เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 133

บทที่ 133 สายลมพัดแรง ก้อนเมฆปลิวกระจาย

“เจ้าเป็นอะไรของเจ้า?” ขุนนางต้าหลี่เจิ้งยิ่งหงุดหงิดใจมากขึ้นเรื่อย ๆ สุดท้ายก็ต้องระเบิดเสียงคำราม

“เอามานี่!”

ข้ารับใช้ยื่นจดหมายให้นายท่านด้วยมือที่สั่นระริก ก่อนจะรีบก้มหน้าลงต่ำ ไม่กล้าสบตานายท่านอีกต่อไป

ขุนนางต้าหลี่เจิ้งรับจดหมายมาสะบัดเล็กน้อย แล้วจึงอ่านเนื้อหา

จากนั้นดวงตาของเขาก็ต้องเบิกโตขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุด เขาก็ต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดอย่างฝืดคอ รู้สึกริมฝีปากแห้งผากขึ้นมาทันที

เข้าใจแล้วว่าเหตุใดข้ารับใช้ถึงไม่กล้าอ่าน

จดหมายฉบับนี้เป็นหลักฐานการฉ้อโกงและทุจริตตลอดการรับราชการหลายปีของเขา…

“จ้าว…” ขุนนางต้าหลี่เจิ้งพูดได้เพียงเท่านั้น ก็รู้สึกเหมือนทุกถ้อยคำอัดแน่นอยู่ที่ลำคอ

เขาพยายามสงบจิตใจ รีบนึกทบทวนว่าตนเองไปล่วงเกินขุนนางใหญ่แซ่จ้าวตั้งแต่เมื่อไหร่

ในไม่ช้า นัยน์ตาของเขาก็ไหวระริก เพราะชื่อเดียวที่นึกออกมีเพียงจ้าวอู่เจียง!

จ้าวอู่เจียงคงรวบรวมหลักฐานเสร็จเรียบร้อยแล้วก่อนจะส่งจดหมายฉบับนี้มา… ขุนนางต้าหลี่เจิ้งนั่งบนเก้าอี้อย่างหมดแรง ได้แต่นึกสงสัยอยู่ในใจว่าตนเป็นเพียงผู้เดียวหรือไม่ที่ได้รับจดหมายเช่นนี้?

หรือทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาพูดในงานเลี้ยง จะล่วงรู้ไปถึงหูคนผู้นั้นแล้ว?

หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ จ้าวอู่เจียงผู้นี้ก็น่ากลัวมากเกินไปแล้ว… เพียงแค่คิด ขุนนางต้าหลี่เจิ้งก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว

ในเวลาเดียวกันนี้

ขุนนางจำนวนมากที่เข้าร่วมงานเลี้ยง ณ จวนของท่านเสนาบดีกรมคลังต่างก็ได้รับจดหมายจากจ้าวอู่เจียง จดหมายเหล่านั้นล้วนบรรจุหลักฐานเกี่ยวกับการฉ้อโกง และการกระทำผิดกฎหมายของพวกเขาเอาไว้อย่างครบถ้วนทุกประการ

ทุกคนต่างก็รู้สึกหวาดกลัวที่มาของหลักฐานเหล่านี้

ได้แต่สงสัยว่าผู้ใดเป็นคนปล่อยข้อมูล จ้าวอู่เจียงค้นพบข้อมูลเหล่านี้ได้อย่างไร แล้วพวกเขาจะโต้กลับได้หรือไม่…

บางคนถึงกับคิดซับซ้อนหลายตลบ หรือว่าเสนาบดีกรมคลังตั้งใจหลอกให้พวกตนไปตายด้วยน้ำมือของจ้าวอู่เจียง?

ดูเหมือนการเข้าเฝ้าฮ่องเต้พรุ่งนี้เช้า พวกเขาคงต้องระมัดระวังคำพูดสักหน่อยแล้ว… บรรดาขุนนางเริ่มวางแผนการในใจ วันพรุ่งนี้พวกเขายังล่วงเกินจ้าวอู่เจียงไม่ได้ สิ่งสำคัญคือต้องปกป้องตนเองก่อน

จวนที่พักของเสนาบดีกรมคลัง

จางทุยเรียกข้ารับใช้เข้ามาปรนนิบัติ เพื่อเริ่มต้นพักผ่อน

ความเศร้าในหัวใจสลายหายไปหลายส่วน

ถ้าจ้าวอู่เจียงมีหลักฐานการทุจริตของบรรดาขุนนางอยู่ในมือจริง ๆ ก็คงนำออกมาใช้งานไปนานแล้ว แต่นี่ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ แสดงว่าคงไม่ได้หลักฐานใด ๆ จากจวนที่พักของเฉินอันปังเป็นแน่แท้… จางทุยนั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่ ให้ข้ารับใช้นวดเท้าอย่างสบายอารมณ์

วันพรุ่งนี้จ้าวอู่เจียงต้องตายแน่นอน! เมื่อกลุ่มขุนนางพร้อมใจกันยื่นจดหมายร้องเรียนต่อฮ่องเต้ ก็มาดูกันเถอะว่าเจ้าเด็กนั่นจะสามารถรอดพ้นโทษทัณฑ์นี้ได้อย่างไร? ต่อให้มันอยากจะแก้แค้นเขา จ้าวอู่เจียงยังจะมีปัญญาทำอะไรได้อีก? ฝันไปเถอะ!

บทที่ 133 สายลมพัดแรง ก้อนเมฆปลิวกระจาย 1

บทที่ 133 สายลมพัดแรง ก้อนเมฆปลิวกระจาย 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า