ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1255

บทที่ 1255 แผนการอันไร้ที่ติ

ในที่สุดชายชราชุดแดงที่มีใบหน้าเมตตาเปลี่ยนเป็นโกรธจัด เขาคว้าคอของหลินอวี้ขึ้นมา ปากและจมูกของหลินอวี้มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด

ดวงตาของชายชราชุดแดงคมกริบดั่งมีด

“ข้าคือหลี่เว่ยยางจากตระกูลหลี่ คำพูดของข้าไม่น่าเชื่อถือหรืออย่างไร?”

“เจ้านี่มันทรยศต่อพ่อแท้ ๆ ไปช่วยเหลือคนชั่ว”

ร่างของหลินอวี้ลอยอยู่กลางอากาศ ไร้เรี่ยวแรงจะดิ้นรน ลมหายใจอ่อนแรงลงเรื่อย ๆ เขาพยายามเค้นคำพูดออกมาอย่างยากลำบาก

“ไอ้…แก่…บ้า…ข้า…ไม่เชื่อ!”

หลี่เว่ยยางในชุดสีแดงเพลิง เขาพึมพำเบา ๆ ว่าช่างดื้อด้านไม่ยอมรับฟัง แล้วค่อย ๆ ออกแรงบีบมือ

ลมหายใจของหลินอวี้เหลือเพียงน้อยนิด เขาไม่ได้ดิ้นรน

อันที่จริงก็ดิ้นรนไม่ได้อยู่แล้ว

เมื่อผู้เป็นยอดฝีมือลงมือ เขาจะต้านทานได้อย่างไร

ดวงตาของเขาพลันสว่างวาบ ในความพร่าเลือนเขาเห็นเด็กน้อยคนหนึ่งอายุไม่มาก ท่าทางเซ่อซ่า สวมเสื้อคลุมสีเทาตัวใหญ่

แขนเสื้อที่ยาวเกินลากไปกับพื้น เปรอะเปื้อนไปด้วยโคลน

เด็กน้อยกะพริบตาปุบปับก็กลายเป็นร่างขององค์ชายของเขาในคืนหิมะตกนั้น ก่อนเอ่ยถามเสียงนุ่มนวลว่า

“หลินอวี้ เจ้าไม่ได้กลับบ้านมานานเท่าไรแล้ว?”

ตึง!

เสียงดังสนั่นกังวานไปทั่ว

โลกหมุนคว้างในสายตาของหลินอวี้ เขาล้มลงกับพื้นอย่างแรง เหมือนเสื้อคลุมหลวม ๆ ที่ถูกทิ้งกองอยู่บนพื้น

……

ตู๋กูหมิงเยว่ “เสี่ยวเนี่ยนเซี่ยกับคนอื่น ๆ ปลอดภัยหรือไม่?”

จ้าวอู่เจียงกำลังต่อสู้กับหลี่ซ่านฉุน พร้อมกับรักษาอาการบาดเจ็บของจูกัดเซี่ยวไป๋ไปด้วย

เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่จู่ ๆ ก็รู้สึกถึงความเย็นยะเยือกแล่นขึ้นมาจากก้นกบจนถึงศีรษะจนกระทั่งเมื่อครู่นี้

ราวกับว่าเขาลืมบางอย่างไป

วันนี้มีคนมากมายปรากฏตัว เขาไม่รู้สึกประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างอยู่ในการคาดการณ์ของเขา

อดีตของเขา สำหรับผู้คนในโลกนี้ เป็นเรื่องของอดีต หรือเป็นเรื่องของอนาคตกันแน่?

หากต้องการพิสูจน์เรื่องนี้ ก็จะมีคนมาจับจุดอ่อนของเขา เพื่อทดสอบดู

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน