บทที่ 1334 สาวน้อยแรกรัก
อาหารค่ำ
ทุกคนในครอบครัวนั่งล้อมวงอยู่รอบโต๊ะ
เสี่ยวเนี่ยนเซี่ยที่ทานอาหารพิเศษของตัวเองไปก่อนแล้ว นั่งอยู่บนม้านั่งเล็ก ๆ ข้าง ๆ ในมือถือดินสอวาด ๆ เขียน ๆ ลงบนตำราโบราณเล่มหนึ่ง พลางส่งเสียงร้องอย่างสนุกสนานเป็นระยะ
เซวียนหยวนจิ้งเคี้ยวอาหารอย่างช้า ๆ ใบหน้างดงามราวกับภาพวาดยังมีรอยแดงระเรื่อจาง ๆ สองแห่ง
ชิงเอ๋อร์กำลังขยับแก้มไปมา ดวงตากวาดมองใบหน้าของพี่สาวทั้งสองคนและจ้าวอู่เจียงเป็นระยะ
“พี่เขย ท่านเป็นอะไรหรือไม่…” ชิงเอ๋อร์ทนความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหว แต่เพิ่งจะเอ่ยปาก ตู๋กูหมิงเยว่ก็กระแอมเบา ๆ
“กินข้าว”
จ้าวอู่เจียง “???”
“โอ้…” ชิงเอ๋อร์ตอบรับเสียงหนึ่ง แล้วก้มหน้าก้มตาตักข้าวอย่างไม่พอใจ
ไม่นาน นางก็เงยหน้าขึ้นทันที
“ท่านกลับมาแล้วรังแกพี่จิ้งใช่หรือไม่?”
“ค่อก ค่อก…” จ้าวอู่เจียงสำลักอาหาร
เซวียนหยวนจิ้งแก้มแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะก้มหน้าลงเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไร
ดวงตาตู๋กูหมิงเยว่หลบเลี่ยง ไม่ส่งเสียงใด ๆ
“เจ้าแอบฟังใช่หรือไม่?” จ้าวอู่เจียงเอียงศีรษะ จ้องมองชิงเอ๋อร์อย่างดุดัน
“ไม่ได้แอบฟัง!” ชิงเอ๋อร์เคี้ยวอาหารในปาก พูดอย่างเด็ดขาด
“พี่สาวบอกข้าเอง แล้วข้าก็เดินมาฟังอย่างเปิดเผยต่างหาก!”
ตู๋กูหมิงเยว่แก้มแดงขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะไอสองสามครั้ง ก้มหน้าก้มตากินข้าว
เซวียนหยวนจิ้งจ้องมองจ้าวอู่เจียงอย่างอับอายและโกรธ
จ้าวอู่เจียงพยักหน้า ยื่นนิ้วโป้งให้ชิงเอ๋อร์
“ดีมาก ดีมาก”
“ทำตัวเรียบร้อย ซื่อตรง โปร่งใส”
“แน่นอนอยู่แล้ว” ชิงเอ๋อร์ยืดอกที่พอจะนูนนิดหน่อย
“ข้าเกิดมาเพื่อเป็นยอดหญิงที่ปราบความชั่วร้ายและรักษาความยุติธรรม!
ข้าทนไม่ได้กับคนอย่างท่านที่รังแกสตรี!”
จ้าวอู่เจียงหุบปากเล็กน้อย ชายหนุ่มรูปงามถึงกับพูดไม่ออก
“พี่สาวฝึกวิชาอย่างเหน็ดเหนื่อย ท่านยังรังแกนางอีก” ชิงเอ๋อร์วางตะเกียบลง ดวงตาที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวามองขึ้นฟ้า พึมพำว่า
“ท่านมีความสามารถมากก็มารังแกข้าสิ…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า