ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 93

ในช่วงบ่าย เพราะว่าเซี่ยเชียนเกอรบเร้าขอร้องอย่างรุนแรง ผู้กำกับตกลงให้เซี่ยเชียนเกอถ่ายทำฉากต่อสู้กับนางรอง

ฉากนี้ เป็นฉากที่นางรองรอดพ้นจากความตาย หลังจากที่ถูกนางเอกค้นพบ ปรากฏตัวตรงหน้าของนางเอกแล้ววิ่งหนี เพราะว่านางเอกอยากจะจับตัวนางรองไว้ และก็ลงมือกับนางรอง

ในฉากนี้ นางเอกและนางรองแสดงบทบาทต่อสู้ระดับเดียวกัน แต่ว่าตอนนี้ ฉากนี้ ดูเหมือนจะเป็นการถ่ายทำเซี่ยเชียนเกอเป็นฝ่ายทำร้ายคนอยู่ฝ่ายเดียว!

เห็นเพียงเซี่ยเชียนเกอพูดบทไปด้วย และทำร้ายเซี่ยหานฝ่ายเดียวไปด้วย

เซี่ยหานไม่มีกำลังที่จะต่อสู้กลับอย่างแน่นอน

ทุกครั้งที่ผู้กำกับตะโกนคัท ตำหนิว่าเซี่ยเชียนเกอทำผิด เธอน่าจะปล่อยให้เซี่ยหานต่อยเธอหนึ่งหมัด แต่เซี่ยเชียนเกอไม่ปล่อยให้เซี่ยหานแตะต้องตัวเอง เธอต่อยเซี่ยหานตลอดเวลา เธอไม่เพียงแต่ต่อย เธอยังใช้เท้าเหยียบบนใบหน้าของเซี่ยหานด้วย

เซี่ยเชียนเกอพูดบทอย่างเยือกเย็น: "มีปัญญาเธอหนีอีกสิ ฉันจะดูว่า ขาทั้งสองข้างของเธอสุดยอด หรือว่าฝีมือต่อยคนของฉันสุดยอด"

พนักงานที่อยู่ข้างๆมองดูเซี่ยหานที่ถูกเซี่ยเชียนเกอต่อยจนหน้าบวมช้ำ พวกเขากลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว เซี่ยเชียนเกอคนนี้ลงมือ ได้โหดร้ายจริงๆ

เซี่ยหานถูกเซี่ยเชียนเกอทำร้ายจนร้องไห้

เธอแบกใบหน้าบวมเป่ง ไปฟ้องผู้กำกับ: "ผู้กำกับ เมื่อกี้นี้เซี่ยเชียนเกอถ่ายทำ ไม่ได้ถ่ายทำตรงตามบทละครที่กำหนดไว้ ทั้งที่เธอควรจะถูกฉันทำร้าย แต่ทำไมตอนนี้ ฉันถูกเธอทำร้ายตลอด?"

"เธอถ่ายทำผิดหนึ่งครั้ง สามารถถือได้ว่าเป็นอุบัติเหตุ แต่เธอทำได้แย่หลายสิบครั้งต่อกัน ฉันคิดว่า เธอเพียงแค่อยากจะแก้แค้นฉันอย่างเดียวทั้งนั้น เมื่อกี้นี้ฉันไม่ทันระวังทำมีดบาดโดนหลังมือของเธอ!"

"ผู้กำกับ ฉันไม่ถ่ายแล้ว"

"ฉันจะแจ้งตำรวจ แจ้งว่าเซี่ยเชียนเกอทำร้ายฉัน"

เซี่ยหานพูดไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย

ท่าทางนั้น น่าสงสารมากแค่ไหน ก็น่าสงสารมากอย่างนั้น

เซี่ยเชียนเกอท้าทายเซี่ยหานอย่างไม่สะทกสะท้าน: "มือของฉันได้รับบาดเจ็บ เป็นเรื่อง ปกติมากที่จะเล่นผิดปกติเพราะว่าเจ็บเกินไป ดังนั้นเลยจำบทผิด เป็นเรื่องปกติมาก ถ้าหากเธอจะแจ้งตำรวจ เพราะฉันทำร้ายเธอตอนที่แสดงละคร งั้นเธอก็แจ้งเถอะ ฉันจะดูว่า ข้อหาที่เธอใช้มีดทำร้ายฉันตอนถ่ายทำร้ายแรงกว่า หรือว่าข้อหาที่ฉันทำร้ายเธอร้ายแรง"

"ฉันทำร้ายเธอ เพียงแค่ทำร้ายเธอ ไม่ได้จะฆ่าเธอ แต่เธอใช้มีดทำร้ายฉัน งั้นเธอก็ไม่เพียงแค่ต้องการทำร้ายฉันอย่างเดียว แต่เธอต้องการฆ่าฉันชัดๆ ดังนั้น เธอแจ้งตำรวจสิ! ดูว่าคุณตำรวจมาแล้ว จะช่วยเธอหรือว่าช่วยฉันดี"

เซี่ยหานถูกเซี่ยเชียนเกอพูดเหน็บแนมจนพูดไม่ออกสักคำ

ตอนนี้เธอทำได้เพียงแบกหน้าที่บวมเบ่งราวกับหมู ร้องไห้อยู่ที่นั่น

"เซี่ยเชียนเกอ เธอ เธอทำเกินไปแล้ว! ตอนนี้เธอทำร้ายฉันจนกลายเป็นแบบนี้ ต่อไปเธอจะให้ฉันถ่ายทำละครยังไง ควรถ่ายทำยังไง?"

เซี่ยเชียนเกอเถียงกลับโดยไม่ลังเล: "งั้นเธอทำให้มือของฉันกลายเป็นแบบนี้ ต่อไปเธอจะให้ฉัน ถ่ายทำยังไง? ฉันคนนี้ก็เป็นคนบ้าซะด้วย ตอนที่ได้รับบาดเจ็บ ลืมเนื้อหาในบทละครได้ง่ายๆซะด้วย ดังนั้น ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันลืมเนื้อหาของบทละคร ฉันขอแนะนำให้เธอ จากนี้ไป อย่าแอบทำการเจ้าเล่ห์ลับหลัง ไม่อย่างนั้น คนที่ต้องทนทุกข์ทรมาน ก็คือเธอ"

คำพูดของเซี่ยเชียนเกอ มีความหมายแอบแฝงอย่างชัดเจน

เซี่ยหานแน่ใจมาก ว่าเซี่ยเชียนเกอรู้ว่าเธอตั้งใจจ้างพนักงานในกองถ่าย เปลี่ยนอุปกรณ์เข้าฉาก ทำให้หล่อนได้รับบาดเจ็บ

และเหตุผลที่เธอขอผู้กำกับเล่นฉากนี้ก่อนในวันนี้ ก็คืออยากสั่งสอนเธอ อันที่จริง เธอไม่คิดว่าจะตั้งใจถ่ายทำด้วยซ้ำ

นังเซี่ยเชียนเกอที่สมควรตายนี้ ทำร้ายเธอจนกลายเป็นสภาพนี้ เธอไม่จบสิ้นกับหล่อนแน่

เซี่ยหานกระทืบเท้าอย่างน้อยใจ: "ฉันไม่ถ่ายแล้ว"

ทันทีที่พูดลดลง เซี่ยหานหันหลังก็วิ่งหนี

ผู้กำกับมองดูเซี่ยเชียนเกอแล้วถามว่า: "เชียนเกอ ในเมื่อมือของเธอได้รับบาดเจ็บไม่สามารถถ่ายทำได้ งั้นพรุ่งนี้ฉันจะให้เธอหยุด เธอพักผ่อนที่บ้านหนึ่งวัน วันมะรืนนี้ค่อยมาถ่ายทำที่กองถ่ายต่อนะ"