เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1410

บทที่ 1410 นักพรตชราที่ติดอยู่กับอดีต

ห้องด้านในภายในเรือนเล็ก จ้าวอู่เจียงนั่งอยู่ตรงข้ามกับนักพรตชราที่ผอมราวกับไม้ไผ่แห้ง ส่วนว่านจื่อชงชามาหนึ่งถ้วย แล้วเทให้ทั้งสองคนอย่างเรียบร้อย

จางซวีไป๋มีสีหน้าประหลาดใจตลอดเวลา แล้วมองศิษย์ที่ดื้อรั้นของตนทำตัวเรียบร้อยและรู้กาลเทศะเช่นนี้

ว่านจื่อแอบทำหน้าขมวดคิ้วใส่อาจารย์ของนาง แต่ไม่พูดอะไร

“แค่ก! แค่ก!” จางซวีไป๋ไอแห้ง ๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะโบกมือ

“เจ้าออกไปก่อน”

“อ้อ…” ว่านจื่อลากเสียงยาว ก่อนจะผลักประตูห้องออกไปข้างนอก จากนั้นก็ปิดลงอย่างเรียบร้อย

หลังจากว่านจื่อปิดประตูแล้ว จางซวีไป๋ก็ยกถ้วยชาร้อนขึ้นดื่มรวดเดียวหมด พลางใช้นิ้วเคาะโต๊ะคลอเบา ๆ เขาอ้าปากคล้ายจะพูดบางสิ่ง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยออกมา

แม้จ้าวอู่เจียงจะสงสัย แต่ก็ไม่ได้เร่งรัด เพราะในเมื่อจางซวีไป๋ต้องการพบเขา เช่นนั้นคงต้องมีเรื่องจะพูดแน่นอน และตอนนี้คงกำลังรวบรวมความคิดอยู่

ใครจะรู้ว่าหลังจากผ่านไปเพียงไม่กี่ลมหายใจ นักพรตชราจางซวีไป๋ก็ทรุดตัวลงคุกเข่ากับพื้นทันที แล้วค้อมตัวคำนับเขาอย่างลึกซึ้ง

จ้าวอู๋เจียงรู้สึกงุนงง รีบเข้าไปประคองจางซวีไป๋หมายจะช่วยให้ลุกขึ้น แต่ร่างกายที่ดูอ่อนแอและชราของจางซวีไป๋กลับหนักอึ้งราวภูผา จนมิอาจประคองให้ลุกขึ้นได้เลย

“ท่านจะทำสิ่งใด? มีอะไรก็เอ่ยออกมาตรง ๆ เถิด” จ้าวอู่เจียงขมวดคิ้ว

จางซวีไป๋มองดูจ้าวอู่เจียงพลางยิ้มประจบโดยไร้ซึ่งท่าทีของยอดฝีมือ หรือความสง่างามของนักพรตทั่วไป แต่กลับคล้ายคนชราในชนบทธรรมดา

เขาแสดงสีหน้าจริงใจ พร้อมกับท่าทางอ่อนแอและวิงวอน

“ข้า..จางซวีไป๋ กับคุนคุนเป็นพี่น้องร่วมอาจารย์ เขาเป็นศิษย์พี่ของข้า ข้าก็เป็นคนของสำนักศรัทธาปฐพีเช่นกัน”

“เพียงแต่เขาเป็นศิษย์พี่ของสำนักศรัทธาปฐพีในปัจจุบัน ส่วนข้านั้น เป็นเพียงผู้อาวุโสของสำนักเล็ก ๆ ที่อาศัยความได้เปรียบทางภูมิประเทศของเขาสู่เต๋า ไม่มีความสามารถอะไร และหลายปีมานี้ก็เพิ่งจะบรรลุระดับเจ็ดภัยพิบัติเท่านั้น”

“หากไม่ใช่เพราะชาวบ้านแถวนี้คอยช่วยเหลือ สำนักนี้คงพังไปนานแล้ว

“ข้าคำนวณดู…ศิษย์พี่คุนคุนคงไปต่อไม่ไหวแล้ว ข้าก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไร อีกไม่นานก็คงต้องตายเหมือนกัน”

“ที่ข้าเชิญท่านมา…ที่จริงแล้วมีเพียงเรื่องเดียว คืออยากจะขอให้ท่านช่วยดูแลเหล่าศิษย์ของข้าด้วยเถิด”

“พวกนางล้วนเป็นเด็กที่ข้าไปเก็บมาจากที่ไหนสักแห่งที่ข้าเองก็จำไม่ได้ บิดามารดาเป็นใคร..ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่..ข้าก็ไม่รู้แล้ว”

บทที่ 1410 นักพรตชราที่ติดอยู่กับอดีต 1

บทที่ 1410 นักพรตชราที่ติดอยู่กับอดีต 2

บทที่ 1410 นักพรตชราที่ติดอยู่กับอดีต 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า