บทที่ 1443 ทะนงตน
เมื่อเจียงหน่ายจ้าวขึ้นเรือได้สำเร็จ เขาจึงได้เห็นใบหน้าของทั้งสามคนบนเรือไม้อย่างชัดเจน
ช่างเป็นบุรุษรูปงามกับสตรีโฉมสะคราญเสียจริง
จ้าวอู่เจียงผู้นี้มีรูปโฉมที่งดงามกว่าเขาเพียงเล็กน้อย จนทำให้เขาต้องตกตะลึงจริง ช่างเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาเหลือเกิน
แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกตะลึงยิ่งกว่านั้นคือ สตรีทั้งสองที่อยู่ข้างกายจ้าวอู่เจียงนั้นช่างงดงามหาใดเปรียบ
สตรีที่สวมเสื้อคลุมสีดำให้ความรู้สึกคล้ายกับจ้าวอู่เจียงที่มีดวงตากับคิ้วงามดั่งภาพวาด งดงามประณีตดั่งหยก บุคลิกเย็นชาแต่แฝงไว้ด้วยความสง่างามน่าเกรงขาม เพียงแค่แรกเห็นก็ทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์
แต่บุรุษผู้สง่างามย่อมไม่แย่งชิงสิ่งที่ผู้อื่นชื่นชอบ สตรีผู้นี้ดูก็รู้ว่าเป็นคู่ครองของจ้าวอู่เจียง เขาจึงไม่มีความคิดเพ้อฝันใด ๆ
เว้นแต่จ้าวอู่เจียงจะตายไป เขาถึงจะยอมฝืนใจทำความดีบางอย่าง
ส่วนนักพรตหญิงที่อยู่ข้างกายจ้าวอู่เจียงนั้น งดงามเหนือสิ่งใดในใต้หล้า นางงามเลิศล้ำสะกดตา หว่างคิ้วขมวดลงคล้ายมีความกังวลแฝงอยู่ขับให้นางดูบอบบางน่าสงสาร ทำให้ผู้คนเกิดความสงสารเอ็นดู แต่ด้วยชุดนักพรตที่สวมใส่ จึงทำให้นางดูเย็นชาแต่ยังคงความสง่างาม ผู้คนที่พบเจอย่อมไม่กล้าเข้าใกล้โดยง่าย ด้วยเกรงว่าจะลบหลู่สตรีงามที่เย็นชาดั่งเซียนผู้นี้
เจียงหน่ายจ้าวผู้นี้สมกับเป็นหนึ่งในอัจฉริยะผู้แบกรับชะตาลิขิต เพื่อปกป้องน้องหญิงฉานซีออกจากเขตเซียนตงหลิง แต่กลับได้พบกับสตรีที่งดงามชวนให้ใฝ่ฝันหาเช่นนี้ถึงสองคน
เขารู้สึกเสียดาย
หาใช่เสียดายที่ตนเองไม่ได้ครอบครองสตรีงามทั้งสอง แต่เสียดายแทนสตรีงามทั้งสองที่พวกนางไม่ได้พบกับเขาเร็วกว่านี้
หัวใจของเขาเจียงหน่ายจ้าวนั้นได้มอบให้น้องหญิงฉานซีทั้งหมดแล้วตั้งแต่แรกพบ
การพบกันครั้งแรกนั้น เพียงแค่ชั่วเดียว รอยยิ้มและสีหน้าของนาง ทำให้เขาคะนึงหาทุกครั้งจนหัวใจเกิดระลอกคลื่น
“ข้าคือเจียงหน่ายจ้าวแห่งตระกูลเจียง ขอคารวะพี่อู่เจียงและคุณหนูทั้งสอง” เจียงหน่ายจ้าวยิ้มอย่างอ่อนโยน เก็บงำความรู้สึกไว้ภายใน แล้วประสานมือคำนับอีกครั้ง
เซวียนหยวนจิ้งกับหยางเมียวเจิ้นต่างพยักหน้าอย่างเย็นชา ในห้วงความคิดของพวกนางตอนนี้อยู่ที่ราชวงค์ต้าเซี่ยที่กำลังจะได้พบ
หลี่ฉานซีก็ขึ้นเรือไม้เช่นกัน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยประกายน้ำ ฝีเท้าก็ดูลังเลเล็กน้อย ราวกับการก้าวเดินเป็นเรื่องยากลำบาก
นางคิดถึงคนที่ไม่ได้พบกันนานแล้วอยู่ตรงหน้า แต่นางกลับก้าวขาไม่ออกชั่วขณะ ทะเลแห่งหัวใจเต็มไปด้วยอารมณ์ที่สับสนวุ่นวายมากมาย นางทั้งดีใจ ตื่นเต้น และกลัว
กลัวว่าทุกสิ่งตรงหน้าจะเป็นเพียงภาพลวงตา


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า