ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 270

ตอนนี้ สายตาหลายคู่กำลังจับจ้องมาที่องหญิงอันเล่อ เเต่นางคิดว่านางพูดถูก นางจึงประนามไปอย่างไร้ยางอาย

ถ้านางรู้ความจริง นางคงไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปวางไว้ที่ไหน

เฉียวเหลียนเหลียนรู้สึกเห็นใจเล็กน้อย

นางบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น และน้ำเสียงของนางก็อ่อนโยนมาก "ข้าเกรงว่าข้าจะตัดสินใจเรื่องเหล่านี้ไม่ได้"

“เจ้าจัดการเรื่องของตัวเองไม่ได้ เเล้วใครมันจะจัดการเเทนเจ้าได้ล่ะ” องค์หญิงอันเล่อเบิกตากว้าง

เฉียวเหลียนเหลียนยิ้มเล็กน้อย "องค์หญิงอาจจะบอกเรื่องนี้กับท่านจวิ้นอ๋องเช่นกัน ข้าเพียงแค่อยู่ในคฤหาสน์ของเขาชั่วคราว และไม่มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้"

เจ้าหญิงอันเล่อสำลักชั่วขณะ

จี้หยุนชูดูอ่อนโยน แต่ลึก ๆ แล้วเขาเย็นชาและไม่แยแสใครทั้งนั้น

คนที่ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ เเม้องค์หญิงอันเล่อจะย้ำกับเฉียวเหลียนเหลียนว่า “โดนเสน่ห์” เเต่ในใจของนางย่อมรู้ดีว่า จี้หยุนชูไม่ได้ชอบตัวเอง

ในอดีต องค์หญิงอันเล่อเคยยอมเเพ้ไปจริงๆ

แต่ตอนนี้สิ่งที่เรียกว่า "สัญญาการแต่งงาน" ได้จุดประกายความหวังของเธออีกครั้ง

แม้ว่าตอนนี้จี้หยุนชูจะไม่ชอบนาง แต่ตราบใดที่นางสามารถบังคับให้เขาแต่งงานตามที่ตกลงไว้ นางจะทำให้ท่านพี่หยุนชูตกหลุมรักนางอย่างช้าๆ

องค์หญิงอันเล่อคิดอย่างนั้น ดวงตาของนางเปล่งประกายด้วยความหวัง

เฉียวเหลียนเหลียนเเทบจะทนดูไม่ได้

เธอเหลือบมองไปที่คุณนายจ้าวและคุณนายฮันและพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบว่า “องค์หญิงนั้นหูเบาเกินไป ใครพูดอะไรมาก็เชื่อหมด จะหมั้นหมายหรือไม่นั้น คนนอกจะไปรับรู้ได้อย่างไร”

ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลจ้าวเเละตระกูลฮันต่างก็ขัดเเย้งกับจวิ้นอ๋องมาโดยตลอด

ในที่สุด ไฟที่เดือดดาลขององ์หญิงอันเล่อก็สงบลง

นางเหลือบมองเฉียวเหลียนเหลียนและพูดอย่างดื้อรั้นว่า “พวกเขาไม่รู้ แต่แม่ของข้าต้องรู้ มันเป็นการตัดสินใจระหว่างแม่ของข้ากับป้าของข้า”

หลังจากพูดจบ นางก็มองไปที่องค์หญิงชุนเจียราวกับต้องการความช่วยเหลือ

องค์หญิงชุนเจียลังเลใจ ไม่รู้ว่าจะพยักหน้าหรือส่ายหัวดี