ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 94
สรุปบท บทที่ 94 เซี่ยเชียนเกอ ครั้งนี้แกตายแน่!: ข้ามมิติมาหารัก
สรุปตอน บทที่ 94 เซี่ยเชียนเกอ ครั้งนี้แกตายแน่! – จากเรื่อง ข้ามมิติมาหารัก โดย หนานกวาโจว
ตอน บทที่ 94 เซี่ยเชียนเกอ ครั้งนี้แกตายแน่! ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ข้ามมิติมาหารัก โดยนักเขียน หนานกวาโจว เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ดูสิท่าทางโกรธของฝู้อวี้สิงนี้ ในใจก็ของเซี่ยเชียนเกอก็เริ่มตื่นตระหนก
การโกหกถูกเปิดโปงโดยลูกน้องของสามี เธอควรทำยังไง?
กังวลมาก จนไม่รู้จะทำยังไง
เซี่ยเชียนเกอเป็นเหมือนเด็กที่ทำอะไรผิด เธอหลุบตาลง มองซ้ายมองขวาอยู่นั่นแหละ แต่ก็ไม่กล้ามองตาของฝู้อวี้สิง เพียงฟังฝู้อวี้สิงถามไถ่อย่างเยือกเย็น: "เธอจะไม่อธิบายให้ฉันหน่อยเหรอ?"
เซี่ยเชียนเกอกะพริบตา จากนั้นพูดอย่างจริงจังว่า: "ตอนที่ฉันถ่ายทำในกองถ่าย ไม่ทันระวังทำมือบาดเจ็บ กลัวว่าพูดความจริงกับคุณ นายจะไม่ให้ฉันไปถ่ายละคร ดังนั้น ฉันก็ทำได้เพียงโกหกคุณ ฝู้อวี้สิง คุณอย่าโกรธฉันได้มั้ย?"
เซี่ยเชียนเกอพูดไปด้วย สังเกตท่าทางของฝู้อวี้สิงไปด้วย
เมื่อเห็นว่าบนใบหน้าของฝู้อวี้สิงไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรมากนัก เขาเพียงแค่มองเซี่ยเชียนเกอแวบหนึ่ง ก็เข็นรถเข็น ไปที่ข้างๆ หยิบชุดปฐมพยาบาลออกมาวางบนโซฟา และสั่งเซี่ยเชียนเกอ: "มานี่"
เซี่ยเชียนเกอเดินไปยืนข้างกายของฝู้อวี้สิงอย่างว่าง่าย ฝู้อวี้สิงมองไปที่ผ้าพันแผลที่หลังมือของเธอ ซึ่งแปดเปื้อนไปด้วยเลือด เขาประกายผ่านไปด้วยความอาฆาตแค้น ตรงที่เซี่ยเชียนเกอมองไม่เห็น
"ในเมื่อมือได้รับบาดเจ็บ ช่วงนี้ก็ไม่ต้องไปถ่ายละครที่กองถ่ายแล้ว"
ไม่ไปถ่ายละครที่กองถ่าย ได้ยังไงกันล่ะ?
เธอยังต้องหาเงินนะ
"พรุ่งนี้ผู้กำกับให้ฉันหยุด ฉันสามารถที่จะพักผ่อนในบ้านอย่างเต็มที่"
สายตาอันเยือกเย็นของฝู้อวี้สิงจับจ้องตรงไปที่บนตัวของเซี่ยเชียนเกอ: "เธอน่าจะรู้ดีว่า ที่ฉันพูดไม่เพียงแค่พรุ่งนี้"
"แต่ว่าฉัน......."
"ไม่มีคำว่าแต่"
ฝู้อวี้สิงเผด็จการมาก แต่เซี่ยเชียนเกอกลับไม่โกรธเลยสักนิด เพราะว่า เธอรู้ว่าฝู้อวี้สิงหวังดีกับเธอ
"ได้ ฉันจะขอลากับผู้กำกับหลายวัน อยู่บ้านกับคุณ"
"อือ"
ฝู้อวี้สิงทายาให้กับเซี่ยเชียนเกอเสร็จ เขาก็บอกให้เซี่ยเชียนเกอขึ้นไปพักผ่อนบนชั้นบน ตอนนี้ฝู้อวี้สิงโกรธ เซี่ยเชียนเกอก็ไม่อยากยั่วโมโหเขา ด้วยเหตุนี้ เซี่ยเชียนเกอขึ้นไปชั้นบนอย่างว่าง่าย
ทันทีที่ร่างของเซี่ยเชียนเกอหายไป ฝู้อวี้สิงก็สั่งการกับเย่หยิ่งว่า: "คนที่ทำร้ายผู้หญิงของฉัน ฉันหวังว่าก่อนพรุ่งนี้ หล่อนจะหายตัวไปจากโลกนี้"
เย่หยิ่งพยักหน้า บ่งบอกว่าเข้าใจ
......
ตกกลางคืน แสงไฟของเมืองก็สว่างขึ้น
หลังจากที่เซี่ยหานออกจากกองถ่าย ก็กลับไปที่ตระกูลเซี่ย
ตอนที่หน้าบวมช้ำของเธอปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของแม่เซี่ย แม่เซี่ยจำเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ เพราะใบหน้าของเซี่ยหาน บวมมากจนมองไม่ออกแล้ว
จนกระทั่งเซี่ยหานเรียกแม่ แม่เซี่ยถึงได้รู้ตัว
"เสี่ยวหาน ทำไมหน้าของลูกถึงบวมแบบนี้? ใครเป็นคนทำ?"
เซี่ยหานตอบกลับอย่างหงุดหงิดใจ: "นอกจากนังสารเลวเซี่ยเชียนเกอคนนั้น แม่คิดว่ายังมีใครอีก ที่สามารถทำร้ายจนหนูจนกลายเป็นสภาพนี้?"
เซี่ยหานกุมใบหน้าบวม และเดินไปนั่งบนโซฟาข้างๆ
แม่เซี่ยเดินตามหลังของเซี่ยหาน ยกมือขึ้นอย่างปวดใจ แตะบนใบหน้าของเธอ ในดวงตาของเผยให้เห็นสายตาฆ่าคน: "นังเซี่ยเชียนเกอสมควรตาย ลงมือได้โหดจริงๆ! หล่อนไร้เหตุไร้ผล ทำไมต้องทำร้ายลูกด้วย?"
เซี่ยหานพูดอย่างโกรธเคือง: "เพราะเธอรู้ว่าหนูใช้เงินจ้างคนมาเปลี่ยนอุปกรณ์ประกอบฉาก ทำร้ายเธอได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเธอก็อาศัยการถ่ายละครมาทำร้ายหนู ที่สำคัญคือ หลังจากที่เธอทำร้ายหนูเสร็จ ไม่นึกเลยว่าหนูจะกล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูด แม่ค่ะ หนูนำทุนเข้ากองถ่าย เพื่อที่จะจัดการกับนังสารเซี่ยเชียนเกอคนนี้ แต่ว่าตอนนี้ หนูกลับถูกเธอจัดการ ในใจของหนูก็ไม่พอใจ"
เมื่อแม่เซี่ยเห็นว่าลูกสาวของตัวเองถูกเซี่ยเชียนเกอทำร้ายจนกลายเป็นแบบนี้ ในใจของเธอก็ไม่พอใจมาก ดูเหมือนว่า อยากจะจัดการกับเซี่ยเชียนเกอ เธอต้องลงมือเองจริงๆ
ยังไงซะ ถ้าเธอไม่ลงมือ ลูกสาวของเธอ ยังไม่รู้ว่าจะถูกเซี่ยเชียนเกอรังแกกลายเป็นสภาพแบบไหน
ลุงหวางคนนี้ของเธอชอบสาวสวยทุกประเภท พอดีว่าเซี่ยเชียนเกอก็สวยมาก ถ้าให้ลุงหวางของเขาเห็นเซี่ยเชียนเกอ ถ้าอย่างนั้นเขาจะต้องพยายามทุกวิถีทางให้ได้หล่อนมา
เซี่ยเชียนเกอหาคนทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ ถ้าอย่างนั้น เธอก็สามารถทำลายเซี่ยเชียนเกอได้เหมือนกัน ถึงขนาดว่า เธอยังสามารถทำลายล้างหล่อนได้อย่างโหดเหี้ยม อย่างแรก เธอตั้งใจรอตอนที่ลุงหวางทำลายเซี่ยเชียนเกอบันทึกวิดีโอเก็บไว้
อย่างที่สองเธอค่อยเอาเรื่องที่เซี่ยเชียนเกออยู่กับเซี่ยเชียนเกอ บอกกับฝู้อวี้สิง ให้ไอ้ผู้ชายตาบอดพิการอย่างฝู้อวี้สิง เห็นผู้หญิงของตัวเอง มีอะไรกับผู้ชายคนอื่นกับตัวตัวเอง และให้ฝู้อวี้สิงจัดการกับเซี่ยเชียนเกอ
ถ้าหากฝู้อวี้สิงไม่ยอมจัดการกับเซี่ยเชียนเกอ ถ้าอย่างนั้นเธอก็จะใช้วิธีของตัวเองมาจัดการกับเธอ นังสารเลวอย่างเซี่ยเชียนเกอคนนี้อยากจะนักแสดงไม่ใช่เหรอ? งั้นเธอก็จะปล่อยให้หล่อนได้เป็น ยิ่งไปกว่าเธอยังทำให้หล่อนเป็นถึงขั้นตำแหน่งนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมด้วย
เพราะว่า ตราบใดที่เซี่ยเชียนเกอปีนได้สูงมาเท่าไหร่ ตอนที่เธอล้มลงมาถึงจะแย่มากเท่านั้น
เมื่อคิดถึงวันที่เซี่ยเชียนเกอกลายเป็นนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ก็เปิดโปงเหตุผลที่เธอสามารถที่จะเป็นนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมได้ ทั้งหมดก็อาศัยนอนมาได้
ในเวลานั้น เธอคิดว่าเซี่ยเชียนเกอจะต้องตกลงมาจากฟากฟ้าสู่ขุมนรกทันที
ตราบใดที่เซี่ยหานคิดถึง จุดจบหลังจากนี้ของเซี่ยเชียนเกอ อารมณ์ของเธอ ก็ดีมากเป็นพิเศษ: "แม่ แม่คิดหาวิธีได้มากมายขนาดนี้ วิธีของวันนี้คิดได้ดี แม่รีบติดต่อกับลุงหวาง ให้เขาถอนสปอนเซอร์ ต่อจากนั้น ให้เขาร่วมมือกับพวกเรา จัดการนังสารเลวเซี่ยเชียนเกอคนนั้น ครั้งนี้ หนูจะต้องทำให้เซี่ยเชียนเกอตกลงมาจากฟากฟ้าสู่ขุมนรกอย่างแน่นอน ไม่สามารถที่จะกลับมาดังได้เหมือนเดิม"
ในดวงตาของเซี่ยหานประกายด้วยสายตาฆ่าคน
เซี่ยเชียนเกอ ครั้งนี้ แกตายแน่
......
"ท่านเก้า กลุ่มชายชุดดำที่ทำร้ายคุณนายเมื่อกี้นี้ ผมจัดการให้หมดสิ้นแล้ว ไม่เหลือแม้แต่ปลายผมเส้นเดียว"
ฝู้อวี้สิงขมวดคิ้ว: "นายคิดว่าคนที่ทำร้ายฝู้อวี้สิง เป็นกลุ่มชายชุดดำนั้นเหรอ?"
ถ้าไม่อย่างนั้นล่ะ?
"หรือว่าไม่ใช่เหรอครับ?"
ฝู้อวี้สิง......
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติมาหารัก
เมื่อไหร่จะอัพ ตอนต่อไป....รออ่านอยู่น้าาาาาาา...