เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1232

บทที่ 1232 เจ้าต้องตัดสินใจแทนข้า

จ้าวอู่เจียงพยักหน้าอย่างเรียบเฉย

การเปิดเผยตัวตนก็ดีเหมือนกัน จะทำให้การกระทำต่าง ๆ ในภายภาคหน้าสะดวกขึ้น

“ขออนุญาตถามท่านเทพอสูร เรื่องของจีปอฉาง…” จีทังคิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งหมดจนเข้าใจ

ทำไมจางซวีคุนถึงจัดการให้จีปอฉางไปยังดินแดนลับเต๋อเหลียน ทำไมคำทำนายถึงกล่าวว่าตระกูลจีจะรุ่งเรือง และผู้ที่จะทำให้รุ่งเรืองนั้นชี้ไปที่ ‘จีปอฉาง’

เพราะผู้ที่จะทำให้ตระกูลจีรุ่งเรืองจริง ๆ คือเทพอสูรจ้าวอู่เจียงที่ปลอมตัวเป็นจีปอฉางอยู่ในตอนนี้

จีปอฉางถูกส่งไปรับเทพอสูร

แต่แล้วจีปอฉางเล่า?

ด้วยนิสัยที่เอาแต่ใจและบ้าระห่ำของจีปอฉาง จะถูกจ้าวอู่เจียงสังหารไปแล้วหรือไม่?

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าจีปอฉางเป็นเด็กที่ไม่สำคัญอะไร เขาก็ไม่ได้ชอบจีปอฉางสักเท่าไร

แต่ตอนนี้อายุขัยใกล้หมดแล้ว โดยเฉพาะหลังจากทำผิดพลาด เขากลับรู้สึกคิดถึงความหลังและให้ความสำคัญกับความรู้สึกมากขึ้น เมื่อรู้ว่าจีปอฉางอาจตายไปแล้ว ในใจเขาพลันรู้สึกอึดอัดบอกไม่ถูก

จ้าวอู่เจียงขยับนิ้วมือ มีประกายใสลอยออกมาจากร่างของเขา นั่นคือวิญญาณของจีปอฉาง

จางซวีคุนมีสีหน้าเรียบเฉยราวกับไม่รู้สึกแปลกใจแต่อย่างใด

จากความเข้าใจที่มีต่อจ้าวอู่เจียงที่เป็นคนมีจิตใจบริสุทธิ์และมีเมตตา

เมื่อมองทะลุกลอุบายของเขาแล้ว ย่อมไม่ลงมือสังหารจีปอฉางอย่างแน่นอน ทั้งเพื่อเก็บไว้เป็นไพ่ตายในอนาคต และเพื่อให้คำอธิบายแก่จางซวีคุน

จีทังสีหน้าสั่นสะท้าน มองดูดวงวิญญาณของจีปอฉาง อดไม่ได้ที่จะร้องออกมา

“ฉางเอ๋อร์?”

จีปอฉางมีสีหน้างุนงงและหวาดกลัว เขาคิดว่าตนเองกำลังจะตาย เพราะจ้าวอู่เจียงไม่ได้พูดคุยกับเขามานานราวกับลืมเขาไปแล้ว

บัดนี้เรียกเขาออกมา จะทำอะไรกันแน่?

เป็นเพราะเขาไม่มีประโยชน์แล้ว หรือเขาจะต้องตาย?

ต้องเป็นอย่างนั้นแน่!

แต่เขาได้ยินเสียงของท่านพ่อ เขามองตามเสียงไป เห็นบิดาที่แก่ลงไปหลายปี และยังเห็นราชครูที่ยืนนิ่งอยู่ข้าง ๆ

ในชั่วพริบตา ความน้อยใจและความหวาดกลัวทั้งหมดก็ทะลักขึ้นมา เขาพุ่งเข้าหาราชครู เหมือนเด็กที่ผ่านความทุกข์ทรมานแต่ไม่มีใครรับฟัง ก่อนจะร้องไห้โฮออกมา

“ราชครู ท่านพ่อ ขอท่านช่วยเรียกร้องความยุติธรรมให้ข้าด้วย!”

วิญญาณของจีปอฉางตะโกนอย่างปวดร้าวใจ เขาชี้ไปที่จ้าวอู่เจียงพลางสั่นเทา

“เป็นเขา! เป็นเขา! ก็เขานั่นแหละ!”

“เขาไม่ใช่บุตรชายของท่าน เขาเป็นคนปลอมตัวมา เขามีเจตนาร้าย!”

“หากไม่ใช่เพราะข้าโชคดี คงไม่มีโอกาสได้พบพวกท่านอีกแล้ว!”

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า