ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1238

บทที่ 1238 น้ำค้างยามรุ่งอรุณในวันจากลา

วันถัดมา

ยามรุ่งสาง

หมอกหนาในฤดูหนาว ม่านหมอกปกคลุมไปทั่ว

ใบต้นอู๋ถงร่วงหล่น ดูราวกับคนชราที่ยืนอยู่ริมถนนในช่วงบั้นปลายชีวิต

ใบไม้ร่วงกองทับถมหลายชั้น บนไหล่ของจ้าวอู่เจียงเต็มไปด้วยน้ำค้างยามเช้าและพลบค่ำ

เขากับหลินอวี้รีบเดินทางมาถึงเมืองหมิงจิ้งในยามค่ำคืนโดยไม่รู้ทิศทาง และไม่รู้ว่าควรไปตามหาที่ใด ได้แต่เดินไปตามความรู้สึก

เมืองหมิงจิ้งไม่ใหญ่นัก แต่นอกจากในเมืองแล้ว ยังมีหมู่บ้านอีกร้อยกว่าแห่งรอบ ๆ เมือง ซึ่งล้วนขึ้นตรงกับเมืองหมิงจิ้ง

จ้าวอู่เจียงไม่ได้เลือกที่จะไปสืบหาอาจารย์ผู้สอนหนังสือที่หมู่บ้านตระกูลหลินในทันที เพื่อหลีกเลี่ยงการเตือนภัยศัตรู

เขาและหลินอวี้ได้ปิดบังวรยุทธ์ของตน และปลอมตัวอย่างง่าย ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกสังเกตมากเกินไป

สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ในเวลาที่พวกเขาเพิ่งมาถึงเมืองหมิงจิ้งนั้น เมืองหมิงจิ้งก็ได้ต้อนรับแขกจากหลายฝ่ายด้วยเช่นกัน

เมืองที่ดูเงียบเหงาในฤดูหนาวนี้ กลับเพิ่มบรรยากาศที่เย็นยะเยือกขึ้นหลายส่วนโดยไม่รู้ตัว

……

“ท่านแม่จะไปที่ใดหรือ?” เสียงถามจากเสี่ยวเนี่ยนเซี่ย เด็กหญิงผมนุ่มที่ถูกรวบเป็นจุกสองข้าง สวมเสื้อคลุมสีแดงสดตัวใหม่ที่เย็บด้วยฝีเข็มประณีต

นางใช้มือน้อย ๆ จับชายเสื้อของมารดาแน่น เงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตากลมโตแสดงความสงสัยอย่างไร้เดียงสา

“ท่านแม่กับอาหญิงจะเข้าเมืองไปซื้อของ เดี๋ยวจะกลับมารับเนี่ยนเซี่ยกลับบ้าน” ตู๋กูหมิงเยว่ยิ้มสดใส แต่ดวงตากลับแดงเรื่อ มีน้ำตาเอ่อคลอ ผสานกับหมอกยามเช้าบาง ๆ ดูแล้วช่างเศร้าอย่างงดงาม

นางลูบศีรษะน้อย ๆ ของเสี่ยวเนี่ยนเซี่ย พลางมองโรงเรียนที่ก่อด้วยดินเหลือง หลายครั้งที่พยายามจะรวบรวมความกล้าเดินจากไป แต่ก็ไม่อาจทำใจได้

นางทนไม่ได้ที่จะเห็นน้ำตาไหลจากดวงตาใสซื่อของเสี่ยวเนี่ยนเซี่ย

แต่เช้านี้นางตื่นขึ้นมาพบว่าใบไผ่ในป่าไผ่เหลืองกรอบไปทั้งหมดแล้ว นั่นเป็นลางบอกว่าพวกนางไม่ปลอดภัยอีกต่อไป

นางจำเป็นต้องส่งเสี่ยวเนี่ยนเซี่ยไปก่อน

นางอุ้มเสี่ยวเนี่ยนเซี่ยมาที่หมู่บ้านตระกูลหลินแห่งนี้โดยมีชิงเอ๋อร์คอยคุ้มกัน ได้เห็นเด็ก ๆ ที่ตื่นแต่เช้ามาท่องบทเรียนในโรงเรียน

หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากที่ซ่อนของพวกนาง มีเด็กมากแต่ผู้ใหญ่น้อย อาจารย์ที่สอนหนังสือเป็นสตรีที่ดูอ่อนโยนและมีจิตใจดี

นางคิดว่า ที่นี่แหละเหมาะสมแล้ว

อยู่ใกล้ แต่ใต้โคมไฟมักมืด บางทีศัตรูอาจนึกไม่ถึง

มีเด็กมาก หากเสี่ยวเนี่ยนเซี่ยปะปนอยู่ในกลุ่ม ก็จะเป็นที่ซ่อนตัวที่ดีที่สุด

อาจารย์ผู้สอนดูอ่อนโยนมีน้ำใจเช่นนี้ คงจะดูแลเสี่ยวเนี่ยนเซี่ยเป็นอย่างดี

อย่างน้อยก็จะหาครอบครัวที่ดีให้เนี่ยนเซี่ย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน