ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 129

บทที่ 129 มือกระบี่อันดับที่สิบเอ็ด สุดท้ายก็ใช้การไม่ได้

เซียวเหยาอ๋องและองครักษ์ข้างกายอย่างอันผิงไปถึงหน้าประตูห้องตำราของฉีหลินอย่างรวดเร็ว

เซวียนหยวนอวี้เหิงผลักประตูเปิดเข้าไป อันผิงกวาดสายตามองรอบตัวพบว่าไม่มีพิรุธใด ๆ จึงติดตามนายของตน ก้าวเข้าไปด้านในห้อง และปิดประตูตามหลัง

ฉีหลินกำลังเช็ดกระบี่ เมื่อเห็นผู้มาเยือนคิ้วของเขาก็เลิกขึ้นสูง ก่อนที่จะวางผ้าเช็ดกระบี่ในมือลงช้า ๆ

เขาได้กลิ่นอายอันชั่วร้าย ลางสังหรณ์ร้องเตือนว่าผู้มาเยือนไม่ได้มาดี

“พี่ชาย ไม่ทราบว่าท่านมาหาข้าด้วยเหตุอันใด?” ฉีหลินค่อย ๆ เสียบกระบี่กลับคืนฝัก

เซวียนหยวนอวี้เหิงยิ้มออกมาเล็กน้อย เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ไม่ไกล กวาดสายตามองห้องตำราที่เต็มไปด้วยกระบี่ แล้วจึงถอนหายใจออกมา

“เป็นกระบี่ที่ดีเยี่ยม”

ฉีหลินขมวดคิ้ว บุคคลที่อยู่ตรงหน้ามีลักษณะเหมือนหนอนตำรา แต่การพูดกลับวางท่าใหญ่โต ซ้ำยังไม่ตอบคำถามของเขาอีก

“เรียนท่านเจ้าสำนัก พวกเรามาที่นี่เพื่อตามหากระบี่มังกรฟ้า” อันผิงประสานมือคำนับให้แก่ฉีหลิน จากนั้นจึงชักกระบี่อ่อนออกมาจากรอบเอว คมกระบี่สะท้อนประกายเย็นเฉียบดูน่ากลัว

“เจ้าสำนักฉี อย่าทำให้เรื่องราวมันยุ่งยากเลย ได้โปรดส่งมอบกระบี่มังกรฟ้ามาซะ!”

หัวใจของฉีหลินเต้นรัวเร็วด้วยความโกรธแค้น บัณฑิตที่อยู่ตรงหน้ามีความยโสโอหังมากเกินไป นอกจากไม่สนใจตอบคำถามแล้ว ยังถึงกับให้ข้ารับใช้มาพูดแทนอีกด้วย

เพียงฉีหลินยกมือโบกสะบัด กระบี่ที่แขวนอยู่ภายในห้องก็สั่นไหวขึ้นมาทันที

“บังอาจ!”

กระบี่ยาวเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของฉีหลินในเวลาเพียงพริบตาเดียว เขาเอ่ยเสียงเย็น “เจ้ามีนามว่าอะไร? จงบอกชื่อของเจ้ามา!”

“อันผิง ข้ามีนามว่าอันผิง เป็นอันผิงที่แปลว่าสุขสงบ!” อันผิงยกกระบี่ขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แม้ว่าบัดนี้เขาจะมีขอบเขตพลังอยู่ในขั้นยอดยุทธ์ แต่ด้วยได้รับการชี้แนะแนวทางจากนายท่านมาโดยตลอดจึงมีความมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าตนเองสามารถเอาชนะมือกระบี่อันดับที่สิบเอ็ดแห่งยุทธจักรได้อย่างแน่นอน

ตอนที่ได้ยินนายท่านกล่าวว่าเจ้าสำนักมังกรเกล็ดศิลาเป็นมือกระบี่อันดับที่สิบเอ็ดแห่งยุทธจักร อันผิงก็พร้อมที่จะต่อสู้แล้ว

ระหว่างที่เดินทางมาที่นี่ เขาได้ขอร้องให้นายท่านมอบโอกาสนี้ให้แก่ตน

บัดนี้ ดวงตาของข้ารับใช้หนุ่มจึงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขายกมือขวาขึ้น และแทงกระบี่ออกไปอย่างรวดเร็ว

ฟุ่บ!

ฉีหลินหลบเลี่ยงการโจมตีได้อย่างง่ายดาย และเพียงเขาหมุนตัวฟันกระบี่กลับคืน แขนเสื้อของอันผิงซึ่งเป็นข้างที่ถือกระบี่อยู่ก็ขาดวิ่นไปในพริบตา

นั่นเป็นกระบวนท่าที่เรียบง่าย แต่ในระดับยอดฝีมือ แค่กระบวนท่าเดียวก็สามารถรู้ผลแพ้ชนะได้แล้ว

อันผิงตกตะลึงและไม่อยากเชื่อ เขาไม่เข้าใจเลยว่าตนเองพ่ายแพ้ได้อย่างไร ทำไมเขาถึงพ่ายแพ้ตั้งแต่กระบวนท่าแรกเช่นนี้

หากฉีหลินไม่ยั้งมือไว้ ป่านนี้แขนของอันผิงคงขาดสะบั้นไปแล้ว

และโลหิตก็คงไหลนองเต็มห้องนี้

อันผิงจำได้ดีว่ามือกระบี่สิบอันดับแรกแห่งยุทธจักรส่วนใหญ่ต่างก็มีพลังอยู่ในขอบเขตยอดยุทธ์ด้วยกันทั้งสิ้น แล้วเหตุใดฉีหลินถึงได้แข็งแกร่งถึงเพียงนี้?

คนผู้นี้สามารถเอาชนะการชี้แนะแนวทางของนายท่านได้อย่างไร?

“เจ้าแพ้แล้ว อันผิง…” ฉีหลินนำกระบี่ในมือเสียบคืนฝักอย่างเงียบสงบ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน