บทที่ 113 เริ่มต้นกวาดล้างโรงหมอหลวง
จ้าวอู่เจียงโดยสารรถม้ากลับเข้าวังหลวง ในระหว่างนี้เขาส่งเจี๋ยเอ้อร์ซานที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดกลับไปที่ห้องตำราของเฉินอันปัง และสั่งให้เจี๋ยเอ้อร์ซานทำการขนย้ายหีบไม้ทุกใบออกมาจากห้องลับของจวนตระกูลเฉิน
ทางด้านเสนาบดีกรมคลังและเสนาบดีกรมมหาดไทยต่างก็เฝ้ารอฟังข่าวด้วยความร้อนรน โดยเฉพาะเสนาบดีกรมคลังที่ตอนนี้รู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตะปูอย่างไรอย่างนั้น
สุดท้าย พวกเขาก็ได้รับการรายงานว่า การบุกตรวจค้นจวนที่พักจบลงแล้ว ทรัพย์สินทุกอย่างถูกส่งมอบให้แก่ท้องพระคลัง และจ้าวอู่เจียงก็เดินทางกลับเข้าสู่วังหลวงอย่างราบรื่นแล้วเช่นกัน
นี่คือสิ่งที่พวกเขาคิดไม่ถึงจริง ๆ
เพราะรายงานที่ได้รับทราบมาก็คือ จ้าวอู่เจียงไม่ได้แสดงออกถึงความโลภ หรือการอยากครอบครองทรัพย์สมบัติเหล่านั้นเลยแม้แต่น้อย
นี่จึงเป็นเรื่องที่ยากต่อความเข้าใจอย่างยิ่ง มีขุนนางที่ไม่คิดโกงกินบ้านเมืองอยู่ด้วยหรือ?
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญที่สุดก็คือ พวกเขาได้รับรายงานว่าจ้าวอู่เจียงใช้เวลาตรวจค้นห้องตำราของเฉินอันปังไม่น้อยเลยทีเดียว และไม่มีใครรู้เลยว่าจ้าวอู่เจียงค้นพบอะไรข้างในนั้นบ้าง
เพราะจ้าวอู่เจียงไม่ได้เปิดเผยข้อมูลอะไรออกมาเลย
ในขณะที่เสนาบดีกรมคลังและคนอื่น ๆ กำลังใช้ความคิดกันอย่างวุ่นวายวกวน ชายหนุ่มก็เดินทางกลับมาถึงวังหลวงแล้ว
สิ่งแรกที่เขาค้นพบเมื่อกลับถึงวังหลวงก็คือ ทหารเวรยามดูจะมีความเข้มงวดมากกว่าเดิมหลายเท่า ซึ่งทำให้ขันทีหนุ่มรู้สึกพิศวงเล็กน้อย
เมื่อจ้าวอู่เจียงกลับไปถึงตำหนักหย่างซิน ยังไม่ทันได้รายงานให้ฮ่องเต้หญิงรับทราบถึงผลการตรวจค้นห้องตำราของเฉินอันปัง นางก็เป็นฝ่ายบอกข่าวแก่เขาก่อน
“พวกเราพบเบาะแสของคนร้ายเมื่อวานนี้แล้ว” ดวงตาของฮ่องเต้หญิงเป็นประกายวาวโรจน์ ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานยังคงชัดเจนอยู่ในหัวใจ และทำให้นางรู้สึกโกรธแค้นยิ่งนัก
จ้าวอู่เจียงขมวดคิ้วมุ่น
“เกี่ยวพันถึงโรงหมอหลวงหรือไม่?”
“เจ้าคงรู้อยู่แล้วสินะ” ฮ่องเต้หญิงพยักหน้ารับ
“ตระกูลตู๋กูช่วยสืบเรื่องนี้ และพบว่าผู้ที่ส่งมือสังหารมาก็คือซุนอี้ขู่ เป้าหมายของมันคือข้ากับฮองเฮา”
“ฝ่าบาทพร้อมที่จะถอนรากถอนโคนพวกมันหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?” จ้าวอู่เจียงถูนิ้วมืออย่างใช้ความคิด ก่อนเข้ามาในวังหลวง เขาสังเกตเห็นว่าทุกทางเข้าออกมีกองกำลังรักษาความปลอดภัยคุมเข้มอย่างแน่นหนา นี่หมายความว่าฮ่องเต้หญิงกำลังป้องกันไม่ให้พวกของซุนอี้ขู่หลบหนีออกไปได้
“พร้อมแล้ว” ฮ่องเต้หญิงทอดถอนหายใจ
“วันพรุ่งนี้ข้าก็ต้องแต่งงานกับองค์หญิงแห่งแคว้นไป๋เยว่แล้ว ข้าคงปล่อยให้คนร้ายลอยนวลต่อไปไม่ได้!”
จ้าวอู่เจียงถามขึ้นว่า
“ถ้าอย่างนั้นเราจะเริ่มลงมือกันเมื่อไหร่ดีพ่ะย่ะค่ะ?”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า