธอ

“ใช่ หม่ามี๊มาแล้ว ลูกรักดีใจไหม？”

“ดีใจค่ะ หม่ามี๊ รินจังบอกอะไรให้นะ รินจังเก็บห้องของหม่ามี๊ให้เรียบร้อยแล้ว อยู่ด้านข้างรินจัง สวยมาก”

เด็กสาวเหมือนโชว์สิ่งของล้ำค่า พอกอดหม่ามี๊แล้ว ก็พูดเรื่องที่เธอช่วยหม่ามี๊เก็บห้องออกมา รอหม่ามี๊ชมเธอ

เส้นหมี่ได้ยิน กลับตะลึงงันอีกครั้ง

แม้แต่ห้องก็เก็บให้แล้ว？

งั้นแบบนี้ ก็เป็นผู้ชายคนนั้นให้เธอมาอยู่นี่จริงๆเหรอ？เพราะว่าตอนนี้แผลบนตัวเธอยังไม่หายดี เคลื่อนไหวไม่สะดวกเหรอ？

เส้นหมี่คิดแบบนี้ ในที่สุด ข้างในหัวใจของเธอก็ไม่ได้ต่อต้าน ไม่ได้กลัวขนาดนั้นแล้ว ขณะเดียวกัน แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังไม่รู้ว่า มีความดีใจแอบซ่อนไว้ด้วย

คุณชายคิวก็เดินยิ้มเข้ามา เห็นท่าทางหม่ามี๊ดูไม่ต่อต้าน ภายใต้คำพูดจาหวานๆของน้องสาวแล้ว ดังนั้นมือเล็กๆแขนขาเล็กๆนั้น ก็เข้ามาช่วยหม่ามี๊ถือกระเป๋า

“ชินจัง มานี่ พวกเราช่วยหม่ามี๊เอากระเป๋าเข้าไปกัน”

“อือ！”

ชินจังที่พูดน้อยค่อนข้างเย็นชามาเสมอได้ยิน ก็วิ่งเข้ามาทันที ช่วยน้องชายยกกระเป๋าของหม่ามี๊เข้าไปในคฤหาสน์ด้วยกัน

เส้นหมี่เห็น ก็ประทับใจและมีความสุข