บทที่ 1367 ทุกคนควรมีทางเลือกของตัวเอง
เผ่าจิ้งจอกถูซานเฝ้าปกป้องนกวิเศษเสวียนเหนี่ยวที่กำลังจำศีล
ผู้ใดก็ตามที่โลภอยากได้นกวิเศษเสวียนเหนี่ยว ล้วนเป็นศัตรูของพวกนาง
และเรื่องที่พวกนางคอยปกป้องนกวิเศษเสวียนเหนี่ยวสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคนนั้น นอกจากลู่จ้งและคนอื่น ๆ แทบไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย
ลู่จ้งเป็นหนึ่งในสายตระกูลเทพปีศาจ และยังมีชีวิตรอดมาตั้งแต่ยุคโบราณจนถึงปัจจุบัน และการที่เขารู้เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องปกติ
แม้ตระกูลเจียงจะสืบทอดมายาวนาน แต่มีหลายฝ่ายไม่ชัดเจน พวกเขาไม่ควรรู้เรื่องการจำศีลของนกวิเศษเสวียนเหนี่ยวเลย
เจียงหน่ายจวินถามคำถามแทนเจียงหลี ส่วนประมุขตระกูลเจียงทำให้ถูซานฮวาชางรู้ทันทีว่า ประมุขตระกูลเจียงอาจทรยศแล้ว และต้องการลงมือกับนกวิเศษเสวียนเหนี่ยว
และคำพูดที่ว่า ‘รอให้หิมะหยุดตกแล้วค่อยมาถามอีกที’ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคำขู่
หิมะที่ตกจากฟ้าเป็นภัยพิบัติใหญ่ และเมื่อมันหยุดตกก็จะเป็นภัยพิบัติใหญ่จนมีการเปลี่ยนแปลงที่คาดเดาไม่ได้เช่นกัน
เมื่อสถานการณ์ผันผวนได้มาถึงแล้ว และไม่มีใครสามารถอยู่ได้อย่างสงบอีก
เจียงหน่ายจวินในชุดขาวดุจหิมะ ตอนนี้เหมือนลูกแกะที่ว่านอนสอนง่ายได้พยักหน้าเบา ๆ
ในเมื่อผู้อาวุโสพูดแบบนี้แล้ว เขาก็ไม่กล้าโต้แย้งเลย
เผ่าจิ้งจอกถูซานมีผู้อาวุโสห้าคนที่ดูแลทุกเรื่องราวสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน
ผู้ถือครองอำนาจเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลงคือ ผู้ถือครองอำนาจทุกยุคทุกสมัยล้วนมีผู้อาวุโสใหญ่ถูซานฮวาชาง
ถูซานฮวาชาง คือย่าของทุกคนในตระกูลถูซาน
“จื่อฮวา” ผู้อาวุโสฮวาชางเรียกลู่เสี่ยวจิ่นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“แล้วเจ้าเล่า อยากจะอยู่ที่ถูซานสักระยะหรือไม่?”
“พอดีช่วงนี้พี่ซูซูของเจ้าก็กลับมาฝึกวรยุทธ์ที่เรือน ไม่ต้องไปที่สำนักเติมฟ้า พวกเจ้าสองพี่น้องจะได้อยู่เป็นเพื่อนกัน”
“ดี… ดีเจ้าค่ะ” ลู่เสี่ยวจิ่นพยักหน้าอย่างว่าง่าย นางไม่จำเป็นต้องกลับไปรายงาน บรรพบุรุษจะเจรจากับท่านย่าของนางเอง
เมื่อบรรพบุรุษจัดการให้นางคอยสอดส่องผู้คนจากตระกูลเจียงในครั้งนี้ บัดนี้เจียงหน่ายจวินถูกบังคับให้อยู่ที่นี่ และการที่นางอยู่ที่นี่ก็พอดี
ผู้อาวุโสฮวาชางยิ่งดูอ่อนโยนขึ้น
“พวกเจ้าล้วนเป็นเด็กที่รู้ความทั้งนั้น”
……
“เหตุใดท่านถึงไม่ยอมรับพี่เสี่ยวเค่อเล่า?”
เมื่อเสียงลมหวีดหวิว จ้าวอู่เจียงจูงมือหลินหลางออกจากทะเลเหนือแล้ว
ผู้อาวุโสเทียนหลานและหลินเสี่ยวเค่อมีการจัดการของตัวเอง จ้าวอู่เจียงคาดการณ์ว่า หากไม่มีอะไรผิดพลาด พวกนางน่าจะมุ่งหน้าไปยังสถานที่จำศีลของเต่าศักดิ์สิทธิ์
ส่วนพวกเด็ก ๆ ของเผ่าจิ้งจอกชิงชิว ก่อนหน้านี้ไม่ได้ถูกค้นพบ และมีความเป็นไปได้สูงว่าพวกเขาซ่อนตัวอยู่ในที่ที่เต่าศักดิ์สิทธิ์จำศีล
ในที่สุดหลินหลางก็ทนไม่ไหว และถามความสงสัยออกมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า