เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1367

บทที่ 1367 ทุกคนควรมีทางเลือกของตัวเอง

เผ่าจิ้งจอกถูซานเฝ้าปกป้องนกวิเศษเสวียนเหนี่ยวที่กำลังจำศีล

ผู้ใดก็ตามที่โลภอยากได้นกวิเศษเสวียนเหนี่ยว ล้วนเป็นศัตรูของพวกนาง

และเรื่องที่พวกนางคอยปกป้องนกวิเศษเสวียนเหนี่ยวสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคนนั้น นอกจากลู่จ้งและคนอื่น ๆ แทบไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย

ลู่จ้งเป็นหนึ่งในสายตระกูลเทพปีศาจ และยังมีชีวิตรอดมาตั้งแต่ยุคโบราณจนถึงปัจจุบัน และการที่เขารู้เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องปกติ

แม้ตระกูลเจียงจะสืบทอดมายาวนาน แต่มีหลายฝ่ายไม่ชัดเจน พวกเขาไม่ควรรู้เรื่องการจำศีลของนกวิเศษเสวียนเหนี่ยวเลย

เจียงหน่ายจวินถามคำถามแทนเจียงหลี ส่วนประมุขตระกูลเจียงทำให้ถูซานฮวาชางรู้ทันทีว่า ประมุขตระกูลเจียงอาจทรยศแล้ว และต้องการลงมือกับนกวิเศษเสวียนเหนี่ยว

และคำพูดที่ว่า ‘รอให้หิมะหยุดตกแล้วค่อยมาถามอีกที’ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคำขู่

หิมะที่ตกจากฟ้าเป็นภัยพิบัติใหญ่ และเมื่อมันหยุดตกก็จะเป็นภัยพิบัติใหญ่จนมีการเปลี่ยนแปลงที่คาดเดาไม่ได้เช่นกัน

เมื่อสถานการณ์ผันผวนได้มาถึงแล้ว และไม่มีใครสามารถอยู่ได้อย่างสงบอีก

เจียงหน่ายจวินในชุดขาวดุจหิมะ ตอนนี้เหมือนลูกแกะที่ว่านอนสอนง่ายได้พยักหน้าเบา ๆ

ในเมื่อผู้อาวุโสพูดแบบนี้แล้ว เขาก็ไม่กล้าโต้แย้งเลย

เผ่าจิ้งจอกถูซานมีผู้อาวุโสห้าคนที่ดูแลทุกเรื่องราวสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน

ผู้ถือครองอำนาจเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลงคือ ผู้ถือครองอำนาจทุกยุคทุกสมัยล้วนมีผู้อาวุโสใหญ่ถูซานฮวาชาง

ถูซานฮวาชาง คือย่าของทุกคนในตระกูลถูซาน

“จื่อฮวา” ผู้อาวุโสฮวาชางเรียกลู่เสี่ยวจิ่นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“แล้วเจ้าเล่า อยากจะอยู่ที่ถูซานสักระยะหรือไม่?”

“พอดีช่วงนี้พี่ซูซูของเจ้าก็กลับมาฝึกวรยุทธ์ที่เรือน ไม่ต้องไปที่สำนักเติมฟ้า พวกเจ้าสองพี่น้องจะได้อยู่เป็นเพื่อนกัน”

“ดี… ดีเจ้าค่ะ” ลู่เสี่ยวจิ่นพยักหน้าอย่างว่าง่าย นางไม่จำเป็นต้องกลับไปรายงาน บรรพบุรุษจะเจรจากับท่านย่าของนางเอง

เมื่อบรรพบุรุษจัดการให้นางคอยสอดส่องผู้คนจากตระกูลเจียงในครั้งนี้ บัดนี้เจียงหน่ายจวินถูกบังคับให้อยู่ที่นี่ และการที่นางอยู่ที่นี่ก็พอดี

ผู้อาวุโสฮวาชางยิ่งดูอ่อนโยนขึ้น

“พวกเจ้าล้วนเป็นเด็กที่รู้ความทั้งนั้น”

……

“เหตุใดท่านถึงไม่ยอมรับพี่เสี่ยวเค่อเล่า?”

เมื่อเสียงลมหวีดหวิว จ้าวอู่เจียงจูงมือหลินหลางออกจากทะเลเหนือแล้ว

ผู้อาวุโสเทียนหลานและหลินเสี่ยวเค่อมีการจัดการของตัวเอง จ้าวอู่เจียงคาดการณ์ว่า หากไม่มีอะไรผิดพลาด พวกนางน่าจะมุ่งหน้าไปยังสถานที่จำศีลของเต่าศักดิ์สิทธิ์

ส่วนพวกเด็ก ๆ ของเผ่าจิ้งจอกชิงชิว ก่อนหน้านี้ไม่ได้ถูกค้นพบ และมีความเป็นไปได้สูงว่าพวกเขาซ่อนตัวอยู่ในที่ที่เต่าศักดิ์สิทธิ์จำศีล

ในที่สุดหลินหลางก็ทนไม่ไหว และถามความสงสัยออกมา

บทที่ 1367 ทุกคนควรมีทางเลือกของตัวเอง 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า