ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1460

บทที่ 1460 ตอกหมุดสะกดวิญญาณ

“เหตุใดเราไม่ไปด้วยกันเลยล่ะ”

ในขณะที่เจียงหน่ายจ้าวกำลังครุ่นคิดด้วยความลังเลอยู่นั้น จ้าวอู่เจียงก็เอ่ยปากอีกครั้ง ดวงตาของเขามองผ่านม่านฝนที่โปรยปรายอยู่นอกตำหนัก ราวกับเห็นบางสิ่งบางอย่าง

“หา?” เจียงหน่ายจ้าวสะดุ้งโหยง

แย่แล้ว! หากจ้าวอู่เจียงร่วมเดินทางไปกับเขา แล้วเขาจะหลบหนีไปได้อย่างไร?

ดินแดนลับแห่งนี้กับดินแดนตะวันออกของเซียนหลิง ตระกูลเจียง และสำนักเติมฟ้าห่างกันนับหมื่นหมื่นลี้ เขาไม่มีทางหลบหนีได้ทันเป็นแน่

จ้าวอู่เจียงหันมาพยักหน้าให้หยางเมียวเจิ้นกับหลี่ฉานซี นัยน์ตาของเขาส่งสัญญาณออกไปให้กับคนทั้งสอง

หยางเมียวเจิ้นยังต้องอยู่ที่นี่อีกระยะหนึ่ง เพื่อฟื้นฟูและควบคุมดินแดนลับแห่งนี้ให้กลับมาสมบูรณ์

และจ้าวอู่เจียงยังคาดการณ์ว่า ในคัมภีร์ที่จางหลินต้าวมอบให้หยางเมียวเจิ้นนั้น อาจจะมีรายละเอียดการจัดการเรื่องต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสำนักศรัทธาษฎรอีกมากมาย ซึ่งเรื่องเหล่านี้ล้วนแล้วแต่มอบให้หยางเมียวเจิ้นเป็นคนจัดการ

“พี่อู่เจียง…” เจียงหน่ายจ้าวยิ้มให้เล็กน้อย เขาก็รู้สึกได้ว่าจ้าวอู่เจียงวางมือลงบนบ่าของเขา พลันใดนั้นก็มีแรงกดดันมหาศาลกดทับที่บ่าของเขา

ในชั่วพริบตาต่อมา สายตาเขาพลันพร่าเลือน ตอนนี้ร่างชองเขาได้ยืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำลืมเลือน ข้างกายเขา คือจ้าวอู่เจียงผู้มีท่าทีอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความชั่วร้ายคราวเดียวกัน

ดวงตาของเขาสั่นระริก เป็นไปตามที่เขาคาดไว้จริง ๆ หยางเมียวเจิ้นได้รับโอกาสให้เป็นผู้ที่ควบคุมดินแดนลับแห่งนั้น แต่ในขณะเดียวกัน จ้าวอู่เจียงก็สามารถควบคุมดินแดนลับได้เช่นกัน

ความสามารถในการเคลื่อนย้ายดั่งดวงดาวเปลี่ยนตำแหน่งเช่นนี้ของจ้าวอู่เจียง ช่างน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน

เจียงหน่ายจ้าวยังคงยืนได้ไม่มั่นคงนัก ม่านหมอกสีเทาขมุกขมัวที่ตรงหน้าเขา ถูกดึงเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ราวกับเขากำลังเดินทางผ่านหมอกในดินแดนวิญญาณเสียอย่างนั้น เพียงชั่วลมหายใจเดียว ร่างหลายร่างก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

ชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่ง ท่วงท่าที่ดูอ่อนโยนแต่กลับแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ในมือถือค้อนเหล็กใหญ่ที่สนิมแล้ว ในตอนนี้ดูเหมือนเขากำลังนั่งยอง ๆ ตีอะไรบางอย่างอยู่

ข้างกันมีหญิงสาวแสนน่ารักน่าทะนุถนอม ใบหน้างามชื้นด้วยหยาดน้ำตาราวกับลูกแพร์ในสายฝน

บัณฑิตคนหนึ่ง ที่แบกหีบตำราด้วยสีหน้าเผยให้เห็นถึงความสับสนมึนงง และชายร่างกำยำที่ถือดาบก็ปรากฏสีหน้าเช่นเดียวกัน

ไม่ไกลนักจากกลุ่มคนหนุ่มสาวเหล่านี้ ยังมีชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีดำ และชายหนุ่มรูปงามในชุดคลุมสีขาวยืนอยู่ ทั้งสองคนกำลังกำโซ่สีเขียวซีดเส้นหนึ่งไว้แน่น

สายโซ่นั้นทอดยาวไปถึงบริเวณที่พวกคนหนุ่มสาวรวมตัวกันอยู่

ร่างของเจียงหน่ายจ้าวเอนไปข้างหน้าโดยไม่อาจควบคุมได้ เพียงชั่วครูุ่เดียวเท่านั้น เขาก็ปรากฏตัวอยู่ในสถานที่เกิดเหตุ โดยที่ข้างกายเขามีจ้าวอู่เจียงยืนอยู่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน