ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 26

"ถ้าหากว่าฉันมีพี่สาวที่ไร้ยางอายอย่างเซี่ยหาน ฉันว่าฉันไปตายซะยังจะดีกว่า!"

ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นแม่เซี่ยที่โมโห "เซี่ยเชียนเกอ ยัยสารเลวไร้ยางอาย ฉันว่าคนที่ไร้ยางอายที่แท้จริงเป็นแกกับแม่ของแกที่ตายไปแล้ว ฉันขอเตือนแกไว้นะ ถ้าหากว่าแกไม่ช่วยเสี่ยวหานของฉันออกมาจากสถานีตำรวจ ฉันไม่จบกับแกแน่"

เซี่ยเวย "..."

เมียเขาบอกให้เขาอย่าโมโหไม่ใช่หรือไง? ทำไมตอนนี้เธออารมณ์ร้อนมากยิ่งกว่าเขาซะอีก? สถานการณ์อย่างตอนนี้ ถ้าทำให้เซี่ยเชียนเกอโมโหแล้วก็ไม่มีข้อดีอะไรสำหรับพวกเขาเลยสักนิด

"เชียนเกอ คำพูดของคุณน้าแกเมื่อกี้ไม่ใช่อย่างที่แกคิดนะ เอาแบบนี้ดีกว่ามั้ย เรื่องบางอย่างพูดในสายโทรศัพท์ยังไงก็ไม่เข้าใจ พวกเรามาเจอกันสักหน่อย แล้วคุยกันต่อหน้ามั้ย? ถ้าหากว่าแกมีอะไรที่อยากได้มาชดเชยก็บอกพ่อ ถ้าพ่อสามารถตอบตกลงกับแกได้ ฉันจะตกลงให้อย่างแน่นอน"

แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ตัวเจ้าของร่างเดิม แต่ทุกสิ่งที่ตระกูลเซี่ยเคยทำกับเจ้าของร่างเดิมและแม่ของเธอ เธอก็จะให้เซี่ยเวยพวกมันชดใช้มาให้หมด

ในเมื่อเซี่ยเวยอยากจะเจอเธอมากขนาดนี้ อย่างนั้นแล้วเธอก็จะไปพบกับเขา

"ได้ เรามาเจอกัน"

...

หลังมื้ออาหารเช้า เซี่ยเชียนเกอบอกกับฝู้อวี้สิงไว้ว่าเดี๋ยวเซี่ยเวยและแม่เซี่ยจะมาหาเธอที่คฤหาสน์ ฝู้อวี้สิงไม่ได้พูดอะไร หลังทานมื้อเช้าเสร็จ เขาก็ไปเคลียร์เอกสารในห้องหนังสือพร้อมกับเย่หยิ่งแล้ว

เวลาเก้าโมงตรง

เซี่ยเวยมาถึงคฤหาสน์ของฝู้อวี้สิงภายใต้การพยุงของแม่เซี่ย

เดิมทีควรจะเป็นเซี่ยเชียนเกอที่ไปพบเซี่ยเวยที่โรงพยาบาล แต่เซี่ยเชียนเกอไม่ยินยอมที่จะเสียเวลาไปพบสารเลวอย่างเซี่ยเวย ดังนั้น เธอจึงให้คู่สามีภรรยาเซี่ยเวยมาพบเธอที่คฤหาสน์

เซี่ยเชียนเกอนั่งอยู่บนโซฟา นั่งไขว้ขา

ในมือของเธอถือชาไว้แก้วหนึ่ง แววตาดุดันเหลือบมองเซี่ยเวยและแม่เซี่ยที่ยืนอยู่ เซี่ยเชียนเกอออกคำสั่งกับพ่อบ้านว่า "พ่อบ้านคะ หาที่นั่งให้แขกค่ะ"

เซี่ยเวยพูดอย่างเกรงใจว่า "ลูกสาว ไม่ต้องลำบากหรอก ฉันกับแม่แกนั่งที่โซฟาก็ได้แล้วล่ะ"

"โซฟาตัวนี้ฝู้อวี้สิงของฉันชอบมากที่สุด ดังนั้น ถ้าหากว่าให้สิ่งสกปรกอย่างพวกคุณสองคนนั่ง แล้วต่อไปฝู้อวี้สิงของเราจะนั่งได้ยังไงล่ะ?"

คำว่าสิ่งสกปรก ทำเอาทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์อึ้งไปเล็กน้อย

เซี่ยเวยและแม่เซี่ยคิดว่า อย่างน้อยอยู่ที่บ้านตระกูลฝู้แล้วเซี่ยเชียนเกอก็จะแสดงเป็นพ่อแม่ลูกกับพวกเขาสักหน่อย แต่ใครจะคาดคิดว่าเซี่ยเชียนเกอจะด่าเธอและเซี่ยเวยว่าสิ่งสกปรกต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้

มีลูกสาวที่ไหนทำตัวแบบนี้กับพ่อแม่กัน?

ยัยสารเลวเซี่ยเชียนเกอ คงจะไม่ได้คิดเปิดเผยตัวตนต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้หรอกใช่มั้ย? ตอนนี้แม่ของเซี่ยเชียนเกอตายแล้ว ถ้าหากว่าเธอไปจากฝู้อวี้สิงอีก จะต้องถูกพวกเขาจัดการอย่างหนักแน่นอน ดังนั้น ถ้าหากว่าเธอเปิดเผยตัวตน สำหรับตัวเธอเองแล้ว ไม่มีข้อดีอะไรเลยสักนิดไม่ใช่หรือยังไง?

แต่ถ้าหากว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตน แล้วทำไมเธอถึงทำท่าทางกิริยาแบบนี้กับพวกเธอละ? เซี่ยเวยและแม่เซี่ยเดาใจเซี่ยเชียนเกอไม่ออกเลยสักนิดว่ากำลังคิดอะไรอยู่

แม่เซี่ยถามเซี่ยเชียนเกอด้วยสีหน้าเสแสร้งยิ้มแย้มว่า "ลูกสาว แกดูแกสิ ฉันกับพ่อของแกร่างกายสะอาดกันนะ แกพูดว่าฉันกับพ่อแกเป็นสิ่งสกปรกได้ยังไงกัน? อีกอย่างนะ อวี้สิงขาพิการ นั่งอยู่บนรถเข็นตลอด ไม่ค่อยได้นั่งโซฟาสักเท่าไหร่ ฉันกับพ่อแกนั่งไม่นานคงจะไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง?"

แม่เซี่ยเพิ่งมาก็ท้าทายขีดจำกัดของเธอเลยงั้นหรอ?