ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 226

การตลาดแบบสร้างความกระหายแก่ลูกค้า

ขั้นแรกคือการเรียกร้องความสนใจ ขั้นที่สองคือการสร้างความต้องการ

ขั้นแรกเธอเลือกใช้ชื่อขององค์หญิงองค์โต

เฉียวเหลียนเหลียนไม่กังวลกับขั้นที่สองมากนัก แม้ว่าภัตตาคารนี้ จะเป็นภัตตาคารใหม่ในปักกิ่ง แต่เป็นภัตตาคารที่เติบโตเต็มที่ในอันหยาง ผู้ที่ได้ลิ้มลองจะไม่มีวันลืมรสชาติ

ตอนนี้เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาด คุณหานได้ควบคุมภัตตาคารด้วยตัวเอง

ตอนนี้อยู่ที่ขั้นที่สาม

ที่เรียกว่าการตลาดเพื่อสร้างความกระหาย สิ่งสำคัญคือความหิวโหย

ความหมายนั้นไม่ใช่ทำให้ลูกค้าอิ่ม แต่ทำให้คนจำนวนมากมีความคาดหวังอยู่เสมอ และควบคุมปริมาณอย่างเคร่งครัด ไม่ใช่การผลิตจำนวนมาก

มีคำโบราณว่าไว้ดี “ผักกาดขาวไร้ค่าก็เพราะมีมาก”

เมื่อเฉียวเหลียนเหลียนกล่าวจบ หานจ้าวก็พยักหน้าเห็นด้วย

แม้ว่าเนื้อแกะย่างจะเป็นที่นิยมในอันหยาง แต่เนื่องจากปริมาณที่มากและราคาต่ำ หลังจากเริ่มได้รับความนิยม ก็ค่อย ๆ เป็นที่นิยมน้อยลง

แน่นอนว่ามันเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศด้วย อากาศที่นี่หนาวเกินไป และทุกคนก็อยากกินซุปร้อน ๆ และกับข้าวร้อน ๆ

แต่จากมุมมองหนึ่ง ความล้มเหลวเป็นแรงผลักดันในการควบคุม

หานจ้าวจึงต้องการควบคุมการผลิตเนื้อแกะเสียบไม้อย่างเข้มงวดในเมืองหลวง

เฉียวเหลียนเหลียนเอียงศีรษะมองดูเขา "มีไม่กี่คนในราชวงศ์ต้าหยูที่เดินทางไปทั่วประเทศ ถ้าพวกเขากินแกะย่างเสียบไม้ไม่อั้นที่อันหยาง และเขามาพบกับแกะเสียบไม้ที่เมืองหลวง พวกเขาจะวิจารณ์อย่างไร ? '

สิ่งนี้สมเหตุสมผล

หานจ้าวถามตัวเองว่า ในฐานะแขกคนหนึ่ง ถ้าเขาทานอาหารไม่อั้นในที่แห่งหนึ่ง แต่ถูกจำกัดในอีกที่หนึ่ง เขาคงรู้สึกไม่มีความสุขแน่นอน และบางทีลูกค้าเหล่านั้นอาจให้ร้ายได้

หากเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวจะไม่เป็นผลดีต่อภัตตาคารซื่อสี่

“เช่นนั้น อาหารจานใหม่ควรจำกัดจำนวนไหม ? ” คุณหานคิดไม่ตก “อาหารที่คุณเฉียวพูดถึง คุณเฉียวจะจำกัดปริมาณด้วนหรือไม่ ?”

แม้ว่านี่จะเป็นน้ำเสียงที่สงสัย แต่ดวงตาของหานจ้าวเป็นประกายทันทีที่เขาพูดจบ และเขาค่อนข้างแน่ใจ

เฉียวเหลียนเหลียนบอกว่าอากาศหนาว และแนะนำวิธีใหม่ หากวิธีนี้ได้ผล เธอจะขยายสาขาโดยใช้วิธีเดียวกัน

อาหารจานใหม่นี้คือหม้อไฟ

เฉียวเหลียนเหลียนยิ้ม และพยักหน้า "คุณหาน หม้อไฟที่ฉันบอกให้คุณเตรียม เสร็จเรียบร้อยหรือยัง ?"

หานจ้าวยิ้มอย่างขมขื่น

เฉียวเหลียนเหลียนคำถามยาก ๆ ให้เขา เธออยากได้หม้อไฟ และต้องมีแผ่นโค้งหนึ่งหรือสองอันในหม้อ และต้องทำด้วยทองแดงซึ่งทำให้เขานิ่งงัน

ไม่มีหม้อแบบนี้ในตลาดเลย ดังนั้นหานจ้าวจึงทำได้เพียงสั่งทำ ด้วยความที่เขาไม่คุ้นเคยกับที่นี่เขาจึงถูกหลอก เมื่อเวลาผ่านไป และในที่สุดด้วยความช่วยเหลือจากคนรู้จัก เขาก็สั่งหม้อชุดหนึ่งอย่างไม่เต็มใจ

รูปร่างหน้าตาดีและตามคำขอของเฉียวเหลียนเหลียน เป็นหม้อที่มีช่องสี่ช่อง และช่องสองช่อง แต่ปัญหาคือสั่งน้อยเกินไป ไม่เพียงพอ

หานจ้าวต้องสั่งอีกสองสามหม้อ แต่คนรู้จักเก่าบอกว่าไม่ใช่ว่าเขาไม่ช่วย แต่เพราะทองแดงมีจำนวนจำกัด และเขาไม่สามารถทำได้ในเวลาอันสั้น

เขาพูดสิ่งเหล่านี้ด้วยรอยยิ้มบูดเบี้ยว

เฉียวเหลียนเหลียนโบกมือแล้วพูดว่า "หลายสิบหม้อ? น่าจะเพียงพอแล้ว ถ้าน้อยไป แสดงว่าขาดแคลน"

เรื่องของหม้อไฟนั้น เฉียวเหลียนเหลียนไม่เพียงตั้งใจ แต่เธอยังใช้เวลาบ่มเพาะ