"ฉันคือเซี่ยเชียนเกอ"
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ก็เข้าประเด็นในทันที
อานเยว่เงียบไปครู่หนึ่งด้วยความตรงไปตรงมาของเซี่ยเชียนเกอ ถึงได้ถามว่า: "ไม่ทราบว่าเธอโทรหาฉัน มีธุระอะไรเหรอ?"
"ฉันอยากเจอเธอ"
"ตอนนี้ชื่อเสียงของคุณเซี่ยฉาวโฉ่ขนาดนี้ จู่ๆบอกว่าจะเจอฉัน ไม่รู้ว่าทำไม ฉันรู้ว่า คุณเซี่ยอยากจะทำร้ายฉัน"
อานเยว่คนนี้ เป็นโรคจิตหวาดระแวงหรือเปล่า?
อีกอย่าง ใครทำร้ายใคร เธอน่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจ?
เสียงเย็นชาของเซี่ยเชียนเกอ ดังขึ้นอีกครั้ง: "ฉันรอเธออยู่ที่ห้องวีไอพีของโรงแรมที่ทีมงานกองถ่ายร่วมรับประทานอาหารกันเมื่อวานนี้"
โดยไม่ให้โอกาสอานเยว่ได้ปฏิเสธ เซี่ยเชียนเกอวางสายโทรศัพท์โดยตรง
เพราะเธอรู้ว่า อานเยว่จะต้องมาแน่ๆ
ยิ่งไปกว่านั้นไม่เพียงแต่จะมา ยังจะคิดหาทางเล่นงานตัวเองอีกครั้ง
เพราะว่า มีเพียงชื่อเสียงของเธอพังทลายจนหมดหนทางเยียวยา ตำแหน่งนางเอกของยอดนำนิติเวช ถึงจะตกเป็นของเธอ
วงการบันเทิง เป็นสถานที่ที่ยุ่งเหยิงจริงๆ
พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจระหว่างดารา เปรียบได้กับละครนางในที่แย่งชิงความเป็นที่โปรดปราน
เซี่ยเชียนเกอแต่งตัวอย่างเรียบง่าย ก็ออกไป
เธอมาถึงโรงแรมที่ทีมงานกองถ่ายร่วมรับประทานอาหารกันเมื่อวานนี้ก่อน หยิบกล้องที่เธอซื้อระหว่างทางออกมา ติดตั้งไว้ทุกมุมในห้องวีไอพี หลังจากติดตั้งเสร็จ เซี่ยเชียนเกอก็ออกจากห้องวีไอพี
เพราะว่าถ้าเธออยู่ในห้องวีไอพีอยู่ตลอด อานเยว่มาแล้ว ก็จะสงสัยว่าตัวเองมาเร็วขนาดนี้ มาติดตั้งกล้องไว้ในห้องวีไอพี
แต่ถ้าหากว่า เธอติดตั้งกล้องเสร็จ หลังจากที่อานเยว่มา โทรศัพท์หาตัวเองเธอค่อยเข้ามา อานเยว่อยู่ในห้องวีไอพี ถึงจะไม่ระมัดระวังมากเกินไป
ซ่อนเร้นคำพูดอะไรไม่ได้
ชาติก่อนเคยเห็นฉากนางใน ไม่รู้ว่าเธอดูไปเท่าไหร่ ระดับอย่างอานเยว่อยากจะทำร้ายเธอ ไม่มีทาง
เซี่ยเชียนเกอก็ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำ เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง รออานเยว่โทรศัพท์หาตัวเอง ตอนใกล้เที่ยง ในที่สุดอานเยว่ก็โทรมา
เธอถาม: "เธอนัดเจอฉันที่ห้องวีไอพีร่วมรับประทานอาหารเมื่อวานนี้ไม่ใช่เหรอ? เธออยู่ไหนเนี่ย?"
เซี่ยเชียนเกอตอบกลับอานเยว่ราวกับแสดงเก่งว่า: "ฉันคิดว่าเธอจะไม่มาซะอีก ก็เลยยังไม่ได้ออกบ้าน แต่ในเมื่อเธอมาแล้ว ก็รอฉันหน่อย ฉันนั่งแท็กซี่ไปใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น"
อานเยว่พูดออกมาอย่างไม่พอใจ: "นี่เธอปล่อยให้ฉันรอเธอเหรอ?"
เซี่ยเชียนเกอพูดว่า: "ถ้าเธอบอกกับฉันล่วงหน้าว่า เธอรับปากจะมาเจอฉัน งั้นเธอก็ไม่ต้องรอฉันแล้ว? แต่ใครให้เธอไม่บอกกันก่อนล่ะ? ดังนั้นเธอรอฉันครึ่งชั่วโมง ทำไมเหรอ"
เซี่ยเชียนเกอคนนี้ปล่อยให้ตัวเองรอเธอ ทำไมยังมีท่าทีแบบนี้ด้วย?
อานเยว่วางสายอย่างเสียงดังลั่น เธอนั่งอยู่ในห้องวีไอพี สวมหน้ากากอนามัยสั่งอาหารเต็มโต๊ะ ทานไปด้วย รอเซี่ยเชียนเกอไปด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติมาหารัก
เมื่อไหร่จะอัพ ตอนต่อไป....รออ่านอยู่น้าาาาาาา...