ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1336

บทที่ 1336 เสิ่นเหอในเมืองหวงเมา

“อา…”

ชิงเอ๋อร์ที่ถูกจ้าวอู่เจียงยั่วเย้าด้วยสีหน้า ได้ลิ้มรสชาติความหวานหอมนั้น ก็เริ่มตอบแทนบุญคุณ

ในความหนาวเหน็บของฤดูหนาว ชิงเอ๋อร์ไม่เคยถูกความเย็นแทรกซึมเข้าร่าง แต่บัดนี้กลับถูกไอร้อนแผดเผาจนต้องส่ายหน้า

ผ่านไปครู่ใหญ่ เรื่องราวทั้งหกและเก้าก็จบลง

ทั้งสองซ้อนทับกันบนเตียง ชิงเอ๋อร์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ร่างอ่อนเยาว์เปล่งปลั่งดั่งสายน้ำลุกขึ้น นางจ้องมองด้วยแววตาอ่อนหวาน

“การเดินทางไปตรวจการแบบลับ ๆ ของท่านเหนื่อยหรือไม่?”

จ้าวอู่เจียงตอบไปตามความเคยชิน

“ไม่เหนื่อย”

“แล้วท่านเคยเจอศัตรูที่แข็งแกร่งจนได้รับบาดเจ็บหรือไม่?” ชิงเอ๋อร์ถามต่อ

“ไม่เคย…” จ้าวอู่เจียงส่ายหน้า มองชิงเอ๋อร์ผู้น่ารักด้วยความสงสัย

“บางทีท่านอาจได้รับบาดแผลภายในโดยไม่รู้ตัว สถานการณ์แบบนี้อันตรายยิ่ง” ชิงเอ๋อร์เม้มปาก มือเรียวงามยื่นไปด้านหลังศีรษะ รวบผมดำที่กระจัดกระจายมัดเป็นหางม้าหลวม ๆ

ขณะมัดผมหางม้า คลื่นอิ่มเอิบชุ่มฉ่ำนั้นก็แกว่งไกวอยู่ตรงหน้าจ้าวอู่เจียง

“บาดแผลที่ซ่อนอยู่ไม่ได้แสดงออกมา แต่เมื่อสะสมจนระเบิดออกมา มันจะทำร้ายต้นกำเนิดของร่างกาย” ชิงเอ๋อร์ใบหน้าสวยแดงระเรื่อ พึมพำว่า

“ดังนั้นข้าต้องตรวจดูท่านให้ดี ๆ”

หืม? เล่นแบบนี้เลยหรือ? จ้าวอู่เจียงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกซาบซึ้งกับความเขินอายอันแฝงเร้นและความร้อนแรงอันเปิดเผยของชิงเอ๋อร์ในตอนนี้ เกือบจะหลั่งน้ำตาสีขาวเหมือนน้ำค้างแข็งออกมา

“อันดับแรก ข้าต้องตรวจดูว่าท่านมีบาดแผลเล็ก ๆ ภายนอกหรือไม่” ชิงเอ๋อร์มุมปากยกขึ้น ดวงตาใหญ่เป็นประกาย

“ตรวจอย่างไร?” จ้าวอู่เจียงจ้องมองตรงไปที่ชิงเอ๋อร์ที่กำลังเลียริมฝีปากแดงด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยเสน่ห์และความเขินอาย ทั้งที่รู้คำตอบแต่ก็ยังถาม

“ใครพูดก็ต้องเป็นคนตรวจสิ” ชิงเอ๋อร์ก้มหน้ามองไปที่จ้าวอู่เจียง สองมือยันอยู่บนหน้าอกแข็งแกร่งของจ้าวอู่เจียง ใบหน้างามค่อย ๆ เข้าใกล้

“ปากพูดว่าจะตรวจ ดังนั้นก็ต้องใช้ปากตรวจสิ”

นางจูบเบา ๆ ลงบนหน้าผากของจ้าวอู่เจียง

นางจูบลงบนริมฝีปากบนของจ้าวอู่เจียง เมื่อจ้าวอู่เจียงกำลังจะงับริมฝีปากชุ่มชื้นของนาง นางก็หัวเราะคิกคักแล้วก้มหน้าลงอย่างคล่องแคล่ว ยั่วยวนถึงที่สุด ดูเหมือนนางจิ้งจอกเจ้าเสน่ห์

จูบนี้ ทั้งหลบพ้นจูบของจ้าวอู่เจียงและยังจูบลงบนหน้าอกของจ้าวอู่เจียงในคราวเดียว

ลมหายใจร้อนผ่าวและเร่าร้อนระเบิดออกบนร่างของทั้งสอง จ้าวอู่เจียงเตรียมจะยื่นมือไปทำอะไรบางอย่าง ชิงเอ๋อร์ครางเบา ๆ ว่า

“ห้ามขยับ!”

จ้าวอู่เจียงอดทนและหยุดมือ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน