"เหลียนเหลียน ผมคิดว่ามันไม่เหมาะสม" จี้หยุนชูพูดอย่างมีชั้นเชิง "ผมจะให้คนส่งยวี่จานกลับ"
เฉียวเหลียนเหลียนชำเลืองมองเขา "นี่คือสิ่งแม่สามีในอนาคตปรารถนา ควรรักษาไว้ถึงจะถูก"
จุดประสงค์ขององค์หญิงองค์โตคือแยกเฉียวเหลียนเหลียนและจี้หยุนชูออกจากกัน
หลังจากส่งยวี่จานกลับก็ยังมีจินจาน หยินจาน มู่จาน
เก็บไว้ดีกว่า
อย่างน้อยจุดอ่อนของยวี่จานก็ชัดเจน
คือ... จี้หยุนชู
หญิงรับใช้คนนี้ชอบจี้หยุนชู
เฉียวเหลียนเหลียนชำเลืองมองหญิงรับใช้ที่ยังคงเขินอายแฝงด้วยความหึงหวงในดวงตาของเธอโดยไม่รู้
กู้เชวี่ยและกู้เฉิงเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด พวกเขาชำเลืองมองกันและกัน และทันใดนั้นพวกเขาก็ไม่รีบร้อนที่จะขับไล่สาวใช้ที่ชื่อว่ายวี่จานออกไป
“เก็บเธอไว้ก่อนละกัน” กู้เชวี่ยพึมพำด้วยเสียงต่ำ “ถ้ามีเธออยู่ แม่น่าจะคืนดีกับพ่อเร็วขึ้น”
กู้เฉิงพยักหน้าช้า ๆ
สองพี่น้องยับยั้งและจัดการยวี่จานในคราวเดียวกัน
หญิงรับใช้ไม่รู้เรื่องนี้ และยังคงชำเลืองมองจี้หยุนชูด้วยหางตา โดยหวังว่าชายผู้นั้นจะมองมาที่เธอ
เป็นเวลาหลายปีที่เธอรอคอยเขาอยู่ที่ตำหนักขององค์หญิงองค์โต โดยหวังว่าจะได้อยู่เคียงข้างเขาตลอดไป
ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่อ๋องชิงผิงกลับมา พี่น้องหญิงรับใช้ต่างพากันยินดีกับเธอ
เป็นเวลาครึ่งปีแล้วที่อ๋องชิงผิงไม่มองมาที่เธออีกเลย และคำพูดของเขาดูว่างเปล่า
ตอนนี้เธอเริ่มที่จะเข้าหาเขาแล้ว และได้แต่หวังว่าเขาจะมองมาที่เธอมากขึ้น
แค่แวบเดียวก็เพียงพอแล้ว
อย่างไรก็ตาม จี้หยุนชูมองเฉียวเหลียนเหลียนไม่ห่าง และเขาแสดงออกถึงความประทับใจในทุกการเคลื่อนไหวของเฉียวเหลียนเหลียน ไม่ว่าจะเป็นขมวดคิ้วหรือยิ้มก็ตาม และเขาไม่เคยมองเธออีกเลย
ทันใดนั้นยวี่จานก็แสดงความไม่พอใจ
มุมปากของเฉียวเหลียนเหลียนโค้งขึ้นเล็กน้อย และอารมณ์หดหู่ของเธอก็เพิ่มขึ้นทันที เธอพูดเสียงดัง "ฉันจะทำอาหารเย็นคืนนี้"
หลี่ชุนฮัวที่เพิ่งกลับจากครัวตอบด้วยรอยยิ้ม "ฉันช่วยเธอเอง"
เนื่องจากเฉียวเหลียนเหลียนได้รับบาดเจ็บ ครอบครัวจึงไม่ได้ทานอาหารที่เธอปรุงมาเป็นเวลานาน
นับประสาเด็กสองสามคน แม้แต่หลี่ชุนฮัวยังตื่นตระหนก
แม้ว่าหลี่ชุนฮัวจะทำอาหารตามขั้นตอนทุกประการ และใช้วัตถุดิบเหมือนกัน แต่รสชาติก็จะแตกต่างกัน
หนึ่งคนมีรสชาติเดียว และการทำอาหารของเฉียวเหลียนเหลียนก็มีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอซึ่งไม่มีใครสามารถเลียนแบบได้
คืนนั้นกลิ่นหอมเย้ายวนทั่วทั้งลานหอสานรัก
จี้หยุนชูและเฉียวเหลียนเหลียนพาลูก ๆ มานั่งทานอาหารด้วยกันพร้อมกับหลี่ชุนฮัว
หญิงรับใช้คนอื่น ๆ มีอาหารไม่กี่อย่าง
แต่พวกเขายังพอใจมาก พวกเขากินและดื่มรอบโต๊ะเล็ก ๆ
ยวี่จานเป็นสาวใช้คนเดียวในปัจจุบัน
เฉียวเหลียนเหลียนยิ้ม และพูดว่า "หญิงรับใช้ของเราล้วนแต่โง่เขลา และมียวี่จานคนเดียวที่ได้รับการศึกษาและมีเหตุผล เจ้าดูแลท่านอ๋องก็แล้วกัน"
การพูดว่าคนอื่นโง่เขลานั้นเพื่อดึงตัวตนยวี่จานออกมา แท้จริงแล้วเป็นเพียงวาทศิลป์
ถ้าเป็นไปได้ ยวี่จานไม่ต้องการรอคนอื่น และต้องการกินและดื่มที่โต๊ะเล็ก
โชคดีที่เธอได้ดูแลท่านอ๋อง และยวี่จานยังคงมีความคาดหวังอยู่ในใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า
ตอนที่ 21-25 เนื้อหาหายไปค่ะรบกวนแก้ไขให้หน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ลุ้นๆๆๆ ขนมอบต้องมา...
รัททายาทเป็นพ่อที่เลวมากๆ...
สนุกๆ รอตอนต่อไปค่ะ...
เริดๆๆ...
รอต่อค่าาา...
หลงเมียน้อยจนทำร้ายเมียเอก แถมลูกๆต้องกลายเป็นคนตายทั้งหมดอีก พอมาเจอก็สงสัยอีกว่าไม่ใช่ลูกตัวเอง ไม่ควรเป็นพ่อใครเลยจริงๆ...
gเอาล่ะสิๆๆ...
ง้อเมียว่ายาก ง้อลูดยากที่สุด 5555...
คนไม่ซื่อสัตย์...