ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 242

กู้เฉิงยินดีรับความช่วยเหลือจากครอบครัว

แต่คนเหล่านั้นไม่ควรดูถูกเหยียดหยามเฉียวเหลียนเหลียน

คนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่คนรอบตัวกู้เฉิงรู้ดีว่าพระราชนัดดาของจักรพรรดิผู้เงียบขรึมคนนี้ให้ความสำคัญกับแม่เลี้ยงของเขามากแค่ไหน

บางคนพยายามก่อกวนเฉียวเหลียนเหลียนเพื่อรังแกกู้เฉิง สุดท้ายพวกเขาก็ถูกลงโทษอย่างรุนแรง

ในหมู่พวกเขา คนเดียวที่รอดน่าจะเป็นไฉเค่อจี่

ทั้งนี้เป็นเพราะเขาไม่มีเจตนา และไม่ได้เป็นคนเลวจริงๆ

อย่างไรก็ตาม กู้เฉิงปล่อยเขาไป ไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยเขาไปจริง ๆ

ไฉเค่อจี่แสดงความเสียใจอย่างมากสำหรับข้อเท็จจริงที่ว่าเขาไม่รู้เรื่อง และเพื่อชดเชยความผิดพลาดนี้ อีกทั้งเพื่อเป็นการแก้ตัว โดยทำให้กู้เฉิงประทับใจชายหนุ่ม เขาจึงทำคะแนนต่อหน้าเฉียวเหลียนยเหลียนในทุกครั้งที่เจอ

กู้เฉิงกลับจวนอ๋องชิงผิงทุกวันเป็นปกติ

บางครั้งเมื่อผ่านร้านขนมอบ ไฉเค่อจี่จะแอบแวะโดยไม่ให้กู้เฉิงรู้ตัวเพื่อแวะซื้อเค้กดอกหอมหมื่นลี้

เค้กนี้หอมหวานเป็นที่ชื่นชอบของเฉียวเหลียนเหลียน

นอกจากนี้เขายังซื้อผลไม้เคลือบน้ำตาลไปฝากน้อง ๆ ของกู้เฉิง

ชายหน้าหนาเช่นไฉเค่อจี่กล่าว “นั่นเป็นแม่และพี่น้องของพวกเรา”

เมื่อเวลาผ่านไปเฉียวเหลียนเหลียนรู้สึกดีต่อชายผู้นี้เป็นอย่างมาก

บางครั้งที่มีการทำอาหารอร่อย ๆ เฉียวเหลียนเหลียนจะฝากกู้เฉิงไปให้ไฉเค่อจี่

ไฉเค่อจี่ชอบทานอาหารที่เฉียวเหลียนเหลียนทำ

การมาของหลิวซิ่งยวี่ในวันนี้ทำให้กู้เฉิงหดหู่

ไฉเค่อจี่กล่าว "องค์ชาย ไปซื้อของให้ฮูหยินกันเถอะ ข้าได้ยินมาว่ามีเค้กมากใหม่ มันอร่อยมาก นายหญิงจะต้องชอบ" กู้เฉิงพยัก

หน้า

เขาจะไม่ปฏิเสธคนที่หวังดีต่อแม่เลี้ยงของเขา

เมื่อสำนักศึกษาเลิก คนอื่นๆ ก็กลับบ้านกันทีละคน ไฉเค่อจี่เดินตามกู้เฉิงไปที่ภัตตาคารเจินซิ่วเพื่อซื้อขนมอบสองชิ้นพร้อมกับขนมอื่น ๆ อีกสองสามชิ้น และกลับจวนอ๋องชิงผิง

ตอนนี้ตัวตนของกู้เฉิงถูกเปิดเผยแล้ว เขาทั้งสองปิดบังตัวเองน้อยลง พวกเขามีความสุขมากขึ้น

หลังจากเข้าไปในจวนอ๋องชิงผิง พวกเขาก็ตรงดิ่งไปที่หอสานรัก ทันทีที่กู้เฉิงเดินเข้ามา เขาก็ได้ยินเสียงที่ชัดเจนและไพเราะ

“คุณเฉียวพูดถูก ขอบคุณหนังสือของพี่กู้ หลังจากผมรู้คะแนน ผมก็รีบมาที่นี่เพื่อขอบคุณเขาเป็นพิเศษในวันนี้” เสียงอันอ่อนโยนของเฉียวตามมา “หานมู่ เธอมาที่นี่ก็มาตัวเปล่าก็ได้ ไม่ต้องพิธีรีตองอะไร"

"ไม่มากเกินไป ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณพี่กู้ คุณเฉียวไม่ต้องเกรงใจ เราผ่านเรื่องต่าง ๆ มาไม่ง่าย " หานมู่พูดด้วยรอยยิ้ม

วันนี้เด็กชายตัวเล็กในตอนนั้นเติบโตขึ้นแล้ว ในคำพูดของเขามีเงาของหานจ้าว

เขาจะเป็นนักธุรกิจที่ยอดเยี่ยมในอนาคต

เฉียวเหลียนเหลียนรับถุงใบใหญ่และใบเล็กด้วยรอยยิ้ม และจัดแจงให้หานมู่นั่งลง

ในเวลานี้กู้เฉิงปรากฏตัวอย่างช้า ๆ

รอยยิ้มหานมู่แข็งทื่อขึ้นทันที

เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และจ้องมองกู้เฉิงด้วยความงุนงงราวกับว่าเขาไม่อยากจะเชื่อ

หลังจากถอนหายใจอยู่นาน หานมู่ก็ยิ้มรีบวิ่งไปอย่างมีความสุขและตะโกนว่า "พี่กู้"

กู้เฉิงก็เปลี่ยนสีหน้าของเขา และมุมปากของเขาก็โค้งงอเล็กน้อย "มาแล้วเหรอ"

คำพูดง่าย ๆ ก็เพียงพอแล้วจะอธิบายถึงความสำคัญของหานมู่ที่มีต่อเขา

เป็นเรื่องแปลกที่จะบอกว่าเพื่อนที่สร้างยามอ่อนแอ จะได้รับการทะนุถนอมและมีค่าไปตลอดชีวิต