ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 85

"ฉันคือเซี่ยเชียนเกอ"

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ก็เข้าประเด็นในทันที

อานเยว่เงียบไปครู่หนึ่งด้วยความตรงไปตรงมาของเซี่ยเชียนเกอ ถึงได้ถามว่า: "ไม่ทราบว่าเธอโทรหาฉัน มีธุระอะไรเหรอ?"

"ฉันอยากเจอเธอ"

"ตอนนี้ชื่อเสียงของคุณเซี่ยฉาวโฉ่ขนาดนี้ จู่ๆบอกว่าจะเจอฉัน ไม่รู้ว่าทำไม ฉันรู้ว่า คุณเซี่ยอยากจะทำร้ายฉัน"

อานเยว่คนนี้ เป็นโรคจิตหวาดระแวงหรือเปล่า?

อีกอย่าง ใครทำร้ายใคร เธอน่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจ?

เสียงเย็นชาของเซี่ยเชียนเกอ ดังขึ้นอีกครั้ง: "ฉันรอเธออยู่ที่ห้องวีไอพีของโรงแรมที่ทีมงานกองถ่ายร่วมรับประทานอาหารกันเมื่อวานนี้"

โดยไม่ให้โอกาสอานเยว่ได้ปฏิเสธ เซี่ยเชียนเกอวางสายโทรศัพท์โดยตรง

เพราะเธอรู้ว่า อานเยว่จะต้องมาแน่ๆ

ยิ่งไปกว่านั้นไม่เพียงแต่จะมา ยังจะคิดหาทางเล่นงานตัวเองอีกครั้ง

เพราะว่า มีเพียงชื่อเสียงของเธอพังทลายจนหมดหนทางเยียวยา ตำแหน่งนางเอกของยอดนำนิติเวช ถึงจะตกเป็นของเธอ

วงการบันเทิง เป็นสถานที่ที่ยุ่งเหยิงจริงๆ

พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจระหว่างดารา เปรียบได้กับละครนางในที่แย่งชิงความเป็นที่โปรดปราน

เซี่ยเชียนเกอแต่งตัวอย่างเรียบง่าย ก็ออกไป

เธอมาถึงโรงแรมที่ทีมงานกองถ่ายร่วมรับประทานอาหารกันเมื่อวานนี้ก่อน หยิบกล้องที่เธอซื้อระหว่างทางออกมา ติดตั้งไว้ทุกมุมในห้องวีไอพี หลังจากติดตั้งเสร็จ เซี่ยเชียนเกอก็ออกจากห้องวีไอพี

เพราะว่าถ้าเธออยู่ในห้องวีไอพีอยู่ตลอด อานเยว่มาแล้ว ก็จะสงสัยว่าตัวเองมาเร็วขนาดนี้ มาติดตั้งกล้องไว้ในห้องวีไอพี

แต่ถ้าหากว่า เธอติดตั้งกล้องเสร็จ หลังจากที่อานเยว่มา โทรศัพท์หาตัวเองเธอค่อยเข้ามา อานเยว่อยู่ในห้องวีไอพี ถึงจะไม่ระมัดระวังมากเกินไป

ซ่อนเร้นคำพูดอะไรไม่ได้

ชาติก่อนเคยเห็นฉากนางใน ไม่รู้ว่าเธอดูไปเท่าไหร่ ระดับอย่างอานเยว่อยากจะทำร้ายเธอ ไม่มีทาง

เซี่ยเชียนเกอก็ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำ เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง รออานเยว่โทรศัพท์หาตัวเอง ตอนใกล้เที่ยง ในที่สุดอานเยว่ก็โทรมา

เธอถาม: "เธอนัดเจอฉันที่ห้องวีไอพีร่วมรับประทานอาหารเมื่อวานนี้ไม่ใช่เหรอ? เธออยู่ไหนเนี่ย?"

เซี่ยเชียนเกอตอบกลับอานเยว่ราวกับแสดงเก่งว่า: "ฉันคิดว่าเธอจะไม่มาซะอีก ก็เลยยังไม่ได้ออกบ้าน แต่ในเมื่อเธอมาแล้ว ก็รอฉันหน่อย ฉันนั่งแท็กซี่ไปใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น"

อานเยว่พูดออกมาอย่างไม่พอใจ: "นี่เธอปล่อยให้ฉันรอเธอเหรอ?"

เซี่ยเชียนเกอพูดว่า: "ถ้าเธอบอกกับฉันล่วงหน้าว่า เธอรับปากจะมาเจอฉัน งั้นเธอก็ไม่ต้องรอฉันแล้ว? แต่ใครให้เธอไม่บอกกันก่อนล่ะ? ดังนั้นเธอรอฉันครึ่งชั่วโมง ทำไมเหรอ"

เซี่ยเชียนเกอคนนี้ปล่อยให้ตัวเองรอเธอ ทำไมยังมีท่าทีแบบนี้ด้วย?

อานเยว่วางสายอย่างเสียงดังลั่น เธอนั่งอยู่ในห้องวีไอพี สวมหน้ากากอนามัยสั่งอาหารเต็มโต๊ะ ทานไปด้วย รอเซี่ยเชียนเกอไปด้วย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติมาหารัก