ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 59

แต่มีจุดหนึ่งที่เขาเห็นด้วยอย่างมาก เซี่ยเชียนเกอจะต้องถูกกำจัด เพราะการเก็บเธอไว้นั้น มันจะไม่เป็นผลดีสำหรับเขาเลย

ทั้งเซี่ยเชียนเกอและฝู้อวี้สิงไม่รู้ถึงแผนการของแม่ฝู้และฝู้เฉิงหยุนเลย

หลังอาหารเย็น เซี่ยเชียนเกอก็ผลักฝู้อวี้สิงไปเดินเล่นในสวนหลังบ้านอยู่ครู่หนึ่ง และก็กลับไปที่ห้องนอนเพื่ออาบน้ำล้างหน้า จากนั้นก็นอนบนเตียงเพื่อพักผ่อนด้วยกัน

ฝู้อวี้สิงกอด เซี่ยเชียนเกอไว้ในอ้อมแขนของเขา และในขณะนั้น ฝู้อวี้สิงเหมือนจะมองเห็นแสงสว่าง ซึ่งเขามองไปยังโคมไฟข้างๆด้วยความไม่น่าเชื่อ

มันเป็นแสงจริงๆ

ถึงแม้จะเบลอมาก แต่เขาก็มองเห็นแสงสว่างแล้ว

ฝู้อวี้สิงจ้องมองอย่างเงียบ ๆ ไปที่เซี่ยเชียนเกอที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอไม่ได้หลอกลวงเขาจริงๆ เธอทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเขา

ดวงตาของเขาสามารถฟื้นคืนได้จริงๆ

และเขาคิดว่าหลังจากนี้ไม่นาน เขาก็จะสามารถมองเห็นเซี่ยเชียนเกอนั้น มีหน้าตายังไง ฝู้อวี้สิงก็รู้สึกเริ่มคาดหวังขึ้นมา

......

วันถัดไป

เซี่ยเชียนเกอเก็บของของเธอและฝู้อวี้สิง สะพายไว้บนหลัง และผลักเขาไปโรงพยาบาลด้วยกัน เมื่อเซี่ยเชียนเกอมาถึงนั้นก็ยังเช้าอยู่ เธอจึงจัดหาสถานที่ให้ฝู้อวี้สิงก่อน แล้วค่อยไปหาป๋อเอี่ยน

ป๋อเอี่ยนกำลังคุยกับหมอคนอื่นๆ เกี่ยวกับแผนการรักษาแม่เจียง เมื่อเขาเห็นเซี่ยเชียนเกอกำลังมา ป๋อเอี่ยนก็ยิ้มและพูดว่า: "ผมรู้อยู่แล้วว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่รู้จักแค่เงินเท่านั้น"

"คุณคิดผิดแล้ว ฉันยังต้องการเงินผ่าตัดอยู่ดี"

ป๋อเอี่ยนตะลึงและตอบว่า: "ได้ หลังจากผ่าตัดเสร็จผมจะจ่ายเงินให้เธอ"

เซี่ยเชียนเกอตอบตกลงแล้วหยิบแผนการรักษาในมือของป๋อเอี่ยน: "ดูเหมือนว่าคุณจะไม่เชื่อใจฉัน"

ตอนนี้เปลี่ยนเป็นป๋อเอี่ยนทำตัวไม่ถูกเลย

เขาแค่กลัวว่าเซี่ยเชียนเกอจะไม่มา ดังนั้นเขาจึงเตรียมไว้สามแผนเพื่อใช้ในกรณีฉุกเฉิน

"ตอนนี้เธออยู่ที่นี่แล้ว ดังนั้นก็สามารถยกเลิกสามแผนนี้ไปได้เลย"

เพื่อให้เซี่ยเชียนเกอเชื่อมั่นในตัวเอง ป๋อเอี่ยนจึงโยนแผนในมือของเขาลงในถังขยะ ส่วนเซี่ยเชียนเกอก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆเขา: "ตอนฉันทำการผ่าตัด ฉันไม่ต้องการคนมากเกินไป ฉันแค่ต้องการผู้ช่วยหมอคนเดียว และคนอื่นๆ ยกเว้นป๋อเอี่ยน ทุกคนออกไปได้"

ทัศนคติหยิ่งผยอง

แต่หมอที่อยู่ข้างๆ ได้เห็นความสามารถของเซี่ยเชียนเกอในการชุบชีวิตคุณท่านฝู้แล้ว แม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยพอใจ แต่ก็ไม่แสดงออกมา

เพียงชั่วพริบตา ทุกคนก็ออกไปแล้ว

ในขณะนี้ ในห้องก็เหลือเพียงป๋อเอี่ยนและเซี่ยเชียนเกอ ซึ่งเซี่ยเชียนเกอได้บอกป๋อเอี่ยนเกี่ยวกับแผนการรักษาของเธอให้กับป๋อเอี่ยนฟัง ส่วนป๋อเอี่ยนก็ตั้งใจจดบันทึกอย่างจริงจัง

ณ เวลาบ่ายสามโมง

เซี่ยเชียนเกอและป๋อเอี่ยนเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เข้าไปในห้องผ่าตัด

เซี่ยเชียนเกอรีบทำการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจให้ผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว

ส่วนป๋อเอี่ยนได้เพียงแค่เฝ้าดูกระบวนการทั้งหมด อันที่จริงก็อยากช่วยเธอนะ แต่อาจจะช่วยอะไรไม่ได้ เพราะเซี่ยเชียนเกอไม่ได้ให้โอกาสเขาช่วยเลย

เวลาหกโมงเย็น การผ่าตัดเสร็จสิ้น

เซี่ยเชียนเกอเปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินออกจากห้องผ่าตัด เจียงฮ่านจึงรีบวิ่งไปหาเธอด้วยความกังวล: "เชียนเกอ เป็นอย่างไรบ้าง? การผ่าตัดของแม่ผมสำเร็จไหม"

เดิมทีเซี่ยเชียนเกอเห็นเจียงฮ่าน อยู่นอกห้องผ่าตัดก็รู้สึกแปลกใจ แต่ตอนนี้ได้ยินเจียงฮ่าน พูดแบบนี้ เซี่ยเชียนเกอเหลือบมองป๋อเอี่ยนที่ไม่เคยบอกเธอเลยว่าผู้ป่วยที่เธอรักษานั้นคือแม่เจียง

ป๋อเอี่ยนถูกสายตาของเซี่ยเชียนเกอจ้องมองมาจนรู้สึกผิด เขาจึงหันศีรษะไปอีกทางและไม่มองตาของเซี่ยเชียนเกอ ส่วนเซี่ยเชียนเกอก็เก็บสายตาของกลับแล้วพูดกับเจียงฮ่าน ว่า: "สำเร็จดี"

หลังจากพูดเสร็จแล้ว เซี่ยเชียนเกอก็หันหลังกลับจากไป โดยไม่คิดที่จะหยุด

เธอปล่อยฝู้อวี้สิงไว้ตามลำพังในห้อง เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง ดังนั้นเธอจึงต้องไปหาเขาโดยเร็ว

ความเฉยเมยของเซี่ยเชียนเกอทำให้เจียงฮ่านรู้สึกไม่สบายในใจ เขามองไปที่ป๋อเอี่ยนแล้วได้ยินป๋อเอี่ยนพูดว่า: "ผมบอกแล้วว่าถ้าให้เซี่ยเชียนเกอทำการผ่าตัดแม่ของคุณ จะต้องสำเร็จร้อยเปอร์เซ็นต์แน่เลย ประโยคนี้ผมไม่ได้โกหกคุณ"