เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1443

บทที่ 1443 ทะนงตน

เมื่อเจียงหน่ายจ้าวขึ้นเรือได้สำเร็จ เขาจึงได้เห็นใบหน้าของทั้งสามคนบนเรือไม้อย่างชัดเจน

ช่างเป็นบุรุษรูปงามกับสตรีโฉมสะคราญเสียจริง

จ้าวอู่เจียงผู้นี้มีรูปโฉมที่งดงามกว่าเขาเพียงเล็กน้อย จนทำให้เขาต้องตกตะลึงจริง ช่างเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาเหลือเกิน

แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกตะลึงยิ่งกว่านั้นคือ สตรีทั้งสองที่อยู่ข้างกายจ้าวอู่เจียงนั้นช่างงดงามหาใดเปรียบ

สตรีที่สวมเสื้อคลุมสีดำให้ความรู้สึกคล้ายกับจ้าวอู่เจียงที่มีดวงตากับคิ้วงามดั่งภาพวาด งดงามประณีตดั่งหยก บุคลิกเย็นชาแต่แฝงไว้ด้วยความสง่างามน่าเกรงขาม เพียงแค่แรกเห็นก็ทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์

แต่บุรุษผู้สง่างามย่อมไม่แย่งชิงสิ่งที่ผู้อื่นชื่นชอบ สตรีผู้นี้ดูก็รู้ว่าเป็นคู่ครองของจ้าวอู่เจียง เขาจึงไม่มีความคิดเพ้อฝันใด ๆ

เว้นแต่จ้าวอู่เจียงจะตายไป เขาถึงจะยอมฝืนใจทำความดีบางอย่าง

ส่วนนักพรตหญิงที่อยู่ข้างกายจ้าวอู่เจียงนั้น งดงามเหนือสิ่งใดในใต้หล้า นางงามเลิศล้ำสะกดตา หว่างคิ้วขมวดลงคล้ายมีความกังวลแฝงอยู่ขับให้นางดูบอบบางน่าสงสาร ทำให้ผู้คนเกิดความสงสารเอ็นดู แต่ด้วยชุดนักพรตที่สวมใส่ จึงทำให้นางดูเย็นชาแต่ยังคงความสง่างาม ผู้คนที่พบเจอย่อมไม่กล้าเข้าใกล้โดยง่าย ด้วยเกรงว่าจะลบหลู่สตรีงามที่เย็นชาดั่งเซียนผู้นี้

เจียงหน่ายจ้าวผู้นี้สมกับเป็นหนึ่งในอัจฉริยะผู้แบกรับชะตาลิขิต เพื่อปกป้องน้องหญิงฉานซีออกจากเขตเซียนตงหลิง แต่กลับได้พบกับสตรีที่งดงามชวนให้ใฝ่ฝันหาเช่นนี้ถึงสองคน

เขารู้สึกเสียดาย

หาใช่เสียดายที่ตนเองไม่ได้ครอบครองสตรีงามทั้งสอง แต่เสียดายแทนสตรีงามทั้งสองที่พวกนางไม่ได้พบกับเขาเร็วกว่านี้

หัวใจของเขาเจียงหน่ายจ้าวนั้นได้มอบให้น้องหญิงฉานซีทั้งหมดแล้วตั้งแต่แรกพบ

การพบกันครั้งแรกนั้น เพียงแค่ชั่วเดียว รอยยิ้มและสีหน้าของนาง ทำให้เขาคะนึงหาทุกครั้งจนหัวใจเกิดระลอกคลื่น

“ข้าคือเจียงหน่ายจ้าวแห่งตระกูลเจียง ขอคารวะพี่อู่เจียงและคุณหนูทั้งสอง” เจียงหน่ายจ้าวยิ้มอย่างอ่อนโยน เก็บงำความรู้สึกไว้ภายใน แล้วประสานมือคำนับอีกครั้ง

เซวียนหยวนจิ้งกับหยางเมียวเจิ้นต่างพยักหน้าอย่างเย็นชา ในห้วงความคิดของพวกนางตอนนี้อยู่ที่ราชวงค์ต้าเซี่ยที่กำลังจะได้พบ

หลี่ฉานซีก็ขึ้นเรือไม้เช่นกัน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยประกายน้ำ ฝีเท้าก็ดูลังเลเล็กน้อย ราวกับการก้าวเดินเป็นเรื่องยากลำบาก

นางคิดถึงคนที่ไม่ได้พบกันนานแล้วอยู่ตรงหน้า แต่นางกลับก้าวขาไม่ออกชั่วขณะ ทะเลแห่งหัวใจเต็มไปด้วยอารมณ์ที่สับสนวุ่นวายมากมาย นางทั้งดีใจ ตื่นเต้น และกลัว

กลัวว่าทุกสิ่งตรงหน้าจะเป็นเพียงภาพลวงตา

บทที่ 1443 ทะนงตน 1

บทที่ 1443 ทะนงตน 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า