บทที่ 1007 ลมเปลี่ยน
แม่ทัพเสือเสือ อาหู่ นั่งนิ่งอยู่บนพื้นห่างจากสระปีศาจสวรรค์สิบจั้ง
มันคิดว่าครึ่งถ้วยชาคือขีดจำกัดของจ้าวอู่หยาง คิดว่าแม้จะผ่านไปครึ่งถ้วยชา ก็คงจะทนได้อีกไม่นาน ไม่มีทางที่จะทนได้ถึงหนึ่งถ้วยชาแน่
แต่ตอนนี้เวลาผ่านไปสองถ้วยชาแล้ว จ้าวอู่หยางกลับไม่มีทีท่าว่าจะทนไม่ไหวแม้แต่น้อย ทำให้มันต้องเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ
หรือพี่ชายของราชาหมาป่าจะไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นปีศาจที่มีร่างกายแข็งแกร่งมาก?
ไม่เช่นนั้นจะสามารถทนต่อการซัดกระหน่ำของพลังปีศาจและพลังความเย็นยะเยือกมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร?
สองถ้วยชา อาหู่ที่ตอนนี้มีวรยุทธ์ระดับจักรพรรดิขั้นสอง และยังเป็นเผ่าเสือมังกรที่มีร่างกายแข็งแกร่งก็ยังทนได้เพียงแค่หนึ่งถ้วยชา
แต่เจ้าจ้าวอู่เหยียงกลับทนได้ถึงสองถ้วยชา
อาหู่ทำเบ้ปาก สมกับคำว่าอย่าตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอก ผู้ที่ราชาหมาป่าเรียกว่าพี่ใหญ่ได้ย่อมไม่ใช่อัจฉริยะธรรมดา
บริเวณสระน้ำปีศาจ เสียงน้ำดังอยู่ตลอด จ้าวอู่เจียงเร่งความเร็วในการฝึกฝร ในที่สุดการเพิ่มพลังวิญญาณก็ใกล้จะถึงขีดสูงสุดที่วิญญาณของเขารับไหว
เขาเสียดายอย่างยิ่ง แต่ก็ทำได้เพียงเท่านี้ ชีวิตคนเราจะสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่างได้อย่างไร
มือของเขาทำท่าผนึก หยุดการดูดซับพลังจากสระน้ำปีศาจสวรรค์ ภายในร่างกายมีพลังร้อนระอุปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน พุ่งทะยานเข้าสู่ร่างวิญญาณในพริบตา
หมอกสีม่วงค่อย ๆ แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ห่อหุ้มร่างกายราวกับเปลวเพลิงสีม่วงที่ลุกโชน
เขากำลังพยายามจุดไฟวิญญาณ ให้ไฟศักดิ์สิทธิ์ลุกโชนตลอดกาล เพื่อก้าวขึ้นสู่ขั้นจักรพรรดิ!
“จ้าวอู่หยางกำลังก้าวข้ามขั้นการก้าสู่จักรพรรดิ เขากำลังเลื่อนขั้น!” แม่ทัพหมีพลันลุกขึ้น ร่างพุ่งทะยาน ลอยขึ้นไปในอากาศเหนือจ้าวอู่หยาง ไม่ว่าที่นี่จะเป็นใจกลางของเขาซยง หรือจะมีคนผ่านไปมารบกวนหรือไม่ ตอนนี้มันต้องปกป้องการฝึกฝนของจ้าวอู่หยาง
อาหู่ก็ตกใจ ผุดลุก ยื่นอุ้งเท้าเสือไปด้านหลัง จับด้ามขวานใหญ่ พร้อมที่จะโจมตีทุกเมื่อ
การข้ามผ่านจากขั้นก้าสู่จักรพรรดิสู่ขั้นจักรพรรดิไม่ยาก สิ่งที่ยากคือการควบคุมเปลวไฟแห่งจิตวิญญาณที่เข้าสู่ขั้นจักรพรรดิ
หากมีความผันผวนทางจิตใจครั้งใหญ่หรือการรบกวนจากภายนอก เปลวไฟแห่งจิตวิญญาณที่กำลังลุกไหม้อยู่ก็อาจดับลงได้อย่างง่ายดาย
และผลลัพธ์ของการดับลงมีเพียงอย่างเดียว…ตาย
ไฟดับ คนตาย
เปลวไฟของวิญญาณที่ลุกโชนก็คือเปลวไฟของตะเกียงน้ำมัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า